Inhoud

• Stappen
• Tips
• Waarschuwing

Ontwrichting van een gewricht, vooral als het de schouder is, is een blessure die onmiddellijke pijn en invaliditeit veroorzaakt - kortom, het is onmogelijk om het gewricht te verplaatsen totdat het is vervangen of hersteld. De schouder is erg kwetsbaar voor dislocatie (dislocatie) omdat het een van de gewrichten is die het meest in het lichaam beweegt en omdat mensen de neiging hebben om met gestrekte armen te vallen, met het gewricht in een ongemakkelijke positie. Het is altijd het beste om het te verplaatsen met de hulp van een getrainde professional, maar er zijn bepaalde ongebruikelijke (nood) omstandigheden die het rechtvaardigen om het zelf te proberen. Als de schouder niet tijdig wordt verplaatst, kan een operatie nodig zijn om deze correct te corrigeren.

Stappen

Deel 1 van 3: Omgaan met de ontwrichte schouder

1. 

   
   
   Herken de symptomen. Schouderdislocatie wordt meestal veroorzaakt door een val met gestrekte armen of een botsing van achteren. Het letsel veroorzaakt plotselinge en ernstige pijn, voorafgegaan door een knallend gevoel met of zonder geluid. De schouder is zichtbaar misvormd of misplaatst, zwelt snel op en krijgt snel blauwe plekken. U kunt het pas verplaatsen als het is verplaatst.
   • De ontwrichte schouder is lager dan de andere en het is meestal mogelijk om een ​​verzakking of groef in de laterale (deltaspier) te zien.
   • Schouderdislocatie kan nog steeds gevoelloosheid of zwakte in de arm en hand veroorzaken. Als de bloedvaten beschadigd zijn, worden de hand en arm aan de gewonde zijde koud en blauwachtig.
   • Ongeveer 25% van de dislocaties die voor het eerst optreden, betreft fracturen in de arm (humerus) of scapula.

2. 

   
   
   Immobiliseren van de arm. Terwijl u wacht op medische hulp, is het belangrijk om de ontwrichte schouder niet te bewegen (of te proberen te bewegen), aangezien u de blessure kunt verergeren. Een gebroken bot, een beschadigde zenuw of een gescheurd vat kunnen deel uitmaken van de foto, dus elke beweging kan ernstige gevolgen hebben. Buig in plaats daarvan uw elleboog, laat uw onderarm tegen uw buik liggen en blijf in deze positie met een mitella.
   • Als je geen draagdoek bij de hand hebt, kun je er een maken met een kussensloop of een oud kledingstuk. Leg de doek onder je elleboog / onderarm en knoop de uiteinden van de stof om je nek. De tilband immobiliseert en beschermt de schouder tegen een nog grotere blessure en vermindert in het algemeen de pijn aanzienlijk.
   • Ongeveer 95% van de gevallen van ontwrichte schouders zijn anterieure dislocaties, dat wil zeggen dat het armbeen (humerus) uit de glenoïde wordt geduwd.

3. 

   
   
   Breng ijs aan op de schouder. Het onmiddellijk aanbrengen van ijs of iets kouds op het ontwrichte gewricht is erg belangrijk om ontstekingen te remmen, wat meestal betekent dat je minder pijn hebt. IJs zorgt ervoor dat de bloedvaten samentrekken, waardoor de hoeveelheid bloed en ontsteking die het gewonde gebied kan bereiken, wordt beperkt. Breng elk uur ongeveer 15 tot 20 minuten per keer een ijspakking op uw schouder aan (of totdat u het gevoelloze gebied voelt).
   • Wikkel het ijs altijd in een doek, handdoek of plastic zak voordat u het op de huid aanbrengt. De bescherming helpt bevriezing of huidirritatie te voorkomen.
   • Gebruik een pakje diepvriesgroenten als je geen toegang hebt tot kleine stukjes of ijsblokjes.

4. 

