Inhoud

• Stappen
• Vragen en antwoorden van de gemeenschap
• Tips
• Waarschuwingen

Andere secties

Iemand die je kent, is mogelijk een bedreiging voor zichzelf of anderen geworden. Dit is de drempel van gedrag die, eenmaal overschreden, aanleiding geeft tot actie. Je geeft om deze vriend of geliefde en je betrokkenheid is een verplichting geworden die wordt gekweld door complexiteit. De meeste mensen weten niet goed wat ze moeten doen als iemand moet worden opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis. Of een interventie of onvrijwillige gerechtelijke of noodtoewijzing vereist is, als u in elk geval leert wat u moet doen, wordt u voorbereid op de weg die voor u ligt.

Stappen

Deel 1 van 4: Een interventie uitvoeren

1. 

   Bepaal of een interventie gepast is. Een interventie vindt plaats wanneer vrienden en familie die zich zorgen maken over iemand samenkomen (soms met een arts, counselor of interventiespecialist) om de persoon te helpen de gevolgen van verslaving of gedrag te begrijpen. De interventiegroep vraagt ​​de persoon vaak om een ​​behandeling te accepteren of biedt aan om te helpen bij het vinden van een oplossing voor het probleem. Voorbeelden van verslavingen die een interventie rechtvaardigen, zijn onder meer:
   • Alcoholisme
   • Drugsmisbruik op recept
   • Drugsmisbruik op straat
   • Dwangmatig eten
   • Dwangmatig gokken
   • Voor andere geestelijke gezondheidsproblemen (zoals depressie, angst of zelfmoordneigingen) kan een interventie te gênant of verkeerd begrepen zijn.
   • Voor iemand die zichzelf of anderen schade berokkent, is bellen met 911 de beste optie - geen tussenkomst vereist.

2. 

   
   
   Maak duidelijk of de persoon hulp nodig heeft. Fundamentele mensenrechten stellen een persoon in staat om hulp te vragen en te accepteren. Diezelfde rechten stellen iemand in staat om de hulp die hij nodig heeft af te wijzen. De persoon denkt misschien niet dat hij een probleem heeft, maar zijn vertoonde gedrag zegt iets anders. Een deel van uw rol zal zijn om hen te helpen overtuigen dat ze de hulp nodig hebben en deze moeten accepteren.

3. 

   
   
   Ontwikkel een plan van aanpak. Ontwikkel voorafgaand aan de ingreep ten minste één behandelplan om de persoon aan te bieden. Maak van tevoren afspraken als de persoon rechtstreeks vanuit de interventie naar de instelling voor geestelijke gezondheidszorg zal worden begeleid. De interventie heeft weinig zin als ze niet weten hoe ze hulp kunnen krijgen en geen steun hebben van naasten.

4. 

   
   
   Voer de interventie in. Hulp komt in vele vormen en moet soms worden gedwongen. Het is een moeilijke beslissing om te nemen, maar wel een die nodig is als de mentale toestand van de persoon uit de hand is gelopen en het leven van de persoon in gevaar is. Hoewel een interventie waarschijnlijk overweldigend zal zijn voor de persoon, is het niet de bedoeling om de persoon in de verdediging te schieten.
   • Degenen die aan de interventie zullen deelnemen, moeten zorgvuldig worden gekozen. De dierbaren van de persoon kunnen beschrijven hoe de situatie hen beïnvloedt.
   • U zult de persoon waarschijnlijk moeten vragen om de vergadering bij te wonen op de locatie waar de interventie zou moeten plaatsvinden zonder de reden bekend te maken.

5. 

   Breng de gevolgen van het weigeren van hulp over. Wees bereid om specifieke gevolgen aan te bieden als de persoon het zoeken naar behandeling afwijst. Deze consequenties mogen geen loze dreigementen zijn, dus de naasten van de persoon moeten de consequenties overwegen die opgelegd kunnen worden als ze geen behandeling zoekt, en bereid zijn om hieraan gevolg te geven.

6. 

