Inhoud

• Stappen
• Vragen en antwoorden van de gemeenschap
• Tips
• Waarschuwingen

Andere secties

Als je botten hebt gevonden tijdens een recent avontuur, loop je misschien rond als het om mensen of dieren gaat. Als u het niet zeker weet, kunt u natuurlijk altijd het beste de politie bellen.Niettemin, als je jezelf traint, zou je in staat moeten zijn om te bepalen wanneer botten menselijk zijn en wanneer ze dierlijk zijn, op basis van enkele primaire verschillen in de schedels, rompbeenderen, ledematen en botinterieurs.

Stappen

Deel 1 van 4: Onderscheidende schedelbeenderen

1. Zoek naar een relatief grote, bolvormige schedel bij mensen. Menselijke hersenen zijn groot in verhouding tot de grootte van ons hoofd, dus onze schedels zien er over het algemeen bolvormig uit naast het gezicht. Als alternatief hebben dierenschedels de neiging om meer gebogen te zijn, omdat ze kleinere hersenen bevatten.
   • Dierenschedels hebben grotere gezichten in vergelijking met de schedel.
   • Bel de politie als je een schedel vindt waar je niet zeker van bent.

2. 

   
   
   Zoek naar een kin om een ​​menselijke schedel te identificeren. De meeste dieren hebben geen kin. Als je een schedel onderzoekt, kijk dan goed of deze een kin heeft die aan de onderkant van de voorkant van de schedel uitsteekt. Als dat het geval is, is het waarschijnlijk een mens. Zo niet, dan is het waarschijnlijk een dier.

3. 

   
   
   Kijk bij mensen naar ogen boven de neus. Mensen hebben de banen (oogkassen) naar voren, boven de neus. Aan de andere kant zijn de banen van dieren aan de zijkant en achter de neus. U zou dit kenmerk op een schedel moeten kunnen onderscheiden door te onderzoeken hoe de oogkassen zich in de schedel bevinden.
   • Controleer ook hoe ver de neus en het gezicht naar buiten uitsteken. Bij dieren strekt het neusgebied zich veel verder uit dan bij mensen.

4. 

   
   
   Kijk of de schedel boven of voor de wervelkolom zou zitten. Zoek naar het gat aan de basis van de schedel. Dit gat wordt de voorman magnum genoemd, en het is hoe de wervelkolom verbinding maakt met de hersenen. Omdat mensen rechtop staan, ligt het gat meer centraal onder de schedel. Bij andere zoogdieren ligt het gat verder naar achteren, omdat ze hun lichaam doorgaans meer parallel aan de grond houden.
   • Denk na over hoe mensen lopen versus hoe een hond of zelfs een gorilla bijvoorbeeld loopt. Het menselijk hoofd steekt recht omhoog vanaf de schouder, terwijl het hoofd van een hond of gorilla schuin omhoog komt. Als je nadenkt over waar het verbindingspunt zou zijn, kun je vaststellen waar het gat op elk dier zou moeten zijn.

5. 

   Controleer op kleine hoektanden in de mond voor mensen. De hoektanden zijn de puntige, hoektandachtige tanden. Omdat mensen alleseters zijn, zullen de hoektanden aanwezig zijn zoals andere vleeseters. Menselijke hoektanden zijn echter meestal kleiner dan die van de meeste roofdieren / carnivoren, die lange, kegelvormige hoektanden hebben.
   • Herbivoren, dieren die alleen vegetatie eten, zullen hele kleine hoektanden hebben of helemaal geen hoektanden.
   • Ook hebben mensen, met uitzondering van paarden, grotere snijtanden dan andere zoogdieren. De snijtanden zijn de tanden met rechte randen helemaal vooraan in de mond.

Deel 2 van 4: Torsobotten controleren

1. 

   Zoek naar een schotelvormig bekken in menselijke resten. Omdat mensen tweevoetig zijn, heeft het bekken een andere vorm dan bij de meeste andere dieren. Het is korter en heeft een komvorm. Aan de andere kant hebben andere dieren meestal langere bekken die meer bladachtig zijn.
   • Het verschil is het gemakkelijkst te zien wanneer u het bekken vanaf de zijkant bekijkt. Het bekken van een dier wordt dunner, bijna plat. Een menselijk bekken is veel breder vanaf de zijkant met gebogen botten. Het strekt zich bijna volledig uit over het lichaam van voor naar achter.
   • Het brede menselijke bekken biedt ondersteuning aan het bovenlichaam en helpt mensen rechtop te lopen.

2. 

   Let op een vlakkere ribbenkast in menselijke resten. Terwijl het bekken bij mensen breder is, is de ribbenkast eigenlijk smaller. Deze functie trekt het zwaartepunt terug naar de wervelkolom, waardoor mensen rechtop kunnen staan. Bij andere dieren is de ribbenkast veel breder en ronder.
   • De breedte van de ribbenkast van een aap loopt bijvoorbeeld bijna tot aan de elleboog tijdens het lopen. Als je je armen voor je uithoudt, zou je zien dat je ribbenkast niet zo ver reikt.

3. 