   Neem pijnstillers. Wanneer de ontwrichte schouder geïmmobiliseerd is en met een koud kompres, neem dan een vrij verkrijgbare pijnstiller om ontstekingen en pijn te bestrijden. De pijn veroorzaakt door een ontwrichte schouder wordt vaak omschreven als bijna ondraaglijk vanwege het mogelijke uitrekken of scheuren van ligamenten, pezen en spieren, naast mogelijke botbreuken en kraakbeenletsels. Ibuprofen (Advil, Motrin) en naproxen-natrium (Flanax) zijn mogelijk de beste opties, omdat het sterke ontstekingsremmende geneesmiddelen zijn, hoewel paracetamol (Tylenol) ook nuttig kan zijn bij het beheersen van pijn.
   • In het geval van een ontwrichte schouder die inwendige bloedingen met zich meebrengt (u zult zien dat er verschillende kneuzingen ontstaan), vermijd dan ibuprofen en naproxennatrium, aangezien deze het bloed 'verdunnen' en het stollingsvermogen verminderen.
   • Een spierverslapper kan ook aangewezen zijn als de spieren rond het gewricht spastisch zijn. Meng echter nooit verschillende soorten medicijnen: kies de een of de ander.

Deel 2 van 3: De schouder vervangen in noodsituaties

1. 

   Plaats de schouder alleen terug op zijn plaats als u in nood bent. Meestal is de beste en zeker de veiligste optie om te wachten op professionele hulp, maar soms is dit niet mogelijk. Als u zich op een afgelegen plek bevindt, ver weg van ziekenhuizen (kamperen, een berg beklimmen, naar het buitenland reizen), kan het risico dat u uw schouder alleen op zijn plaats legt - of een vriend of familielid vraagt ​​om dit te doen - kleiner zijn dan de direct voordeel van minder pijn voelen en meer mobiliteit hebben.
   • De algemene regel is: als u binnen 12 uur medische zorg kunt krijgen, wacht dan geduldig en probeer het ongemak te verminderen met ijs, pijnstillers en een mitella. Als u veel langer moet wachten, vooral als u uw schouder moet bewegen om een ​​ziekenhuis te bereiken, moet u overwegen om deze te vervangen.
   • De belangrijkste complicaties die verband houden met het proberen om de schouder op zijn plaats te krijgen, zijn: toegenomen scheuring van spieren, ligamenten en pezen, beschadiging van zenuwen en bloedvaten, levensbedreigende bloeding, zeer ernstige pijn die leidt tot bewustzijnsverlies.

2. 

   Vraag hulp in noodsituaties. Erken dat het praktisch onmogelijk is om uw schouder zonder hulp weer op zijn plaats te krijgen als u hiertoe in een noodgeval gedwongen wordt. Dus vraag om hulp of bied hulp aan iemand in nood. Mensen zijn misschien terughoudend om u te helpen uit angst de pijn verder te vergroten of uw schouder ernstig te verwonden, dus zoek een manier om hen gerust te stellen en ontlast hen van elke verantwoordelijkheid.
   • Als je iemand moet helpen de schouder weer op zijn plaats te krijgen, vraag dan om toestemming en vertel hem of haar duidelijk dat je geen medische opleiding hebt gehad (als dat het geval is). Het is niet legaal om vervolgd te worden als er iets misgaat.
   • Probeer contact op te nemen met een hulpdienst en vraag om advies en hulp als u een telefoon heeft en kunt bellen. Zelfs als de dienst niet onmiddellijk een arts naar de locatie stuurt, kunnen ze nuttige instructies geven.

3. 

   Ga op je rug liggen en houd je arm vast. De gemakkelijkste manier voor niet-artsen om de schouder weer op zijn plaats te zetten, is door op uw rug op een plat oppervlak te gaan liggen, met de gewonde arm in een hoek van 90 graden ten opzichte van het lichaam. Vraag dan een vriend of persoon die aanwezig is om uw hand / pols vast te houden en langzaam (maar stevig) eraan te trekken om grip te krijgen. Die vriend moet misschien zijn voet op je borst zetten om meer steun te krijgen. De tractie die onder deze hoek wordt uitgevoerd, zorgt ervoor dat de humeruskop terugkeert naar de oorspronkelijke positie en relatief gemakkelijk past.
   • Denk eraan om een ​​langzame, gelijkmatige tractie te behouden (zonder plotselinge of snelle bewegingen te maken) totdat de schouder terugkeert naar zijn normale positie.
   • Zodra hij terugkeert naar de plaats, zou de pijn die gepaard gaat met de ontwrichting aanzienlijk moeten verminderen. De schouder zal echter nog steeds onstabiel zijn, dus doe een mitella om en immobiliseer de arm indien mogelijk.

Deel 3 van 3: Medische zorg zoeken

1. 

