Inhoud

• Stappen

Een statistisch rapport informeert lezers over een specifiek onderwerp of project. Om ervoor te zorgen dat het document nauwkeurig is, is het belangrijk om een ​​aantal opmaakconventies te volgen en alle nodige informatie voor lezers op te nemen. Kom op?

Stappen

Deel 1 van 3: Het rapport opmaken

1. 

   Bekijk andere statistische rapporten. Als je nog nooit een document als dit hebt geschreven, is het een goed idee om andere documenten te bekijken die je als opmaakgids voor die van jou kunt gebruiken. Dit geeft u een beter idee van hoe uw rapport eruit zal zien.
   • Als je voor een klas schrijft, praat dan met de leraar of instructeur om hen te vragen enkele voorbeelden van eerder werk te laten zien.
   • Universiteitsbibliotheken beschikken vaak over kopieën van rapporten van studenten en docenten in het verleden. Praat met de bibliothecaris en vraag om hulp bij het vinden van een document in uw vakgebied.
   • Op internet vindt u ook rapporten die zijn gemaakt voor marktonderzoek en overheidsinstanties.
   • Pas op dat u de documenten niet exact kopieert, vooral als ze zijn gedaan door onderzoek op een ander gebied. Elk gebied heeft zijn eigen conventies met betrekking tot de uitstraling en inhoud. Een statistisch rapport dat bijvoorbeeld is gemaakt door een wiskundige, zal waarschijnlijk heel anders zijn dan een rapport dat is gemaakt door een marketingonderzoeker.

2. 

   
   
   Typ het rapport in een leesbaar lettertype. Deze documenten zijn gewoonlijk opgemaakt met enkele spaties en een lettertype zoals Arial of Times New Roman in grootte 12. Als u opmaakinstructies hebt ontvangen, volgt u deze tot op de letter.
   • Idealiter zijn de bladranden aan alle kanten 2,5 cm. Wees voorzichtig bij het toevoegen van tabellen en grafieken en voorkom dat ze buiten de marges vallen om problemen bij het afdrukken te voorkomen.
   • Gaat u het rapport in een map of map stoppen, dan is de linkermarge het beste 3,5 cm. De aflezing wordt dus niet beïnvloed door de binding.
   • Gebruik geen dubbele regelafstand, tenzij je schrijft voor een studentenproject en de docent daarom vraagt.
   • Voeg de paginanummering toe in de koptekst, naast je achternaam of de zoektitel.

3. 

   
   
   Gebruik de juiste citatiemethode. Elk veld gebruikt een andere methode om te verwijzen naar artikelen, boeken en ander materiaal dat in het onderzoek wordt gebruikt. Zelfs als u vertrouwd bent met een specifieke stijl, is het belangrijk om te volgen wat wordt aanbevolen voor het vakgebied van uw onderzoek.
   • Citatiemethoden zijn meestal opgenomen in stijlhandleidingen, die niet alleen over verwijzingen praten, maar ook over interpunctie, afkortingen, koppen en opmaak in het algemeen.
   • Als u bijvoorbeeld een statistisch rapport gaat schrijven op basis van een psychologische studie, moet u meestal de APA-stijlhandleiding gebruiken, gepubliceerd door de American Psychological Association.
   • De citatiemethode is nog belangrijker als het rapport in een bepaald vaktijdschrift wordt gepubliceerd.

4. 

   
   
   Bereid de hoes voor. De eerste pagina van het rapport moet de titel van het onderzoek bevatten, uw naam en de namen van degenen die hebben bijgedragen aan de totstandkoming van het document. Dit is de presentatie van het werk.
   • Als u een rapport voor een klas schrijft, is de omslag waarschijnlijk verplicht. Praat met je docent of zoek naar de verklaring van het project om erachter te komen wat je op de omslag moet zetten.
   • Bij uitgebreidere rapportages is het ook goed om een ​​samenvatting op te nemen. Het kan alleen aan het einde van het werk worden opgemaakt, maar het idee is om alle secties van het rapport op te sommen en de pagina op te nemen waarop elke sectie begint.

5. 