   Bereid de deelnemers voor op de emotionele onrust. Deelnemers moeten specifieke voorbeelden voorbereiden van hoe het gedrag van de geliefde de relatie heeft geschaad. Vaak kiezen degenen die een interventie organiseren ervoor om brieven aan de persoon te schrijven. Iemand met een psychische aandoening geeft misschien niet om zijn eigen zelfvernietigende gedrag, maar het zien van de pijn die haar acties anderen toebrengen, kan een krachtige motivator zijn om hulp te zoeken.
   • Bij een interventie kunnen ook de collega's en religieuze vertegenwoordigers van de persoon betrokken zijn (indien van toepassing).

7. 

   Stel een intramuraal programma voor. Neem contact op met verschillende instellingen voor geestelijke gezondheidszorg en informeer naar hun diensten. Wees niet bang om specifieke vragen te stellen over hun dagelijkse schema's en hoe het centrum omgaat met terugval.
   • Als een interventie niet nodig is, help de persoon dan bij het onderzoeken van zowel de psychische aandoening waaraan ze lijden als de aanbevolen therapie- en medicamenteuze behandelplannen. Wees ondersteunend en geef de persoon het gevoel de controle te hebben over de aanstaande activiteiten.
   • Bekijk de voorgestelde programma's en onthoud dat hoe ontvankelijker de persoon is voor het behandelplan, hoe groter de kans is dat hij zijn ziekte met succes kan behandelen.

8. 

   Bezoek de persoon indien nodig. Als de persoon wordt opgenomen in een intramuraal behandeltraject, zullen er regels voor bezoek zijn die moeten worden verduidelijkt. Begrijp dat u de persoon in zijn eentje moet laten deelnemen zonder invloed van iemand van buitenaf. Het personeel zal u informeren wanneer u het moet bezoeken en het bezoek zal waarschijnlijk zeer gewaardeerd worden.

Deel 2 van 4: Begeleiden van een gerechtelijke verbintenis

1. 

   Verduidelijk de wet. Onvrijwillige toewijding houdt in dat je iemands vrijheid wegneemt. Deze serieuze procedure verschilt van staat tot staat, maar in het algemeen zijn onvrijwillige verplichtingen gerechtelijk of noodgeval en vereisen inbreng van een arts, therapeut en / of de rechtbank. Vaak is na een zelfmoordpoging een tijdelijke inzet verplicht.
   • Elke persoon heeft recht op de minst beperkende behandeling, wat niet altijd de meest gunstige behandeling is.
   • Hier is een link die u kunt gebruiken om specifieke informatie op te zoeken en wat vereist is over burgerlijke / gerechtelijke verplichtingen per staat: http://www.treatmentadvocacycenter.org/get-help/know-the-laws-in-your-state.

2. 

   Bezoek het gerechtsgebouw van de stad of provincie. Doe dit in de wijk waar de persoon woonachtig is. Vraag de griffier om de juiste petitieformulieren. Je kunt ze daar invullen of mee naar huis nemen en op een ander tijdstip terugkomen. Zodra de formulieren zijn ingevuld, dient u ze in bij de griffier.
   • U wordt gevraagd om het gedrag van de persoon te beschrijven dat deze persoon zou ondersteunen om zich formeel in een psychiatrische inrichting te binden.

3. 

   Woon de hoorzitting bij. Als er geen reden is voor onmiddellijke toezegging, wordt er een hoorzitting gepland en zal de rechter de definitieve beslissing nemen op basis van eventueel overgelegd bewijs. Als de papieren eenmaal zijn ingediend, heeft u weinig directe invloed op wat er gebeurt, hoewel u waarschijnlijk wordt gevraagd om tijdens de hoorzitting te getuigen.
   • De rechtbank kan de persoon bevelen om een ​​geestelijke gezondheidsevaluatie te ondergaan, wat al dan niet ertoe kan leiden dat de rechtbank de behandeling gelast. Indien dit wordt bevolen, kan de persoon worden verplicht om een ​​behandeling te ondergaan of kan hij onder toezicht een poliklinische behandeling ondergaan.

