Inhoud

• Stappen
• Benodigde materialen

Katten kunnen met verschillende soorten wormen worden besmet, maar de vier meest voorkomende zijn nematoden (spoelwormen), haakwormen (de oorzaak van vergeling), cestoden (lintwormen) en hartparasieten. Sommige wormen zijn niet alleen gevaarlijk voor de kat, maar ook voor mensen (in het geval van zoönosen) en andere huisdieren. Daarom is het nodig om puppy's, recent geadopteerde katten en dieren met symptomen te ontwormen. Daarnaast is het noodzakelijk om met de dierenarts te praten over preventieve en controlemaatregelen. Weten Wanneer een kat ontwormen is net zo belangrijk als de weg om dat te doen.

Stappen

Methode 1 van 4: Diagnose stellen van het probleem

1. 

   Het duidelijkste teken van besmetting is de worm zelf, dus onderzoek de uitwerpselen van het dier. De mand wordt meestal in stukken gesneden en eindigt met de uitwerpselen. Dergelijke segmenten lijken erg op rijstkorrels en kunnen zelfs bewegen.
   • Vertoont het dier tekenen van diarree? Deze aandoening kan verschillende oorzaken hebben, waaronder darmwormen. Afhankelijk van de mate van besmetting kan de kat door irritatie zelfs bloed afgeven.
   • Neem een ​​plastic zak en verzamel de ontlasting zodat de dierenarts de wormen kan onderzoeken.

2. 

   
   
   Is het dier aan het overgeven? Nematoden kunnen dit symptoom veroorzaken. Vaak kan het kitten zelfs een volwassen spaghetti-achtige worm overgeven. Bovendien is braken ook een symptoom van hartparasieten. Net als uitwerpselen moet je de wormen verzamelen met een plastic zak, omdat de dierenarts de inhoud zal analyseren op andere aandoeningen. Onthoud echter dat braken geen automatisch teken van wormen is. Het kunnen duizend andere dingen zijn.

3. 

   
   
   Houd het gewicht van het kitten bij. Als het dier darm- of hartparasieten heeft, kan het afvallen. De verandering kan drastisch zijn of niet, afhankelijk van de grootte van het dier en het aantal wormen. In andere gevallen kan het poesje een gezwollen buik hebben. In dit geval kan het probleem een ​​aantasting van nematoden zijn.

4. 

   Controleer het tandvlees van de kat. Ze zijn meestal roze. Door deze parasieten zien ze er bleek uit, hetzij door bloedarmoede of zelfs door shock. Maak dan een afspraak bij de dierenarts. Als de kat lethargisch is of moeite heeft met ademhalen, zoek dan hulp bij noodgevallen.

5. 

   
   
   Ontdek het type worm om een ​​goede behandeling te starten. De dierenarts kan dit doen en vervolgens de juiste medicatie voorschrijven. Hoewel het niet nodig is om de complexiteit van alle soorten parasieten te begrijpen, zijn de meest voorkomende:
   • Nematoden komen het meest voor. Puppy's kunnen ze bij moeders ophalen op het moment dat ze borstvoeding geven, terwijl oudere katten ze oppikken als ze in contact komen met geïnfecteerde uitwerpselen.
   • De manden zijn gesegmenteerd en zijn te zien in het haar rond de billen van de kat. Dit type worm kan worden verkregen door geïnfecteerde vlooien te eten.
   • Haakwormen zijn kleiner dan nematoden en leven in de dunne darm. Overdracht vindt plaats door inslikken of contact met de huid. Dergelijke wormen komen vaker voor bij honden.
   • Longwormen zijn gastheer, zoals de naam al aangeeft, in de longen van de kat, maar het zijn zeldzame parasieten. Overdracht vindt plaats wanneer het poesje een gastheer eet, zoals een vogel of knaagdier.
     
     
   • Hartparasieten zijn mogelijk de gevaarlijkste van allemaal. Een mug bijt een besmet dier en neemt uiteindelijk ook de wormlarve op. Deze larve groeit en de volgende keer dat de mug een dier bijt (bijvoorbeeld de kat), injecteert hij de parasieten in zijn bloedbaan.

6. 

   Breng de kat naar de dierenarts! Denk niet dat u het zelf kunt genezen. De arts zal de ontlasting van het dier analyseren, het type worm achterhalen en de juiste behandeling starten. Verzamel dus, indien mogelijk, de uitwerpselen voordat u het poesje naar het consult brengt. Als de dierenarts hartparasieten vermoedt, zal hij ook een bloedonderzoek laten doen. Er zijn veel soorten wormen, en de behandeling van de ene werkt misschien niet voor de andere; daarom is het essentieel om te weten waar u mee te maken heeft voordat u het probleem kunt oplossen.
   • Over het algemeen moeten vermiciden elke 15 dagen of eens per maand worden toegediend; nooit een keer.
   • Op internet leren veel websites je de kat "natuurlijk" te genezen met kruiden en specerijen. Negeer dit soort informatie en breng het poesje naar de dierenarts.
   • Evenzo is het noodzakelijk om de dierenarts pasgeborenen of recent geadopteerde katten te laten onderzoeken. Deze procedure is routine, of het dier nu wormen heeft of niet. Puppy's moeten elke 15 dagen worden ontwormd tussen de eerste zes weken van hun leven en de leeftijd van drie maanden; daarna een keer per maand gedurende zes maanden. Geadopteerde kittens moeten onmiddellijk worden ontwormd, met twee extra behandelingen om de 15 dagen. Vergeet niet dat de moeder de wormen aan de puppy's kan doorgeven.