   Maak koppen voor de secties. Afhankelijk van het gebruik van het rapport en wie het gaat lezen, kunnen de kopjes de organisatie vergemakkelijken. Ze zijn zelfs nog belangrijker als de persoon die voor het lezen verantwoordelijk is, dynamisch gaat lezen of van de ene sectie naar de andere gaat.
   • Als u ervoor kiest om koppen te maken, gebruik dan vetgedrukte letters en vul ze uit zodat ze opvallen tussen de rest van de tekst. U kunt bijvoorbeeld de koppen centreren en een lettertype gebruiken dat iets groter is dan de rest van het document.
   • Zorg ervoor dat er geen koptekst onderaan de pagina staat. Er moeten ten minste een paar regels tekst zijn, of een hele alinea, voordat de pagina wordt afgebroken.

6. 

   Gebruik het documentvoorbeeld om de lay-out te controleren. Wanneer u het rapport in een tekstverwerkingsprogramma schrijft, zal de afdruk waarschijnlijk veel lijken op wat u op het scherm ziet. Toch kunnen de visuele elementen een beetje uitgelijnd raken en het is het beste om dat te controleren.
   • Controleer de marges rond de visuele elementen en zorg ervoor dat de tekst is uitgelijnd en op de juiste afstand is geplaatst. Het is belangrijk om de tekst en de woorden die bij de afbeeldingen horen, goed te scheiden, zoals het bijschrift van een afbeelding.
   • Visuele elementen kunnen de tekst verkeerd uitlijnen, dus controleer alle koppen bij het afronden van het rapport om te zien of geen van hen is blijven hangen.
   • Wijzig indien mogelijk pagina-einden om situaties te vermijden waarin de laatste regel van een pagina de eerste regel van een alinea is - hetzelfde geldt voor de eerste regel van de pagina die tevens de laatste regel van de alinea is.

Deel 2 van 3: De inhoud maken

1. 

   Schrijf de hervatten van het rapport. Het is een korte beschrijving die alle elementen van het project samenvat en de onderzoeksmethoden, de resultaten en hun analyse omvat.
   • Vermijd te wetenschappelijke of statistische taal in de samenvatting. Idealiter zou het moeten worden begrepen door een groter publiek dan degene die het hele rapport zal lezen.
   • Beschouw de samenvatting als een verkoop. Stel je voor dat je met een persoon in een lift zit en zij vragen waar je project over gaat. Je hebt een paar seconden om je project te "verkopen" en het zo goed mogelijk te beschrijven.
   • Hoewel de samenvatting de eerste pagina van het rapport is, is het gemakkelijker om deze aan het einde van het project te schrijven.

2. 

   Schets het invoering. Dit is het deel van het rapport dat uw doel voor dit onderzoek identificeert. Leg uit waarom u voor dit specifieke project heeft gekozen en noem de vragen die u wilt beantwoorden.
   • Probeer duidelijke en beknopte taal te gebruiken om de toon van het rapport te zetten. Beschrijf het project in lekentaal, zonder de specifieke taal van de doelgroep van het werk te overdrijven.
   • Als het rapport is gebaseerd op een reeks wetenschappelijke experimenten of gegevens uit demografisch onderzoek, vermeld dan uw verwachtingen en theorieën.
   • Als er al werken over hetzelfde onderwerp zijn, is het een goed idee om er direct na de introductie een korte analyse van op te nemen. Leg het verschil uit van uw project en wat u aan dit onderzoek hoopt bij te dragen.

3. 

   Beschrijf de onderzoeksmethoden gebruikt. Gebruik dit deel van het rapport om een ​​uitsplitsing te maken van uw voortgang tijdens het project, inclusief de aard van de uitgevoerde experimenten en de methoden die zijn gebruikt om de gegevens te verzamelen.
   • Voeg een beschrijving toe van de methoden die zijn gebruikt om de resultaten te monitoren, vooral als de experimenten langdurig of observationeel van aard waren.
   • Als u tijdens de ontwikkeling van het project aanpassingen heeft gemaakt, identificeer deze dan en leg uw redenen uit.
   • Maak een lijst van software, bronnen en ander materiaal dat u bij uw onderzoek hebt gebruikt. Als je een leerboek hebt gebruikt, is een referentie voldoende. Het is niet nodig om al het materiaal in het rapport samen te vatten.