4. 

   Stel indien nodig een straatverbod vast. De persoon in kwestie kan ernstige problemen hebben met plaatsing in een intramurale instelling voor geestelijke gezondheidszorg. Als er geen onmiddellijke oplossing is en u denkt dat u mogelijk gevaar loopt, zoek dan een straatverbod tegen de persoon om haar contact te beperken. Als ze dat overtreedt, kun je de politie en hulpverleners in de geestelijke gezondheidszorg vragen om in te grijpen.

5. 

   Bereid u voor op betrokkenheid van een advocaat. De persoon heeft het recht om een ​​second opinion te krijgen, en als hij niet volledig gehandicapt is, zal hij waarschijnlijk beweren dat hij zich niet zou moeten inzetten. Wees bereid om over de situatie te praten met haar advocaat, zorgverlener of andere advocaten.
   • Als het hierop aankomt, is het verstandig om zelf een advocaat in de arm te nemen.

6. 

   Anticipeer op een vroege release. Houd er rekening mee dat de persoon kan worden vrijgelaten uit de instelling voor geestelijke gezondheidszorg zonder dat u het weet of voorbereid bent. De eisen van de persoon en het demonstreren van 'gezond' gedrag, een doktersvoorschrift of het ontbreken van verzekeringsdekking kunnen redenen zijn voor vervroegde vrijlating.
   • U kunt een voortijdige ontslag soms blokkeren door sterke belangenbehartiging, zoals uw goed gedocumenteerde zaak voorleggen aan de verantwoordelijke arts. Als je echt toegewijd bent aan deze manier van handelen, moet je een sterke stem voor jezelf zijn. Als de persoon iemand in uw omgeving is, onthoud dan dat dit op de lange termijn in ieders belang is.
   • Bezuinigingen op zowel diensten als personeel hebben de ziekenhuisopname aanzienlijk bekort. Als u kunt deelnemen aan de ontslagplanning, sta dan op echte, aangetoonde tekenen van vooruitgang, echte, door de verzekering geautoriseerde ondersteuning voor herstel en echte bescherming voor u en de persoon.

7. 

   Verzamel ondersteunende documentatie. Als u onmiddellijke toewijding zoekt en er is geen onmiddellijk gevaar, moet u waarschijnlijk bewijs leveren om uw verzoek te rechtvaardigen. Dit kan de verklaring zijn van een gediplomeerd arts, of gezworen verklaringen van andere getuigen dat de persoon in kwestie een gevaar kan vormen voor zichzelf of voor anderen.
   • Als de rechter akkoord gaat, zal de lokale wetshandhaving de persoon vasthouden en begeleiden naar de plaatselijke instelling voor geestelijke gezondheidszorg, en er zal een hoorzitting worden gepland voor verdere oplossing.

Deel 3 van 4: Een noodverbintenis versnellen

1. 

   Beoordeel de situatie en bel 911. Of het nu een eerste keer is, of er is een geschiedenis van situaties die de autoriteiten vereisen, wees gerust in uw beoordeling van de ernst van de situatie. Noodsituaties zijn geen tijd om je te schamen of terughoudend te zijn als de situatie een persoon met een psychische aandoening betreft. Het kan een kwestie van leven of dood zijn.
   • Beschrijf de situatie op een rustige en gedetailleerde manier. Wees heel duidelijk over de situatie en vergroot de kans niet op een mogelijke dreiging. Wetshandhavingspersoneel is opgeleid om letsel of overlijden van anderen te voorkomen; tragische gevolgen kunnen echter optreden ten koste van de persoon met een psychische aandoening.

2. 

   Wees een pleitbezorger voor de persoon. Wanneer u aan de telefoon spreekt en wanneer de hulpverleners arriveren, moet u uitleggen dat de persoon aan een psychische aandoening lijdt en dat u de advocaat van de persoon bent. Maak duidelijk dat deze persoon medeleven en respect verdient om mogelijke schade te voorkomen.
   • Het is aan jou om ervoor te zorgen dat alle partijen zich ervan bewust zijn dat de persoon aan een psychische aandoening lijdt. Dit helpt mogelijke oneerlijke behandeling en schade aan de persoon te voorkomen.

