Schrijver:
Mark Sanchez
Datum Van Creatie:
1 Januari 2021
Updatedatum:
28 Kunnen 2024
Inhoud
Andere sectiesVoor elk kind kan een verblijf in een ziekenhuis een beangstigende ervaring zijn. Een kind dat nog nooit in het ziekenhuis is geweest, weet niet wat hij kan verwachten, en een kind dat een ziekenhuisopname heeft gehad, kan op basis van de eerdere ervaring angsten hebben. Door voorbereid te zijn, fysiek en emotioneel comfort te bieden en uw kind te helpen begrijpen wat er aan de hand is, kunt u het geruststellen dat alles goed komt en dat ze in het ziekenhuis zijn om beter te worden.
Stappen
Methode 1 van 4: Voorbereiding op het verblijf
- Praat van tevoren met uw kind. Praat, indien mogelijk, met uw kind voorafgaand aan hun verblijf om ze een idee te geven van wat ze kunnen verwachten en hoe lang ze weg kunnen zijn. Geef uw kind een boek over naar het ziekenhuis gaan, aangezien er veel beschikbaar zijn om vragen te beantwoorden en angst te verlichten.
- Laat uw kind van tevoren zijn favoriete knuffeldier, deken of comfortobject inpakken, want deze zorgen voor vertrouwdheid tijdens het verblijf.
Vertrek op tijd van huis voor een gepland verblijf. Als uw kind een opnameduur heeft gepland, arriveer dan 30 minuten tot een uur te vroeg, of zoals voorgeschreven door uw ziekenhuis. Noch u, noch uw kind hebben de stress nodig om te laat te komen. De behandeling van uw kind kan worden beïnvloed als u nog niet klaar bent op het moment dat het ziekenhuispersoneel bereid is om procedures uit te voeren. Als te laat zijn ervoor zorgt dat u zich gestrest voelt, zal uw kind dat waarschijnlijk opmerken en zich ook gestrest voelen.
Neem contact op met het personeel om er zeker van te zijn dat u alles heeft wat u nodig heeft. Vraag het ziekenhuispersoneel of u alles heeft wat uw kind nodig heeft tijdens zijn verblijf. Meestal belt een verpleegkundige u een paar dagen voor uw verblijf op voor een pre-check, maar als u niet zeker weet, kunt u altijd opnieuw bellen. Onthoud alle medicijnen die uw kind neemt, of in ieder geval een lijst van hun medicijnen zodat het ziekenhuis ze kan voorzien. Uw kind heeft misschien dag- en nachtkleding nodig, hun bril, fopspeen, luiers, hun wandelstokken of frame, CPAP-apparaat, beugels, schoenen en pantoffels, of iets anders dat ze dagelijks of 's nachts gebruiken.- Als het ziekenhuisverblijf van uw kind niet gepland was, vraag dan aan het ziekenhuispersoneel wat uw kind 's nachts en in de komende dagen nodig heeft. Het zal helpen om een lijst op te schrijven, zodat u kunt pakken wat u nodig heeft of een andere geliefde kunt vragen om de items naar u toe te brengen.
Wees een positief rolmodel. Of het verblijf in het ziekenhuis van uw kind nu gepland of ongepland is, zij zullen naar u kijken om te weten hoe te reageren en op de situatie te reageren. Als je angst en verdriet toont over het verblijf van je kind in het ziekenhuis, zullen ze waarschijnlijk hetzelfde voelen. Blijf kalm en positief over naar het ziekenhuis gaan.- Dit betekent niet dat je moet liegen over waar je heen gaat, hoe lang je kind daar zal zijn of wat er zal gebeuren. Doe geen beloftes die u niet kunt nakomen (zoals: "u hoeft niet te blijven slapen!"), Want dit zal angst en wantrouwen jegens uw kind veroorzaken als het niet waar is.
- Leg de dingen eerlijk uit, maar op een manier die ze kunnen begrijpen, bijvoorbeeld: "We gaan naar een paar doktoren en misschien blijft u in een speciale kamer totdat u zich beter voelt."
Praat met uw kind over hun angsten en beantwoord hun vragen. Geef antwoorden die bij de leeftijd passen en onthoud dat het oké is om iets niet te weten. Verzin geen antwoord als je het niet weet (nogmaals, moedig twijfel en wantrouwen niet aan) - zeg iets als: "Ik weet het nu niet, maar alles komt goed en ik zal het je vertellen als zodra ik erachter kom. "
Methode 2 van 4: Uw kind comfortabeler maken
Wees zoveel mogelijk bij uw kind. Kinderen, vooral jonge kinderen onder de 3 jaar, zullen waarschijnlijk bang zijn om bij u weg te zijn. Wees zoveel mogelijk bij uw kind aanwezig. U moet natuurlijk nog steeds uw eigen levensroutine volgen, en sommige ziekenhuisregels en -schema's staan u misschien niet toe om altijd aanwezig te zijn. Velen laten echter toe dat een ouder altijd bij het kind blijft en desgewenst zelfs in de kamer slaapt.
- Roep andere liefhebbende familieleden op om te bezoeken als je niet beschikbaar bent. Als u weggaat, vertel uw kind dan wie er zal zijn om voor hen te zorgen.
