Inhoud

• Stappen
• Tips

Als u in de war bent en moeite hebt met het begrijpen van het periodiek systeem, hoeft u zich geen zorgen te maken: er zitten veel mensen in! Begrijpen hoe het werkt, kan moeilijk zijn, maar het is essentieel om goed te presteren in de chemie. Leer om te beginnen naar de tafel te kijken en wat deze u over elk element vertelt - en begin vervolgens met het bestuderen van elk element. Gebruik ten slotte de gegevens die het oplevert om het aantal neutronen in een atoom te bepalen.

Stappen

Deel 1 van 3: De structuur van het periodiek systeem begrijpen

1. 

   Lees het periodiek systeem van linksboven naar rechtsonder. De elementen zijn verdeeld volgens het atoomnummer, dat van de ene hoek naar de andere toeneemt. Dit aantal komt overeen met het aantal protonen dat aanwezig is in het atoom van een element. Bovendien neemt de atomaire massa ook toe naargelang de positie. Dit betekent dat u via zijn plaats in de tafel verschillende informatie over het gewicht van elk element kunt krijgen.
   • De atoommassa neemt toe als we van linksboven naar rechtsonder in de tabel gaan, omdat deze wordt berekend door de som van de protonen en neutronen van de atomen van elk element. Bovendien neemt het aantal protonen (en dus het gewicht) ook toe in dezelfde logica.
   • Elektronen maken geen deel uit van de atomaire massa, omdat ze in vergelijking met protonen en neutronen heel weinig bijdragen aan het gewicht van de elementen.

2. 

   
   
   Merk op dat elk element één proton meer bevat dan zijn voorganger. Let gewoon op het atoomnummer: het staat van links naar rechts vermeld. Omdat de elementen in groepen zijn verdeeld, zijn er hiaten in de tabel.
   • Bijvoorbeeld: de eerste rij bevat waterstof, met een atoomnummer gelijk aan 1, en helium, met een atoomnummer 2. Ze bevinden zich echter aan tegenovergestelde uiteinden van de tabel, aangezien ze tot verschillende groepen behoren.

3. 

   
   
   Leer groepen te identificeren. De groepen (ook wel families genoemd) hebben vergelijkbare fysische en chemische eigenschappen en staan ​​in de verticale kolommen - en hebben in de meeste gevallen dezelfde kleur. Dit maakt het gemakkelijker om te identificeren welke elementen vergelijkbare fysisch-chemische eigenschappen hebben (en dus hoe ze zich gedragen). Elk element in een bepaalde groep heeft hetzelfde aantal elektronen in de buitenste schil.
   • De meeste elementen behoren tot een enkele groep, maar waterstof maakt deel uit van zowel de familie van halogenen als alkalimetalen. In sommige tabellen wordt het vermeld als onderdeel van de twee.
   • In de meeste gevallen zijn de kolommen genummerd van 1 tot 18, waarbij de waarde boven of onder de tabel komt. Bovendien kunnen ze worden weergegeven door Romeinse cijfers (IA), Indo-Arabische cijfers (1A) of eenvoudige cijfers (1).
   • U kunt de groepen “lezen” door van boven naar beneden in de kolommen te gaan.

4. 

   
   
   Begrijp waarom er hiaten in de tabel zijn. Hoewel de elementen zijn verdeeld volgens het atoomnummer, zijn ze ook onderverdeeld in groepen en families met dezelfde fysisch-chemische eigenschappen. Dit maakt het gemakkelijker om te begrijpen hoe ze zich gedragen. Bovendien, aangezien deze elementen niet altijd perfect in bepaalde groepen passen, bevat het periodiek systeem hiaten.
   • Bijvoorbeeld: de eerste drie rijen hebben gaten omdat de overgangsmetalen pas in de tabel verschijnen als het atoomnummer van waarde 21.
   • Bovendien worden de elementen 57 t / m 71, die zeldzame aardmetalen zijn, als een subgroep rechtsonder in de tabel weergegeven.

5. 

   Onthoud dat elke rij een "punt" wordt genoemd. Alle elementen in een periode hebben hetzelfde aantal lagen, dat is waar de elektronen zijn. Het aantal lagen is altijd hetzelfde als het periodegetal. Er zijn zeven regels; daarom zijn er zeven perioden.
   • Bijvoorbeeld: elementen uit periode 1 hebben één laag, terwijl elementen uit periode 7 er zeven hebben.
   • In de meeste gevallen staan ​​ze links van de tabel van 1 tot 7.
   • Je kunt de rijtabel van links naar rechts bestuderen.

6. 

   Leer onderscheid te maken tussen metalen, halfmetalen en ametalen. Het is gemakkelijker om de eigenschappen van de elementen te begrijpen als we hun type begrijpen. Gelukkig gebruiken de meeste periodieke tafels kleuren om alles te scheiden. Metalen bevinden zich aan de linkerkant, terwijl ametalen aan de rechterkant staan ​​en halfmetalen op hun beurt in het midden.
   • Waterstof kan bij halogenen blijven of met alkalimetalen vanwege hun eigenschappen. Daarom kan het aan beide kanten van de tafel verschijnen, naast verschillende kleuren.
   • De elementen kenmerken zich als metalen als ze glanzen, bij kamertemperatuur vast zijn, warmte en elektriciteit geleiden en vervormbaar en taai zijn.
   • De elementen zijn metaal als ze geen glans hebben, geen warmte of elektriciteit geleiden en niet kneedbaar zijn. Het zijn meestal gassen bij kamertemperatuur, hoewel ze onder bepaalde omstandigheden vast of vloeibaar kunnen worden.
   • De elementen zijn halfmetaal als ze kenmerken hebben van zowel metalen als ametalen.