4. 

   Introduceer het resultaten van uw experimenten. Dit deel van het rapport mag alleen uit feiten bestaan, zonder analyse of bespreking van de betekenis van de resultaten.
   • Begin met de belangrijkste resultaten en vul ze aan met secundaire resultaten of interessante feiten die je hebt ontdekt.
   • Vermijd in het algemeen het rapporteren van resultaten die niets te maken hebben met uw aanvankelijke verwachtingen of theorieën. Als u iets onverwachts of verrassends vindt, is het natuurlijk het vermelden waard.
   • Dit is meestal het langste deel van het rapport, met de meest gedetailleerde statistische gegevens. Het is ook vaak het moeilijkste deel om te lezen, vooral voor het lekenpubliek.
   • Grafieken en tabellen geven de resultaten meestal duidelijker weer dan de tekst.

5. 

   Geef uw conclusies. Aan het einde van het rapport is het tijd om de resultaten te analyseren en te definiëren binnen de context van uw vakgebied. Vertel de lezer of uw bevindingen in overeenstemming zijn met de oorspronkelijke aannames.
   • Bij het bereiken van de conclusie is het tijd om zware taal en statistieken achter zich te laten, aangezien deze passage door iedereen moet worden begrepen die het leest. Het moet mogelijk zijn de conclusies te begrijpen, zelfs zonder de resultatensectie te lezen.
   • Als er aanvullend onderzoek nodig is om de vragen die in het project zijn gerezen te beantwoorden, beschrijf deze dan ook.

6. 

   Bespreek het problemen of problemen. Als de bevindingen betrekking hebben op of in tegenspraak zijn met eerdere onderzoeken, bespreek dit dan allemaal aan het einde van het rapport. Dit is ook het moment om de problemen te onderzoeken die u tijdens het werken tegenkwam.
   • Misschien vindt u dingen die het organiseren van uw gegevens eerder gemakkelijker hadden gemaakt. Nu is het tijd om deze punten te bespreken. Omdat de wetenschappelijke methode is gemaakt zodat anderen hun studie kunnen herhalen, geef de bevindingen dan door.
   • Neem ook de speculaties en aanvullende vragen op die tijdens het onderzoek in me opkwamen. Het belangrijkste is om er niet te veel over te praten, om niet het risico te lopen dat persoonlijke meningen en speculaties opvallen voor het project zelf.

7. 

   Maak een lijst van je referenties. Voeg aan het einde van het rapport een tabel of lijst met boeken en artikelen toe die in je onderzoek zijn gebruikt. Alles wat in het rapport wordt vermeld, moet worden geïdentificeerd.
   • Als u bijvoorbeeld twee eerder uitgevoerde onderzoeken met elkaar hebt vergeleken, is het een goed idee om een ​​citaat uit het betreffende rapport in de referenties op te nemen.
   • Gebruik de opmaak die specifiek is voor uw vakgebied.
   • Vermijd het opnemen van verwijzingen die niet in het rapport zijn genoemd. Als u bijvoorbeeld een eerste lezing hebt gemaakt voordat u het document schreef, maar het niet rechtstreeks in de tekst citeerde, hoeft u het niet in de laatste verwijzingen te vermelden.

8. 

   Onthoud altijd uw doelgroep. Het rapport heeft waarschijnlijk weinig waarde als het niet wordt begrepen en niemand begrijpt wat u hebt bereikt. Zelfs als u voor een klas schrijft, is het een goed idee om de tekst voor een algemeen publiek te schrijven.
   • Vermijd branchespecifiek jargon als het rapport door buitenstaanders moet worden gelezen.
   • Gebruik jargon en statistische termen correct. De term "gemiddeld" mag bijvoorbeeld niet worden gebruikt in een statistisch rapport, aangezien deze veel wordt gebruikt om naar verschillende metingen te verwijzen. Geef de voorkeur aan "gemiddeld" of "mode", afhankelijk van wat het beste bij u past.

Deel 3 van 3: De gegevens presenteren

1. 

