Inhoud

• Stappen
• Waarschuwingen

Trichotillomanie is een onweerstaanbare behoefte om haar van de hoofdhuid, wenkbrauw en andere delen van het lichaam te trekken. Door het haar uit het hoofd te trekken, wordt de hoofdhuid beschadigd, wat mensen met trichotillomanie meestal moeilijk kunnen verhullen. Ongeveer 1% van de volwassen bevolking voldoet aan de criteria voor het diagnosticeren van de aandoening, waarbij vrouwen het meest worden getroffen. Mensen beginnen meestal dwangmatig aan hun haar te trekken in hun vroege tienerjaren, maar dat is geen regel. In combinatie met depressie kan trichotillomanie functionele problemen veroorzaken in sociale en professionele situaties. U kunt zich hulpeloos voelen wanneer u dwangmatig aan uw haar trekt, maar houd er rekening mee dat deze aandoening met succes kan worden behandeld.

Stappen

Deel 1 van 6: Identificatie van de triggers

1. 

   
   
   Houd in de gaten wanneer u aan uw haar begint te trekken. Bedenk in welke situaties u hiertoe uw toevlucht neemt. Trek je alleen aan de draden als je depressief bent? Nerveus? Verward? Gefrustreerd? Als u begrijpt waardoor de actie wordt geactiveerd, kunt u positieve manieren vinden om ermee om te gaan.
   • Schrijf in de loop van twee weken op wanneer u merkt dat u aan de draden trekt. Documenteer wat u voelt en wat er op het vorige moment is gebeurd.

2. 

   
   
   Schrijf op hoe het voelt om het haar eruit te trekken. Probeer bij het herkennen van de triggers vast te stellen wat het gedrag zou kunnen versterken. Als je aan de draden trekt als je angstig bent en deze actie verlicht de angst, zal je lichaam het herhalen omdat het zal associëren met het gevoel van opluchting. Merk op hoe u zich voelt tijdens en direct nadat u aan uw haar trekt.
   • Als u dit weet, kan dit u helpen, want de volgende keer dat u angst ervaart, kunt u op zoek gaan naar een andere copingstrategie die u zal verlichten. Probeer dit uw geconditioneerde reactie op angst te maken, niet op het trekken van haren.
   • Er zijn drie verschillende stadia voor patiënten met trichotillomanie. Niet alle mensen doorlopen alle stadia en je kunt er een of meer tegelijk presenteren:
     • 1. Je ervaart aanvankelijk een spanning die gepaard gaat met de wens om aan draden te trekken.
     • 2. Je begint je haar uit te trekken. Er is een gevoel van opluchting en opwinding.
     • 3. Als uw haar wordt uitgetrokken, kunt u schuldgevoel, wroeging en schaamte ervaren. U kunt proberen de gebreken van de hoofdhuid te bedekken met sjaals, hoeden, pruiken, enz. Uiteindelijk zullen de gebreken voor iedereen duidelijk worden en zul je je gaan verbergen en je intens vernederd voelen.

3. 

   
   
   Onderzoek het haar waaraan u trekt. Trek je ze eraf omdat je bepaalde soorten draden niet leuk vindt? Een persoon kan bijvoorbeeld dwangmatig grijs haar plukken omdat hij het niet leuk vindt.
   • Een manier om met deze trigger te werken, is door uw perceptie van die haren aan te passen. Geen enkele lok is inherent slecht - alle haren hebben een doel. Als u probeert uw denkpatronen aan te passen, kunt u uw nodig hebben de draden eruit trekken.

4. 

   Denk aan invloeden uit de kindertijd. De eerste oorzaak van trichotillomanie kan genetisch of omgevingsgebonden zijn. Onderzoekers hebben overeenkomsten gevonden in de oorzaken van een obsessief-compulsieve stoornis en zijn van mening dat verstorende ervaringen uit de kindertijd of onrustige relaties met ouders mogelijk de oorzaak zijn van de ontwikkeling van de stoornis.
   • Eén studie toonde aan dat ongeveer tweederde van degenen die aan de stoornis leden, tijdens hun leven minstens één traumatische gebeurtenis meemaakten, waarbij een vijfde van hen de diagnose posttraumatische stressstoornis had. Dit heeft geleid tot speculaties dat aan haar trekken voor sommige mensen een vorm van ontspanning is.

5. 

   Controleer uw familiegeschiedenis. Zoek bij het zoeken naar de bron van trichotillomanie naar een familiegeschiedenis van obsessief-compulsieve stoornissen, angststoornissen of trichotillomanie. Er is een groter risico om de aandoening te ontwikkelen als anderen in uw familie deze al hebben ontwikkeld.