3. 

   Faciliteer teamwerk voor een positief resultaat. Wees behulpzaam voor degenen die hulp proberen te bieden. De persoon is waarschijnlijk opgewonden, overstuur en bang om te worden meegenomen. Wie zou dat niet zijn? De consensus is dat jullie allemaal als een team werken om deze persoon te helpen de hulp te krijgen die ze nodig heeft.
   • U moet de persoon geruststellen door te zeggen: “Deze mensen zijn hier om u te helpen en ze willen het beste voor u. Ik wil ook het beste voor jou. Ik weet dat dit misschien eng lijkt, maar het komt allemaal goed. "
   • Als er een misdrijf is gepleegd, wordt de persoon waarschijnlijk opgenomen en verwerkt.
   • Als de persoon een huisverbod overtreedt, zal de politie de persoon arresteren. Ze kunnen een noodhulpteam inschakelen, waaronder een arts die de persoon kan binden.

4. 

   Begeleid de persoon naar het ziekenhuis. Als het gepast is om met de persoon in het hulpverleningsvoertuig naar het ziekenhuis te rijden, doe dat dan. Rijd of maak een ritje naar het ziekenhuis waar ze de persoon ter evaluatie brengen. U moet aanwezig zijn om essentiële gezondheidsgerelateerde informatie te verstrekken die zij nodig hebben om een ​​psychiatrische evaluatie uit te voeren.
   • Dit is misschien heel moeilijk, maar je moet de moed vinden om deze persoon te helpen.
   • Houd er rekening mee dat u dezelfde accommodatie op prijs zou stellen als u zoiets overkomt.

5. 

   Laat het proces gebeuren. Het is een moeilijk moment waarop u zich realiseert dat de enige manier waarop de persoon kan worden geholpen, is door haar toe te laten voor verdere evaluatie. Een spoedopname voor psychische aandoeningen in een behandelinstelling heeft een tijdelijk karakter. Er zijn veel dingen waarmee u rekening moet houden. Afhankelijk van de omstandigheid kan een persoon 72 uur of langer onvrijwillig worden vastgehouden.

6. 

   Mobiliseer alle middelen voor toekomstige evenementen. Zodra de persoon zich heeft gecommitteerd, heb je weinig tijd om je te organiseren en een plan uit te voeren. Waar blijft de persoon als hij wordt vrijgelaten? Zijn er kinderen bij betrokken, en zo ja, bij wie blijven ze? Welke ambulante behandeling heeft de persoon nodig? Zijn er steungroepen of organisaties die begeleiding kunnen bieden?
   • Hoewel de persoon 72 uur kan worden vastgehouden, kan hij voortijdig en zonder uw medeweten worden vrijgelaten. Anticipeer hierop en vraag de arts of verpleegkundigen: "Als ze wordt vrijgelaten vóór het einde van de wachttijd van 72 uur, moet u zo snel mogelijk contact met mij opnemen."
   • Ze mogen deze informatie niet delen als u geen familie bent of als u niet bevoegd bent om persoonlijke medische informatie te horen volgens de HIPAA-voorschriften.

Deel 4 van 4: Follow-up

1. 

   Blijf sterk en focus op genezing. De persoon kan heel dicht bij u zijn: een ouder, echtgenoot of kind misschien. Als ze een psychische aandoening heeft, doe je haar geen pijn door haar te laten vastleggen - je geeft haar de kans om te genezen, of in ieder geval de behandeling te krijgen die ze nodig heeft. Je doet dit ook op een manier die voorkomt dat ze lichamelijk of emotioneel letsel toebrengt aan anderen.

2. 