   Ga zo snel mogelijk naar de dokter. Het is belangrijk om snel een arts (of een goed opgeleide zorgverlener) te zoeken als het gaat om een ​​ontwrichte schouder, want wanneer de spieren, pezen en ligamenten in het gebied van de laesie stijf worden, kan het veel moeilijker zijn om het hoofd te vervangen van de rug zonder operatie.De meeste artsen hebben waarschijnlijk een schouderröntgenfoto voordat ze een procedure uitvoeren om fracturen uit te sluiten.
   • Als er geen botbreuken of breuken zijn, zal de arts een manoeuvre uitvoeren die bekend staat als een gesloten verkleining van het schoudergewricht en u heeft vóór deze procedure een kalmerend middel, een sterke spierverslapper of algemene anesthesie nodig vanwege zeer ernstige pijn.
   • Een veelgebruikte reductiemethode voor het schoudergewricht is de Hennepin-manoeuvre, waarbij externe schouderrotatie wordt gebruikt. Met de patiënt op zijn rug buigt de arts de elleboog in een hoek van 90 graden en maakt een langzame rotatie van de schouder naar buiten (externe rotatie). Nadat de schouder voorzichtig in deze positie is geduwd, keert het gewricht meestal terug naar zijn plaats.
   • Er zijn verschillende andere reductietechnieken die worden gebruikt, maar de keuze hangt af van de voorkeur van de arts.

2. 

   Bereid je voor op een mogelijke operatie. Een operatie kan nodig zijn om de verwondingen te herstellen en het schoudergewricht direct te vervangen als uw schouder regelmatig beweegt (als gevolg van botvervorming of zwakte van de ligamenten) of als een bot, zenuw of bloedvat gewond is geraakt. Een operatie is soms de beste optie, omdat het interne schade kan corrigeren en het gewricht kan stabiliseren, waardoor het risico op toekomstige dislocaties aanzienlijk wordt verminderd.
   • Er zijn verschillende chirurgische technieken, dus de keuze hangt af van de omvang van het letsel, de levensstijl en het activiteitenniveau van de patiënt.
   • Sommige studies suggereren dat "open" reductie de beste actie kan zijn bij actieve volwassenen onder de 30 jaar, vanwege het lage percentage recidieven en betere resultaten en een betere kwaliteit van leven voor de patiënt.

3. 

   Herstel de schouder. Ongeacht of de reductie gesloten of geopend was, u moet een fysiotherapeut vragen om uw schoudergewricht te versterken. De fysiotherapeut, chiropractor of therapeut kan specifieke rekoefeningen aanleren zodat alle mobiliteit en bewegingsbereik van de schouder wordt hersteld, evenals oefeningen die het gewricht versterken om dislocaties in de toekomst te voorkomen.
   • Meestal moet u twee tot vier weken wachten op een verwijzing voor fysiotherapie. Het gebruik van een mitella, het aanbrengen van ijs en pijnstillers zijn in dit stadium onderdeel van herstel.
   • De totale tijd voor revalidatie en herstel van de schouder varieert van drie tot zes maanden, afhankelijk van de ernst van het letsel en of de patiënt een atleet is of niet.

Tips

• Na een paar dagen, wanneer de pijn en ontsteking zijn verdwenen, kan het aanbrengen van vochtige warmte op de schouder helpen om gespannen en pijnlijke spieren te ontspannen. Zakjes met kruiden die in de magnetron worden verwarmd, zijn een goede zaak. Beperk de toepassing van warmte echter tot 15 tot 20 minuten per keer.
• Plaats de schouder zo mogelijk direct na het ongeval terug op zijn plaats, aangezien de moeilijkheidsgraad na verloop van tijd toeneemt.
• Schouderdislocatie is anders dan acromioclaviculaire dislocatie. In het laatste geval is er een verwonding aan het gewrichtsband dat het sleutelbeen met de voorkant van het schouderblad verbindt - het glenohumerale gewricht wordt niet verplaatst.
• Nadat u uw schouder eenmaal heeft ontwricht, heeft u in de toekomst meer kans op ontwrichting, vooral als u contactsporten beoefent.

Waarschuwing

• U moet de pols aan de aangedane zijde controleren nadat u de schouder hebt vervangen. Het moet identiek zijn aan de andere arm (niet-aangedane ledemaat). Als de pols langzamer is of niet aanwezig is, ga dan onmiddellijk naar de eerste hulp voor dringende medische hulp, aangezien celdood zeer snel begint en u het risico loopt uw ​​arm te verliezen.