Deel 2 van 6: Strategieën ontwikkelen om het trekken aan haren te stoppen

1. 

   Ontwikkel een plan om te stoppen. De strategie "waarnemen, onderbreken en een methode kiezen" kan je daarbij helpen. Het bestaat erin te beseffen wanneer je je haar uittrekt, de keten van gevoelens doorbreekt en de behoefte om je haar door de herhaling van positieve gedachten te trekken. Kies vervolgens een ander gedrag dat u zal helpen ontspannen.

2. 

   Houd een dagboek bij of een tabel met afleveringen waarin je je haar uittrekt. Schrijven kan u helpen een beter idee te krijgen van de tijd, triggers en impact van het probleem. Noteer de tijd, dag, locatie, aantal draden dat u hebt uitgetrokken en wat u gebruikte om ze eruit te trekken. Betrek ter plekke ook uw gedachten en gevoelens. Dit is een geweldige manier om schaamte opzij te zetten en uit te drukken hoe het trekken aan haar je leven beïnvloedt.
   • Bij het berekenen van de hoeveelheid haar die u hebt uitgetrokken, kunt u een realiteitscheck laten uitvoeren en de ernst van de situatie begrijpen: heeft het resultaat u verrast? En hoeveel tijd verspilde je daarmee, was het meer dan je dacht?

3. 

   Kies een alternatieve manier om uw emoties te uiten. Nadat u de waarschuwingssignalen en triggers heeft geïdentificeerd, schrijft u een lijst met alternatieve gedragingen die u kunt nemen in plaats van aan de draden te trekken. Kies iets eenvoudigs en gemakkelijks toegankelijk. Enkele suggesties zijn:
   • Neem een ​​paar minuten de tijd om je hoofd leeg te maken.
   • Teken of krabbel op een blad.
   • Verven.
   • Luister naar muziek die past bij wat je voelt.
   • Bel een vriend.
   • Doe vrijwilligerswerk.
   • Maak iets schoon.
   • Speel videospellen.

4. 

   Probeer een fysieke herinnering. Als u onbedoeld aan de draden trekt, kan een fysieke herinnering u helpen de activiteit te stoppen. Overweeg om als fysieke barrière armgewichten of rubberen handschoenen te gebruiken.
   • Je kunt er zelfs een paar plakken post-it notities in de gebieden waar u de neiging heeft om meer aan uw haar te trekken. Ze kunnen dienen als fysieke herinneringen.

5. 

   Ga weg van de triggers. Hoewel het niet mogelijk is om alle triggers te elimineren, is het wellicht mogelijk om de blootstelling eraan enigszins te verminderen. Is je vriendin de oorzaak van de meeste afleveringen? Misschien is het tijd om de relatie te heroverwegen? Veroorzaakt je baas al deze stress? Misschien is het tijd om een ​​nieuwe carrièrekans te vinden.
   • Het is natuurlijk niet altijd gemakkelijk om triggers te identificeren en ervan weg te gaan. Voor sommige mensen kunnen een verandering van school, nieuw ontdekte seksualiteit, een familieconflict, de dood van een ouder of zelfs hormonale veranderingen vanaf de puberteit de oorzaak zijn van het dwangmatige gedrag. Het kan moeilijk of zelfs onmogelijk zijn om aan deze triggers te ontsnappen. Als dit het geval is, blijf dan werken aan uw zelfacceptatie, train uw gewoonten en zoek professionele hulp om met de aandoening om te gaan.

6. 

   Verminder jeuk of vreemde sensaties in het hoofd. Gebruik een natuurlijke olie om de follikels te ontspannen en de jeuk te verminderen die het trekken van haren kan veroorzaken. Kies volledig natuurlijke producten, zoals een mix van etherische oliën en castorolie. Gebruik nooit chemicaliën.
   • Pas op met producten die snelle resultaten beloven. Vertrouw geen behandelingen die onmiddellijke resultaten beloven, aangezien trichotillomanie niet van de ene op de andere dag kan worden genezen.
   • U kunt ook met een arts praten over een verdovende zalf voor gebruik op het hoofd. Dit kan handig zijn als uw trigger een jeukende sensatie in het hoofd is. In een onderzoek met een zestienjarige tiener ontdekten experts dat het gebruik van een verdovende zalf in combinatie met psychotherapie het gedrag van trichotillomanie volledig kon elimineren.

Deel 3 van 6: Je zelfacceptatie en zelfrespect verbeteren

1. 