   Zoek professionele hulp voor uzelf. Als je moeite hebt om met de stress en angst om te gaan die gepaard gaan met het helpen van een vriend of geliefde met een psychische aandoening, zoek dan iemand met wie je kunt praten. Psychologen en psychiaters zijn beschikbaar in uw omgeving en kunnen worden gevonden via de American Psychological Association en de American Psychiatric Association.

3. 

   Accepteer de persoon weer in je leven. Eenmaal vrijgelaten, heeft een persoon die met een psychische aandoening moet omgaan, structuur in haar leven nodig. U kunt er een groot deel van uitmaken om dat mogelijk te maken. Een gastvrije houding is misschien precies wat de persoon nodig heeft. Iedereen heeft behoefte om zich erbij te horen, en dat kun je voor die persoon koesteren.

4. 

   Vraag de persoon naar haar vorderingen. Maak duidelijk dat u zich oprecht zorgen maakt om de persoon en wilt dat hij of zij succes heeft. Het is belangrijk dat ze haar medicijnen inneemt en therapie of ondersteunende groepsbijeenkomsten bijwoont. Dit is waarschijnlijk een vereiste voor elk behandelprogramma.
   • Help de persoon verantwoording af te leggen aan haar programma. Vraag haar of er iets is dat u kunt doen om haar te helpen vastbesloten te blijven om aanwezig te zijn. Wees aardig, maar laat haar niet verslappen.

5. 

   Herken de middelen die je hebt opgedaan. Wees vindingrijk als de persoon uw hulp in de toekomst nodig heeft. Geestelijke ziekte is een ziekte en kan daarom worden behandeld, maar niet genezen. Terugval zal hoogstwaarschijnlijk gebeuren, en alle betrokkenen moeten een terugval niet als een mislukking beschouwen. Na elke terugval is behandeling echter nodig.
   • Als je eenmaal het proces hebt doorlopen om iemand met een psychische aandoening te helpen, zul je de knowhow, het vertrouwen en de informatie hebben die nodig zijn om anderen te helpen.

6. 

   Realiseer je dat je niet de enige bent. Er is een neiging om te denken dat u de enige bent die de gedachten en gevoelens ervaart die u heeft. U moet begrijpen dat vele anderen precies hebben gevoeld wat u voelt en moeite hebben gehad om iemand met een psychische aandoening de hulp te geven die ze nodig hebben. Bestrijd de drang om jezelf naar buiten te duwen, waar je jezelf zou kunnen isoleren en niet de hulp kunt krijgen die je nodig hebt.

Vragen en antwoorden van de gemeenschap

Hoe bepaal ik of iemand in een crisis verkeert?

Als ze waanvoorstellingen hebben (bijv. Dingen zien die er niet zijn, dingen geloven die niet waar zijn). Ze kunnen geleidelijk aan afvallen, en ze kunnen zichzelf opsluiten in een kamer en zelden naar buiten komen. Dit zijn slechts enkele voorbeelden - uiteindelijk moet een arts beslissen.

Als iemand kanker heeft, moeite heeft met focussen en zowel boos, agressief als depressief is geworden, moet ze dan worden opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis?

Absoluut niet. Ze hebben een medische beoordeling nodig om te zien of de kanker deze veranderingen in mentale toestand veroorzaakt. Wat ze nodig hebben, uw begrip en geduld terwijl ze hun sterfelijkheid onder ogen zien.

Hoe kan ik mijn man helpen voordat hij iemand of mij vermoordt?

Als u denkt dat uw man gewelddadig tegen u of iemand anders zal zijn, moet u contact opnemen met de politie om te zien hoe zij u kunnen helpen. Als u in de tussentijd kunt vertrekken en ergens anders kunt blijven, doe dat dan.

Ik ben bang dat mijn zus schizofreen is en mijn huis heeft verlaten met haar eenjarige kind. Ik ben bang dat ze niet goed voor mijn nichtje kan zorgen. Wat moet ik doen?

U moet contact opnemen met de politie om haar te vinden en haar vervolgens voor evaluatie naar een psychiater of ziekenhuis brengen.

Hoe leg ik mijn zoon vast in een psychiatrische inrichting?