Methode 2 van 4: het probleem behandelen

1. 

   Vraag eerst het benodigde recept bij de dierenarts. Probeer nooit vrij verkrijgbare vermiciden te gebruiken, vooral niet als de dieren jong zijn. Hoewel het meest voorkomende type de tablet is, zijn er ook vloeibare, actuele of kauwtabletten.
   • Kies de remedie niet alleen; Volg altijd de instructies van een vertrouwde professional. Als u de naam van het medicijn, de dosering en de toedieningsfrequentie kent, volgt u de aanbevelingen. Onderbreek de kuur nooit, of het nu plaatselijk of oraal is.

2. 

   Wees voorbereid op bijwerkingen, aangezien vermiciden zowel voor wormen als voor de gastheer giftig zijn. Daarom wordt aanbevolen om de begeleiding van een professional te ontvangen en te volgen. Diarree en braken kunnen voorkomen. De tip is om met de dierenarts te praten en te kijken welke symptomen wel of niet worden verwacht; zodat u kunt analyseren of de kat correct reageert of niet.

3. 

   De meest voorkomende geneesmiddelen voor nematoden en haakwormen bij volwassen katten zijn pyrantel pamoaat, milbemycine oxime en selamectine. De eerste twee zijn orale remedies, terwijl selamectine actueel is. Veel van deze medicijnen kunnen alleen op recept van een dierenarts worden verkocht. Selamectine kan niet worden gebruikt bij puppy's jonger dan 8 weken; in dit geval is het het beste om orale medicatie te gebruiken.

4. 

   Twee veelgebruikte remedies voor de behandeling van manden zijn praziquantel en epsiprantel, beide oraal. Praziquantel is te koop, maar epsiprantel heeft meestal een recept nodig.
   • Over het algemeen doen dierenartsen na de behandeling nog een ontlastingstest om te zien of de wormen echt verdwenen zijn. Het is erg belangrijk om de aanbevelingen van de professional op te volgen en de nodige herzieningen te markeren.

5. 

   Meestal zal de dierenarts een beoordeling plannen. Zorg ervoor dat u het dier meeneemt, of het nu gaat om een ​​andere batch medicatie of om bevestiging van het einde van het probleem. Het is essentieel om geen consult te missen om het geluk van het poesje te verzekeren.

Methode 3 van 4: Orale medicatie toedienen

1. 

   Maak eerst het medicijn klaar. Schud de fles of haal de pillen uit de verpakking. Giet indien nodig de vloeistof in een spuit of druppelaar. De dierenarts heeft u waarschijnlijk al gewaarschuwd hoe u het moet doen.
   • Blijf uit het zicht van de kat. Deze dieren zijn slim; spoedig zullen ze de beweging opmerken en vluchten. De tip is om het medicijn klaar te maken en enkele minuten te wachten voordat u het dier vangt.

2. 

   Nadat u het medicijn heeft gekocht, is het tijd om het toe te dienen. Het geven van orale medicatie aan een kat is erg ingewikkeld, maar de sleutel is om het dier kalm en tevreden te houden. Als u thuis bent, moet u enkele tips volgen.

3. 

   Wikkel het dier eerst in een deken, kussensloop of handdoek, maar houd je hoofd bloot. Op die manier kan de kat niet krabben of kronkelen. Het is echter niet bedoeld om het dier te verstikken of bang te maken. Als je wilt, kun je ook proberen de kat medicijnen te geven zonder hem in te pakken. Dit zal de angst van het dier verminderen, maar het zal moeilijker te hanteren zijn.

4. 

   Ga op de grond zitten en houd het poesje op je schoot of tussen je benen. Een ander alternatief is om iemand te vragen je vast te houden; in dat geval zal het proces veel gemakkelijker zijn.

5. 

   Houd de bek van de kat vast met uw duim aan de ene kant en uw wijsvinger aan de andere kant. Wees voorzichtig, het dier kan u proberen te bijten.

6. 

   Kantel het hoofd van de kat achterover en oefen een beetje druk uit op de zijkanten van de bek totdat deze opengaat. Probeer op dit punt zo kalm mogelijk te blijven. Als hij nerveus is, zal de kat zich voelen en zal hij zich meer zorgen maken dan nodig is. De tip is om met de andere hand op de onderkaak van het dier te drukken, hierdoor gaat de bek nog meer open.