Deel 2 van 3: De elementen bestuderen

1. 

   Leer de symbolen van de elementen te herkennen. Ze worden weergegeven door een of twee letters en staan ​​meestal in het midden van elk veld in de tabel, in zeer opvallende lettertypen. Het symbool verkort de naam van het element op een gestandaardiseerde manier - in elke taal. Als je te maken hebt met chemische vergelijkingen, zul je deze afkortingen waarschijnlijk moeten schrijven. Het is dus belangrijk om ermee vertrouwd te raken.
   • Het symbool is afgeleid van de Latijnse vorm van de naam van het element, maar het kan ook zijn gebaseerd op een meer algemene naam, vooral met de meest recente elementen. Bijvoorbeeld: het heliumsymbool is Hij, afgeleid van het Latijn helium, terwijl het ijzersymbool is Geloof (wat misschien vreemd klinkt voor talen als Engels, waar de naam van het element "ijzer" is).

2. 

   Lees de volledige naam van het element wanneer het wordt geschreven. Bijvoorbeeld: "helium" en "koolstof" zijn de namen van de elementen en in veel gevallen worden ze net onder het symbool geschreven - hoewel dat kan veranderen.
   • Sommige periodieke tabellen hebben niet de volledige naam van de elementen, maar alleen de symbolen.

3. 

   Zoek het atoomnummer. Het staat meestal bovenaan elk elementveld, in het midden of in de hoek, maar het kan ook onder het symbool of de naam staan. De nummers zijn opeenvolgend en variëren van 1 tot 118.
   • Het atoomnummer is altijd een geheel getal, nooit een decimaal getal.

4. 

   Onthoud dat het atoomnummer overeenkomt met het aantal protonen in een atoom. Alle atomen in een element bevatten hetzelfde aantal protonen, maar in tegenstelling tot elektronen kan een atoom geen protonen winnen of verliezen zonder dat het geïoniseerd is.
   • Gebruik het atoomnummer om het aantal elektronen en neutronen te bepalen.

5. 

   Onthoud dat de elementen evenveel elektronen en protonen bevatten. De enige uitzondering op de regel zijn ionen. Protonen zijn positief geladen, terwijl elektronen negatief geladen zijn. Omdat normale atomen geen elektrische lading hebben, zijn de twee deeltjes hetzelfde. Toch kan een atoom elektronen verliezen of winnen en geïoniseerd raken.
   • De ionen hebben elektrische ladingen. Ze zijn positief als ze meer protonen hebben (weergegeven door een superscript "+" naast het symbool van het element) en negatief als ze meer elektronen hebben (weergegeven door een superscript "-" naast het symbool).
   • Als er geen "+" of "-" naast het symbool van het element staat, is dat omdat het geen ion is.

Deel 3 van 3: Atoomgewicht gebruiken om het aantal neutronen te berekenen

1. 

   Zoek het atoomgewicht. Atoomgewicht wordt meestal ingeschreven onder het elementveld, net onder het symbool. Het vertegenwoordigt het toegevoegde gewicht van de kerndeeltjes, waaronder protonen en neutronen. De ionen bemoeilijken de berekening echter; daarom vertegenwoordigt het atoomgewicht een gemiddelde voor elk element en zijn ionen.
   • Omdat gewicht een gemiddelde is, hebben de meeste elementen atoomgewichten inclusief decimalen.
   • Het lijkt misschien dat het atoomgewicht toeneemt van het element linksboven naar rechtsonder, maar dit is niet altijd geldig.
2. Bepaal het massagetal van het element dat u aan het bestuderen bent. Om dit te doen, rondt u het atoomgewicht af op het dichtstbijzijnde gehele getal. Dit omvat ook het feit dat het atoomgewicht een gemiddelde is van alle mogelijke massa's van dit element (inclusief ionen).
   • Bijvoorbeeld: het atoomgewicht van koolstof is 12.011, dat wordt 12 wanneer afgerond. Voor ijzer is het gewicht 55.847, maar wordt het 56.

3. 

   Trek het atoomnummer af van het massagetal om het aantal neutronen te bepalen. Het massagetal wordt berekend door het aantal protonen en neutronen op te tellen. Je kunt dus het aantal neutronen in een atoom bepalen door het aantal protonen af ​​te trekken van het massagetal!
   • Gebruik deze formule: neutronen = massagetal - protonen.
   • Bijvoorbeeld: koolstof heeft een massagetal van 12 en 6 protonen. Aangezien 12 - 6 = 6, heeft het element 6 neutronen.
   • Nog een voorbeeld: het massagetal van ijzer is 56, terwijl het element 26 protonen heeft. Aangezien 56 - 26 = 30, heeft het element 30 neutronen.
   • De isotopen van een atoom bevatten verschillende aantallen neutronen, die het atoomgewicht van het element veranderen.

Tips

• Veel mensen vinden het moeilijk om het periodiek systeem te lezen! Wees niet gefrustreerd als dat uw geval is.
• Kleuren kunnen variëren, maar de informatie verandert niet.
• Sommige periodieke tabellen bevatten vereenvoudigde informatie, zoals alleen het symbool en het atoomnummer van de elementen. Gebruik er een die bij u past.