Ga naar de rechtbank en pak de formulieren om ze in te vullen en in te dienen. Woon de hoorzitting bij en leg de feiten uit en waarom dit nodig is. Het is dan aan de rechter om te beslissen.

Mijn vriend is bang om naar een psychiatrische inrichting te gaan en weigert een professional te zien. Hoe kan ik haar helpen?

Dit is een terechte zorg. Geestelijke gezondheidsvoorzieningen kunnen traumatisch zijn: ze variëren in kwaliteit en zelfs de beste programma's kunnen een patiënt benaderen op een manier die hen schade berokkent. Valideer haar angsten. Luister naar haar. Bespreek vervolgens wat er kan worden gedaan en hoe u het kunt oplossen (of ontsnappen) als haar ergste angsten zich voordoen. Geef haar macht, ook al is het zo simpel als het onthouden van de extensie voor Patient Advocacy. Zorg voor een plan, steun haar en doe mee.

Hoe kan ik gratis of goedkope hulp krijgen voor mijn familielid met psychische problemen?

Ga naar uw plaatselijke instelling voor geestelijke gezondheidszorg of sociale zekerheid en vraag om hulp. Uw staat moet geld hebben om haar in staat te stellen tegen zeer lage kosten medicatie en behandeling te krijgen.

Mijn man drinkt elke avond en rookt wiet.Hij is gevaarlijk dicht bij het verliezen van zijn baan. Hij lijdt aan depressies, maar dit tast mijn gezondheid en mentale stabiliteit aan. Kan ik hem in een afkickkliniek laten plaatsen?

Als je denkt dat hij een gevaar is voor zichzelf of anderen, is dit een mogelijkheid, maar je kunt iemand niet dwingen om naar een afkickkliniek te gaan voor hun verslavingsproblemen. Je kunt het beste een tussenkomst zijn, waarbij jij en zijn andere dierbaren uitleggen hoe zijn alcoholgebruik hen beïnvloedt en welke zorgen jij / zij hebben over zijn toekomst als dit zo doorgaat. Begeleiding van gezinnen / koppels zou ook een goed idee zijn. U zou op zijn minst met een professional moeten praten over uw eigen geestelijke gezondheid.

Hoe leg ik een familielid vast bij wie de diagnose wordt gesteld?

Diagnose is niet voldoende. Een persoon kan een diagnose hebben en toch gezond en / of competent zijn. Als de persoon een gevaar vormt, meld dit dan bij de hulpdiensten. Als een persoon incompetent is, kunt u hem aangeven bij de sociale dienst of naar de rechtbank gaan om hem onder curatele / conservatorium te plaatsen. Een voogd of conservator kan een behandelplan kiezen.

Hoe kan ik mijn vader helpen die een psychische aandoening heeft, maar hulp weigert?

Helaas, tenzij je vader niet in staat is om zijn eigen beslissingen te nemen of gewelddadig is tegen zichzelf of anderen, heeft hij het recht om hulp te weigeren. Probeer eventuele belemmeringen voor hulp weg te nemen, zoals 's avonds hulp zoeken als hij dagen werkt, of een ander programma als iemand te religieus voor hem is. Zijn eigen keuzevrijheid versterken, bijvoorbeeld opties aanbieden om uit te kiezen; als hij zegt dat hij het zelf kan, ga dan akkoord, maar vraag waarom hij die last moet dragen. Pas ook op jezelf: maak je zorgen, leg uit hoe het je pijn doet en stel grenzen aan de manier waarop je wordt behandeld. Het is niet jouw schuld als hij geen hulp accepteert.