   Wees aanwezig in het moment. Haartrekken is meestal het resultaat van een weigering om met ongemakkelijke gevoelens of negatieve emoties om te gaan. Gebruik bewustwordingstechnieken om deze negatieve of ongemakkelijke emoties beter te accepteren als onderdeel van het menselijk leven. Ze hoeven niet per se te worden vermeden. Wanneer het aanhoudende verlangen om ongemak te vermijden verdwijnt, zal ook het trekken van het haar afnemen.
   • Ga op een rustige en comfortabele plek zitten om een ​​bewustwordingsoefening uit te voeren. Adem vier seconden diep in, houd vier seconden lang je adem in en adem vier seconden uit. Terwijl je blijft ademen, dwaalt je geest waarschijnlijk af. Erken deze gedachten zonder oordeel en laat ze los. Richt je aandacht weer op je ademhaling.

2. 

   Bouw je zelfrespect op. Veel mensen met deze aandoening hebben een laag zelfvertrouwen of een laag zelfbeeld. Gebruik Acceptance and Commitment Therapy (ACT) om dit te verbeteren. Deze therapeutische benadering kan u helpen uw waarden te verduidelijken en u te concentreren op uw doelen. Zelfvertrouwen opbouwen is een belangrijk onderdeel van herstel.
   • Onthoud dat je een geweldig en uniek persoon bent. Er wordt van je gehouden en je leven is kostbaar. Wat anderen ook zeggen, je moet van jezelf houden.

3. 

   Vervang negatieve gedachten door positieve. Negatieve gedachten kunnen het gevoel van eigenwaarde snel aantasten en het verlangen om je haar uit te trekken vergroten. Als u zich onderschat voelt en bang bent om te falen, naast andere negatieve gedachten, voelt u zich onbekwaam. Begin met het veranderen van deze mentale gewoonten om op te staan ​​en uw zelfvertrouwen te vergroten. Dit zijn enkele voorbeelden van hoe u de manier waarop u over uzelf denkt, kunt wijzigen:
   • Laten we zeggen dat je zoiets denkt als "Ik heb niets interessants te zeggen, dus iedereen vindt me zielig". Neem deze slechte gedachten en probeer ze te veranderen door jezelf te corrigeren. Herhaal: "Soms heb ik niet veel te zeggen en daar is geen probleem mee. Ik hoef anderen niet bezig te houden of de volledige verantwoordelijkheid te nemen voor het gesprek."
   • Vervang kritische gedachten door productieve. Dit is bijvoorbeeld een kritische gedachte: "Ik ga niet iedereen ontmoeten voor het avondeten. De vorige keer schaamde ik me erg voor die opmerking. Ik ben zo stom!" Vervang het door een productieve gedachte: "Ik schaamde me erg bij het laatste diner, maar ik weet dat ik fouten maak en daar is geen probleem mee. Ik ben niet dom, ik heb gewoon een fout gemaakt."
   • Als je oefent om deze gedachten te veranderen, zul je merken dat je zelfrespect samen met je zelfvertrouwen toeneemt.

4. 

   Zet uw sterke punten en prestaties op papier. Een andere manier om uw emoties te accepteren en het gevoel van eigenwaarde te verbeteren, is door een lijst samen te stellen met uw prestaties en positieve punten en deze regelmatig te raadplegen.
   • Als u problemen ondervindt bij het samenstellen van de lijst, praat dan met een vriend of familielid. Die persoon kan je helpen met enkele ideeën. Geen prestatie is te klein voor de lijst!

5. 

   Probeer assertief met anderen te communiceren. Oefen om situaties te overwinnen waarin u zich uitgedaagd voelt, zoals:
   • Leer nee te zeggen. Als mensen eisen stellen waaraan u niet wilt voldoen, geef dan uw eigen behoeften en wensen aan door nee te zeggen.
   • Wees niet onderdanig. Doe de dingen niet alleen om goedkeuring van anderen te krijgen. Ontdek wat echt belangrijk is u.
   • Gebruik zinnen uit de eerste persoon om verantwoordelijkheid te nemen voor je emoties en reacties. Zeg bijvoorbeeld niet 'Je hoort me nooit', maar 'Ik voel me genegeerd als je naar je telefoon kijkt terwijl we praten'.

Deel 4 van 6: Stress verminderen

1. 

   Elimineer enkele bronnen van stress. Veel van de mensen die aan trichotillomanie lijden, hebben de wens om de draad uit de stress te halen. Doe je best om de stress in je leven te verminderen en leer de onvermijdelijke stress te beheersen met gezonde coping-technieken.
   • Maak een lijst van de dingen die u gestrest maken. Ze kunnen groot zijn, zoals geld of werk, of klein, zoals lange rijen op de markt. Hoewel het niet mogelijk is om alles te vermijden, kunt u uw blootstelling aan bepaalde zaken tot een minimum beperken.