   Controleer de wervelkolom voor 3 curven om mensen te identificeren. Omdat mensen rechtop lopen, buigt de wervelkolom op 3 plaatsen, zoals een "S." De meeste dieren hebben een rechtere ruggengraat. De ruggengraat van een aap strekt zich bijvoorbeeld uit langs hun rug in een rechte lijn, terwijl ze het gewicht van hun lichaam op zowel hun benen als armen dragen.
   • Deze gebogen vorm helpt het lichaam schokken op te vangen en houdt het hoofd rechtop.

Deel 3 van 4: De ledematen onderzoeken

1. 

   Zoek naar de gebogen voet bij mensen. Een menselijke voet heeft een boog aan de onderkant, die het lichaam bij elke stap vooruit helpt, omdat het als een veer werkt. Dieren zoals apen hebben platvoeten, omdat ze de grond met hun tenen vastgrijpen.
   • De boog wordt op zijn plaats gehouden door ligamenten.
   • Ook is de grote teen van een aap naar buiten gericht, loodrecht op de andere tenen. Bij een mens gaan alle tenen in dezelfde richting.
   • Bovendien dragen mensen gewicht op de hele voet, daarom is deze lang en smal. Andere dieren dragen voornamelijk gewicht op hun tenen.

2. 

   Let op kleinere bovenste ledematen bij mensen. Andere dieren lopen op handen en voeten, daarom hebben ze meestal grotere botten in hun armen dan mensen. Mensen dragen geen gewicht op hun armen, dus de botten hoeven niet zo groot te zijn.
   • Een aap of zelfs een paard draagt ​​bijvoorbeeld gewicht op alle 4 de benen, waardoor de bovenste ledematen meer ontwikkeld zijn.

3. 

   Controleer of het dijbeen het langste bot in het lichaam is voor mensen. Omdat mensen rechtop lopen, is het dijbeen, ook wel bekend als het dijbeen, het langste en sterkste bot in het lichaam. Aan de andere kant zal het dijbeen dezelfde lengte hebben als andere botten bij dieren.
   • Zoek naar het lange bot dat net boven de knie begint en zich uitstrekt naar het bekken toe.

4. 

   Zoek naar aparte botten in de kuit. De 2 kuitbeenderen, het scheenbeen en het kuitbeen, zijn bij de mens gescheiden. Bij andere dieren zijn deze 2 botten vaak samengesmolten. Controleer deze botten en kijk of ze een enkel bot zijn of 2 botten om dierlijke of menselijke resten te identificeren.

Deel 4 van 4: Kijken naar de binnenkant van het bot

1. 

   Controleer op een minder dicht corticaal bot bij mensen. Het corticale bot is de dichte buitenste laag van het bot. Mensen hebben echter de neiging om minder dichte corticale botten te hebben dan dieren. Het gebied is poreuzer.
2. Zoek naar het corticale gebied dat 1/4 van de dikte van het hele bot is. Kijk in een lang bot, zoals het dijbeen of opperarmbeen, naar een dwarsdoorsnede. Bij een mens zal de buitenste corticale laag slechts ongeveer 1/4 van het botoppervlak beslaan. Omdat de botten van dieren dichter zijn, zal het corticale gebied ongeveer de helft van de dikte van het bot uitmaken.
   • Om naar een dwarsdoorsnede te kijken, moet je een gebroken of doorgesneden bot vinden om erin te kijken.
   • Als je niet zeker weet of het bot van een dier of van een mens is, moet je zeker de politie bellen voordat je erin snijdt.

3. 

   Let op kleine gaatjes in de binnenkant van het bot. De binnenholte van het bot wordt de medullaire genoemd. Bij mensen heeft dit gebied meestal kleine gaatjes, trabecula genaamd. Dieren daarentegen hebben deze kleine gaatjes meestal niet. De binnenholte is vaak glad.
   • Evenzo ziet de binnenkant van de menselijke schedel er sponsachtig uit. Aan de andere kant kan zoiets als een door de zon gebleekte schildpad er uitzien als een menselijke schedel als hij in stukken is, maar het zal niet sponsachtig zijn van binnen in het bot.

Vragen en antwoorden van de gemeenschap

Wat is het aantal wervelkolomgewrichten?

In de wervelkolom van een mens bevinden zich normaal gesproken drieëndertig wervels; de bovenste vierentwintig zijn articulerend en van elkaar gescheiden door tussenwervelschijven, en de onderste negen zijn gefuseerd bij volwassenen, vijf in het heiligbeen en vier in het stuitbeen of staartbeen.

Tips

• Het kan helpen om een ​​replica van een menselijk skelet bij de hand te hebben. Op die manier kun je de grootte en vorm van de botten vergelijken met het skelet. U kunt dit ook online doen, maar als u een model voor u heeft, wordt het gemakkelijker.

Waarschuwingen

• Bel altijd de politie als u niet zeker weet of de botten die u heeft gevonden van menselijke of dierlijke oorsprong zijn.
• Botten voor baby's en peuters zijn anders dan botten van volwassenen. Ze kunnen moeilijker te identificeren zijn.