Zie meer antwoorden

• 
  
  Hoe kan ik mijn partner helpen die moedeloos is en geen enkele vorm van contact met mij wil hebben? Antwoord
• 
  
  Kan ik de conservatoria gebruiken om indien nodig een volwassen kind in het ziekenhuis te laten opnemen? Antwoord
• 
  
  Hoe kan ik hulp krijgen voor mijn partner die psychische problemen heeft? Antwoord
• 
  
  Hoe kan ik mijn ouder in een psychiatrisch ziekenhuis binden? Antwoord
• 
  
  Hoe kan ik iemand vastleggen voor woedekwesties? Antwoord

Toon meer onbeantwoorde vragen

Tips

• Uw persoonlijke veiligheid staat voorop. Hoewel de overgrote meerderheid van de mensen met een psychische aandoening niet gewelddadig is, zijn ze onvoorspelbaar en zijn ze misschien niet zichzelf als ze een psychotische pauze hebben.
• Lieg nooit. Probeer nooit iemand te binden die geen gevaar voor zichzelf of anderen vormt. Je zou de situatie op jezelf kunnen omdraaien als het averechts werkt.
• Behandel mensen die een episode van psychische aandoeningen hebben meegemaakt zoals u iemand anders die herstelt van een ernstige ziekte. Geef een beterschapskaart, een paar bloemen of ondersteun haar bij hun herstel.
• Lokale wetshandhavers zijn op de hoogte van een psychische aandoening en hebben mogelijk een opleiding om ermee om te gaan, of kunnen u doorverwijzen naar iemand die dat wel doet. Je moet je er niet door schaamte of stigma van laten weerhouden informatie te krijgen die nuttig zou kunnen zijn.
• Moedig de persoon aan om toe te geven dat hij hulp nodig heeft. Vraag of je op wat voor manier dan ook kunt helpen.
• Er is een verschil tussen crimineel gedrag en iemand met een psychische aandoening. Probeer niet iemand te binden die door de gevangenis zou moeten gaan.
• Probeer vanuit hun ogen te zien. Luister naar wat ze te zeggen hebben, maar probeer ze niet te veel onder druk te zetten.

Waarschuwingen

• Behoud uw zelfbehoud. Als dit een familielid is of iemand van wie u houdt en voor wie u zorgt, moet u zo lang mogelijk bij hen blijven, maar u moet zich terugtrekken voordat het uw leven verpest.
• Psychische aandoeningen hebben vaak invloed op het oordeel. Maar liefst de helft van de mensen met psychotische aandoeningen - schizofrenie, bipolaire of psychotische depressie - zal niet toegeven of zelfs niet weten dat ze een psychische aandoening hebben. Ze zullen geen hulp voor zichzelf zoeken tenzij ze hun probleem beseffen. In de tussentijd kunnen ze de neiging hebben tot "zelfmedicatie". Dit vertaalt zich meestal in middelenmisbruik.
• De gepleegde persoon zal waarschijnlijk worden ontslagen met een voorgeschreven medicijn, en het is aan haar om het in te nemen. Er zou dus terug kunnen vallen.
• Lijdt u aan een burn-out van de verzorger of bent u bang dat uw geliefde een last voor uw middelen wordt? Blaas je dingen buiten proportie? Kan dit probleem worden opgelost door sterkere persoonlijke grenzen te stellen? Krijg de hulp die u nodig heeft.
• Realiseer je dat het binden van iemand voor een beperkte tijd is, het kan uren, een paar dagen, waarschijnlijk niet meer dan een paar weken duren. Zodra de persoon uit de crisis is, worden ze vrijgelaten.
• Je vrienden of familieleden zullen je misschien kwalijk nemen omdat je probeert de persoon te binden. U bent niet verantwoordelijk voor deze situatie. Grenzen stellen en woede begrijpen is een onderdeel van het acceptatieproces.
• Wees er zeker van dat de persoon het destabiliserende effect kan weerstaan ​​dat het doorlopen van de rechtbank en het toewijdingsproces op haar leven heeft. Zal dit hun toekomstige vermogen om werk te vinden in de weg staan? Zal ze haar baan, relatie of huisvesting verliezen?
• Bereid u voor op een mogelijk verlies. Zelfmoord wordt veroorzaakt door een psychische aandoening en is de 10e belangrijkste doodsoorzaak in Amerika. Begrijp dat de stress moeilijk kan zijn voor uw vriend of familielid en probeer begripvol te zijn.