7. 

   Plaats de pil in de mond van de kat of spuit de vloeistof op de zijkant van een wang. Duw het medicijn niet door uw keel: hierdoor kan het dier stikken.

8. 

   Help de kat ten slotte het medicijn door te slikken. Daarom:
   • Laat het poesje zijn mondje sluiten.
   • Til de kop van het dier op zodat de neus naar boven wijst.
   • Masseer de keel van de kat om hem te laten slikken.
   • Blijf zo een paar seconden of totdat het dier het medicijn heeft ingeslikt. Het is essentieel om tijdens de procedure vriendelijk te zijn! Je wilt niet dat de kat stikt, of wel?

9. 

   Controleer of het geneesmiddel daadwerkelijk is ingeslikt. Om dit te doen, laat de bek van de kat los, maar laat hem niet helemaal los, anders kan hij het medicijn uitspugen. Laat het dier pas los als u zeker weet dat u alles heeft ingeslikt.
   • Als u pillen gebruikt, is het gemakkelijker voor de kat om u uit te spugen. Bij vloeistoffen zal dit niet gebeuren.

10. 

    Verwijder de deken en prijs het poesje veel. De tip is om snacks, aandacht en heel veel liefde te geven. Op die manier zal het proces de volgende keer veel gemakkelijker zijn omdat de kat het moment zal associëren met iets plezierigs, niet eng. Als de ervaring slecht voor hem is, zal hij op andere momenten met meer moeite proberen te ontsnappen.

Methode 4 van 4: Nieuwe plagen voorkomen

1. 

   Geef regelmatig een vermicide om het probleem te voorkomen. Raadpleeg uw dierenarts voor meer informatie. Sommige medicijnen, zoals selamectine, beschermen tegen vlooien, nematoden, haakwormen en andere parasieten.

2. 

   Omdat vlooien, knaagdieren en andere geïnfecteerde katten ziekten bij zich dragen, is het ideaal om de kat binnenshuis te houden om de kans op wormen te verkleinen. In dit geval voelen veel mensen zich schuldig omdat ze denken dat ze het dier op de een of andere manier ontnemen. Ze vragen zich af: "Moet mijn kitten niet zijn eigen natuurlijke instincten uiten in contact met de zon en frisse lucht?" Dus om de beste beslissing te nemen, moet u de voor- en nadelen afwegen.
   • Zijn de risico's te groot? Bij het nemen van de beslissing is het noodzakelijk om de straatomstandigheden, de factoren die ziekten, milieuproblemen, andere dieren en ook andere mensen mogelijk maken, te analyseren. Als je besluit om de kat binnen te houden, onthoud dan dat het mogelijk is om de buitenkant na te bootsen met krabpalen, ramen en leuke dingen om op te klimmen.

3. 

   Houd vlooien ver weg van huis en tuin. Als het poesje altijd binnen is, hoef je je over het algemeen niet al te veel zorgen te maken over de buitenkant. Deze dieren kunnen vlooien heel goed doden, vooral als ze niet constant worden besmet. Concentreer u daarom op de omgevingen waarin het dier de meeste tijd doorbrengt.
   • Huis: de belangrijkste strategie in de strijd tegen vlooien is schoonmaken.Was de tissues van de kattenmand en ook alles waar hij graag op ligt. Dit elimineert niet alleen volwassen vlooien, maar ook eieren, poppen en pasgeboren insecten. Met hetzelfde doel, vacuümtapijten en tapijtbekleding. Als het geval matig tot extreem is, gebruik dan een sproeipomp en een specifiek insecticide om vlooien en eieren te doden. Verlaat tijdens gebruik de stal en verwijder ook alle dieren uit de omgeving volgens de aanbeveling van het label. Reinig vervolgens alle oppervlakken en stofzuig opnieuw om dode insecten en resten van het product te verwijderen.
   • Werf: vlooien bestrijden buitenshuis is veel ingewikkelder. Ruim eerst al het vuil op waarin de insecten zich kunnen bevinden, zoals: dode bladeren, stro, afval en gemaaid gras of gras. Vlooien houden van donkere, vochtige plaatsen. Koop vervolgens een specifieke spray en breng deze aan op deze gebieden volgens de verpakkingsaanbevelingen.

4. 

   Houd de sanitairbox schoon. Verwijder regelmatig uitwerpselen om te voorkomen dat de wormen zich verspreiden. Draag indien mogelijk handschoenen en een masker om elk contact met fecaal stof te vermijden. Doe al het zand in een plastic zak en maak de bak schoon met keukenpapier en een antibacteriële spray. Was dan, indien mogelijk, grondig met water en zeep en doe in schoon zand. Voer dit reinigingsproces één of twee keer per week uit, afhankelijk van het gebruik.

Benodigde materialen

• Kat.
• Deken, kussensloop of handdoek.
• Medicatie.
• Snacks.