2. 

   Voer progressieve spierontspanning uit. Het is mogelijk om de stress die u voelt te verminderen door uw spieren te ontspannen met deze techniek. Deze vorm van ontspanning vermindert de spierspanning door een signaal naar het lichaam te sturen om te ontspannen. Door uw spieren te spannen en te ontspannen, kunt u uw lichaam langzaam weer tot rust brengen.
   • Span je spieren zes seconden aan en laat ze zes seconden los. Let erop hoe elke spier zich ontspant.
   • Werk van top tot teen, totdat je voelt dat je hele lichaam ontspannen is.

3. 

   Probeer de meditatie. Dit is een techniek die u kan helpen stress te verminderen. Een regelmatig meditatieregime, zelfs tien minuten per dag, kan je helpen je geest leeg te maken en je energieën op een positieve ruimte te concentreren.
   • Om te mediteren, zoek een rustige plek en ga zitten of liggen. Begin diep en langzaam te ademen. U kunt zelfs een begeleide bezichtiging ervaren, waarbij u zich een rustige plek voorstelt, zoals een strand, een rivier of een bos.

4. 

   Krijg genoeg slaap. Denk eraan om een ​​regelmatig slaappatroon aan te houden en probeer minstens zeven of acht uur per nacht te slapen.
   • Als je slaapproblemen hebt, luister dan naar ontspannende muziek. Stop minstens vijftien minuten voor het slapengaan met het gebruik van elektronische apparaten.

5. 

   Probeer te oefenen. Studies tonen aan dat stress aanzienlijk kan worden verminderd met een regelmatig trainingsregime. De productie van endorfine in het lichaam zal toenemen, wat zal bijdragen aan het gevoel van positiviteit.
   • Je hoeft niet zelfmoord te plegen door een uur per dag te rennen! Oefen oefeningen die u bevallen. Dit kan yoga, vechtsporten en andere activiteiten zijn. Zelfs tuinieren kan uw energie een boost geven.

Deel 5 van 6: Ondersteuning zoeken

1. 

   Praat met een vertrouwde vriend of familielid. Zoek iemand die je vertrouwt en praat over trichotillomanie. Schrijf een e-mail als u er niet hardop over kunt praten. Als u bang bent om specifiek over de ziekte te praten, bespreek dan in ieder geval uw gevoelens.
   • U kunt ook uw vrienden en familie informeren over de triggers. Op deze manier kunnen ze u helpen in situaties waarin u gestrest kunt raken. Ze kunnen u ook helpen bij het vinden van alternatief gedrag.
   • Vraag om positieve bekrachtiging wanneer mensen zien dat je gezonde alternatieven doet voor het trekken van haren.

2. 

   Praat met een professional in de geestelijke gezondheidszorg. Een psycholoog kan u helpen manieren te vinden om met de aandoening om te gaan. Deze professional kan ook praten over elke depressie of aandoening die mogelijk bijdraagt ​​aan het probleem.
   • Als u denkt dat deze bezoeken u niet helpen, zoek dan een andere professional. Je zit niet vast aan een dokter. Het is belangrijk om iemand te vinden die met u in contact komt en die bereid lijkt te zijn om u te helpen.
   • De soorten therapie die u kunnen helpen, zijn onder meer gedragstherapie (voornamelijk het omkeren van vaardigheden), psychotherapie, psychodynamische psychotherapie, hypnotherapie, gedrags-cognitieve psychologie en mogelijk het gebruik van antidepressiva.

3. 

   Bespreek medicijnen met uw arts. Er zijn verschillende remedies waarvan is bewezen dat ze effectief zijn bij de behandeling van trichotillomanie. Fluoxetine, Aripiprazol, Olanapine en Risperidon zijn medicijnen die worden gebruikt om de aandoening te behandelen. Deze medicijnen helpen bij het reguleren van chemicaliën in de hersenen om angst, depressie en andere emoties te verminderen die haartrekken kunnen veroorzaken.

4. 

   Raadpleeg een steungroep op internet of aan de telefoon. Als u niet direct toegang heeft tot een professional in de geestelijke gezondheidszorg, zijn er andere bronnen die u kunnen helpen. De website van SOS Tricotilomania heeft een virtuele steungroep.
   • Plan een afspraak met een arts of een afspraak met een steungroep. In de Verenigde Staten is er een hotline voor mensen met trichotillomanie. Het nummer is 800-221-0446.

Deel 6 van 6: Diagnose van de aandoening

1. 