   Identificeer alle tabellen en grafieken. Het gebruik van specifieke labels voor elk visueel element maakt het gemakkelijker om ernaar te verwijzen in de tekst. Het gebruik van ruimtelijke verwijzingen kan alleen maar problemen opleveren, voornamelijk door verschillen in afdrukken.
   • Als je het rapport naar een wetenschappelijke publicatie gaat sturen, is de identificatie van de elementen nog belangrijker. Als de pagina's verschillen van hun configuratie in de tekstverwerker, is het mogelijk dat de elementen niet goed zijn uitgelijnd. Als er in dit geval geen tekstuele identificatie is, kan de lezer verloren gaan.
   • Dit kan ook een factor zijn als het rapport op internet wordt gepubliceerd, aangezien elke schermgrootte van invloed is op de weergave.
   • De gemakkelijkste manier om visuele elementen te identificeren, is door de term "figuur" te gebruiken, gevolgd door een cijfer. Nummer ze vervolgens allemaal in de volgorde waarin ze in het rapport staan.
   • De titel beschrijft de informatie die door het visuele element wordt gepresenteerd. Als je bijvoorbeeld een staafdiagram hebt gemaakt om de scores van studenten op een scheikunde-examen te illustreren, kan dit de titel "Eindscores scheikunde, vierde semester 2018" hebben.

2. 

   Organiseer de visuele elementen goed. Als ze op de pagina worden gegooid, zal het lezen erg moeilijk zijn. Idealiter vullen ze het lezen van het rapport aan, niet dat het in de weg zit.
   • Alle elementen moeten groot genoeg zijn om lezers alles te laten zien zonder hun ogen te belasten. Als u een afbeelding zo moet verkleinen dat de titels onleesbaar zijn, is deze nutteloos.
   • Maak de elementen in een formaat dat gemakkelijk in uw tekstverwerker kan worden geïmporteerd. Sommige grafische formaten hebben een lage resolutie wanneer ze geïmporteerd worden.

3. 

   Verdeel de informatie goed. Zorg er bij het maken van grafieken en tabellen voor dat ze leesbaar zijn. Overmatige informatie of ruimte kan het lezen belemmeren. Het heeft geen zin om een ​​mooie afbeelding te gebruiken die helemaal niet helpt bij het begrijpen van je werk.
   • In een diagram met honderden voorbeelden op afzonderlijke staven kan de "x" -as bijvoorbeeld rommelig worden. Probeer in dat geval de twee assen om te keren om ze gemakkelijker te kunnen lezen.
   • Als gegevens betrekking hebben op percentages, gebruik dan alleen gebroken getallen als dit strikt noodzakelijk is. Als het kleinste verschil tussen de punten twee cijfers is, hoeft u ze niet te breken. Als het verschil daarentegen kleiner is, is het beter om decimalen te gebruiken om begripsproblemen te voorkomen.
   • Als het rapport bijvoorbeeld een staafdiagram bevat van de cijferverdeling van een scheikunde-test en de scores 97,56, 97,52, 97,46 en 97,61 zijn, zou de 'x'-as vol studenten zijn en de "y" -as zou beginnen bij 97 en eindigen op 98. Op deze manier zou je de verschillen tussen de scores beter kunnen benadrukken.

4. 

   Neem de zuivere gegevens op in de bijlagen. Bij zeer grote projecten is het normaal dat de bijlage het langste deel van het document is. Het is belangrijk om alle gegevens op te nemen, inclusief kopieën van interviewvragen, statistische resultaten en dergelijke.
   • Zorg ervoor dat de bijlage het rapport niet "inslikt". Het is niet nodig om alle gegevens of documenten die voor het project zijn gemaakt op te nemen.
   • Het ideaal is om alleen documenten op te nemen die het rapport uitbreiden en helpen om het te begrijpen.
   • Laten we bijvoorbeeld zeggen dat u bij het beschrijven van uw methoden zegt dat er een enquête is gehouden onder studenten in een scheikundeles om erachter te komen hoe ze voor het eindexamen hebben gestudeerd. In de bijlage kunt u een kopie van de aan studenten gestelde vragen meesturen. Toch is het niet nodig om kopieën van alle door hen gegeven antwoorden op te nemen.