   Observeer bepaalde acties of reacties die de aandoening signaleren. Trichotillomanie wordt officieel beschouwd als een stoornis in de impulsbeheersing in dezelfde trant als pyromanie, kleptomanie en gokdwang. Als u aan trichotillomanie lijdt, kunt u op bepaalde manieren handelen of reageren door uw haar uit te trekken. Deze modi kunnen zijn:
   • Kauw of eet je uitgetrokken haar.
   • Wrijf de geplukte haren van je lippen of gezicht.
   • Een toename van de spanning net voor het uittrekken van haar of weerstand bieden aan gedrag.
   • Plezier, voldoening of opluchting bij het trekken aan de draden.
   • Vang uzelf op terwijl u aan de draden trekt zonder het te beseffen (de manier die bekend staat als "automatisch" of "onvrijwillig").
   • Erken dat u opzettelijk aan uw haar trekt (de manier die bekend staat als "gefocust").
   • Gebruik een pincet of ander gereedschap om aan de draden te trekken.

2. 

   Herken de fysieke tekenen van de aandoening. Er kunnen enkele tekenen zijn die erop wijzen dat een persoon mogelijk lijdt aan trichotillomanie, waaronder mogelijk:
   • Opmerkelijk haarverlies veroorzaakt door herhaaldelijk haartrekken.
   • Kale plekken op de hoofdhuid of andere delen van het lichaam.
   • Wenkbrauw- of wimperfoutjes.
   • Infectie in haarzakjes.

3. 

   Let op of u andere dwangmatige lichamelijke problemen heeft. Sommige mensen die hun haar uittrekken, bijten ook op hun nagels, zuigen op hun vingers, schudden hun hoofd of krabben aan hun eigen huid.
   • Houd dit gedrag een aantal dagen in de gaten om te zien of het een gewoonte is. Realiseer u wanneer ze zich voordoen en hoe lang u ze al herhaalt.

4. 

   Beoordeel of u een andere aandoening heeft. Bepaal of trichotillomanie de enige aandoening is die u treft. Mensen die dwangmatig hun haar uittrekken, kunnen last hebben van depressie, obsessief-compulsieve stoornis, het syndroom van Gilles de la Tourette, bipolaire stoornis, fobieën, persoonlijkheidsstoornissen en kunnen in sommige gevallen suïcidale neigingen hebben. Het bezoeken van een arts of een beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg kan nuttig zijn om te bepalen of deze aandoeningen al dan niet bestaan.
   • Het is echter ingewikkeld om te zeggen welke aandoening de andere veroorzaakt. Veroorzaakt haaruitval een depressie door het verlangen naar isolatie vanwege de schaamte die je voelt?
   • Normaal gesproken vereist volledig herstel van trichotillomanie behandeling voor elke naast elkaar bestaande aandoening.

5. 

   Praat met een arts over haaruitvalstoornissen. Iemand die gelooft dat hij of zij trichotillomanie heeft, moet door een gekwalificeerde arts worden onderzocht om problemen met haarzakjes uit te sluiten. Sommige problemen zijn onder meer alopecia of tinea-capitis, die haaruitval veroorzaken. Een arts moet zoeken naar aanwijzingen voor onregelmatig gebroken haar en andere afwijkingen als tekenen van trichotillomanie.

6. 

   Erken dat trichotillomanie een aandoening is. Het eerste dat u zich moet realiseren, is dat het kan worden behandeld: het is een aandoening, niet iets dat wordt aangedreven door wilskracht of een gebrek daaraan. De aandoening ontstaat als gevolg van genetische vorming, gemoedstoestand en scheppingsgeschiedenis. Er is geen reden om uzelf de schuld te geven, u moet een behandeling zoeken.
   • Hersentests hebben aangetoond dat mensen met trichotillomanie hersenverschillen hebben in vergelijking met mensen die niet aan de aandoening lijden.

7. 

   Begrijp dat deze aandoening een vorm van zelfverminking is. Wees er niet van overtuigd dat er niets aan de hand is en dat dit gedrag "normaal" is. Trichotillomanie kan worden beschouwd als een vorm van zelfverminking, ook al is er niet zo veel commentaar op als de andere vormen. Dit kan verslavend gedrag worden en na verloop van tijd zal het steeds moeilijker worden om te stoppen. Het is dus belangrijk om dit zo snel mogelijk te controleren.

Waarschuwingen

• Drugs- en alcoholmisbruik kan het gevolg zijn van trichotillomanie, omdat de persoon een manier zoekt om te ontsnappen aan de schaamte, het ongeluk en de schuld. Zoek hulp als u denkt dat u te veel begint te drinken of drugs gaat gebruiken.