- Blijf overnachten als je kunt. Uw kind maakt zich misschien meer zorgen rond het slapengaan.
- Vertel uw kind en hun verpleegsters wanneer u weggaat, waar u heen gaat en wanneer u weer terug bent. Probeer zoveel mogelijk telefonisch contact te houden.
- Het is oké om het ziekenhuispersoneel te vragen of u na de openingstijden mag blijven, maar u moet de ziekenhuisregels respecteren. Als ze nee zeggen, heeft dat een belangrijke reden.
- U kunt ook een ander familielid in uw plaats laten nemen als u het ziekenhuis een tijdje moet verlaten, maar uw kind niet alleen wilt laten.
Informeer het personeel over het coping-gedrag van uw kind. Helaas is het mogelijk dat u niet elke minuut van het ziekenhuisverblijf bij uw kind kunt zijn. Het zal helpen om hun zorgteam te vertellen wat hen thuis gewoonlijk kalmeert. Zeg bijvoorbeeld iets als: "Ze vindt het heel leuk om haar dekentje bij zich te hebben als ze bang is." Op die manier kan zelfs wanneer u niet in de buurt bent, een personeelslid wat vertrouwd comfort bieden.
- Het is ook nuttig om de routine van uw kind te delen met het zorgteam, zodat ze zo veel mogelijk een normale routine kunnen aanhouden. U kunt het verplegende personeel bijvoorbeeld vertellen wanneer uw kind gewoonlijk wakker wordt en in slaap valt. Ziekenhuizen hebben hun eigen schema's, maar zijn vaak flexibel met kinderen.
Zorg voor de favoriete dingen van uw kind vanuit huis. Neem kleurboeken, knuffels, dekens en andere favoriete artikelen mee naar de ziekenhuiskamer van uw kind. Houd ze dicht bij hun bed zodat ze gemakkelijk toegankelijk zijn om comfort te bieden. Overweeg om uw kind iets van u te geven om u aan vast te houden als u er niet bij kunt zijn.
- Als u geen tijd heeft gehad om speelgoed van thuis met uw kind naar het ziekenhuis te brengen, is er speelgoed voor hem of haar om mee te spelen, vraag het maar.
- Label al uw bezittingen duidelijk met de voor- en achternaam van uw kind voordat u ze in het ziekenhuis achterlaat.
Zorg dat uw kind comfortabel in zijn bed ligt. Als uw kind nog een deken of meer kussens nodig heeft, of als het hoofdeinde omhoog of omlaag moet worden gebracht, vraag het dan aan een verpleegkundige of ziekenhuismedewerker. Als ze zeggen dat ze het te warm of te koud hebben, laat het personeel dan weten: het is belangrijk dat de lichaamstemperatuur van kinderen regelmatig blijft.
- Soms kan het belangrijk zijn dat uw kind in een specifieke positie blijft, of dat het voorzichtig moet worden bewogen om te voorkomen dat u verder iets pijn doet. Zorg ervoor dat u het ziekenhuispersoneel vraagt voordat u uw kind verhuist, en zij zullen u ofwel vertellen om het niet te doen, u instructies geven over een specifieke manier om het te doen, u daarbij helpen of u vertellen dat ze normaal kunnen worden verplaatst.
Vraag om een snack als uw kind honger heeft. De meeste ziekenhuizen hebben een strikt schema van precies wanneer ontbijt, lunch en diner worden geserveerd. Herinner uw kind eraan dat dit vanwege de openingstijden is, niet omdat de dokters 'gemeen zijn'. Als uw kind honger krijgt tussen de maaltijden door, bel dan een verpleegkundige en vraag om een snack.
- Ziekenhuisvoeding kan anders zijn dan thuis. Herinner hen eraan dat het niet hetzelfde voedsel zal zijn dat ze gewoonlijk eten, maar dat het belangrijk is om te eten om lekker sterk te blijven.
- Het kan zijn dat u moet controleren wat uw kind precies eet en drinkt.
- Bedenk dat voorafgaand aan de operatie vaak vasten vereist is, soms gevraagd als NPO of niets via de mond, en dat uw kind de avond ervoor mogelijk niet mag eten. U kunt dit aan uw kind uitleggen door iets te zeggen als: "Morgen geven de doktoren u wat medicijnen om u te helpen slapen terwijl ze u opknappen, en het medicijn werkt het beste op een lege buik."
- Bij sommige procedures moet uw kind gedurende ten minste een dag niets via de mond eten. Als u zeker weet wat de vereiste is, vertel het dan aan uw kind, maar als u dat niet doet, vraag het dan vooraf aan de arts.
Behandel uw kind zo normaal mogelijk. Behandel uw kind, voor zover de toestand het toelaat, zoals u dat thuis zou doen. Houd u aan een dagelijks schema, volg de huishoudelijke regels zo veel mogelijk op en betrek uw kind bij eventuele gezinsbesprekingen. Kinderen kunnen angstgevoelens vaak oppikken, dus blijf kalm en wees zo behulpzaam mogelijk. Als uw kind leerplichtig is, breng dan zijn huiswerk naar het ziekenhuis.
Moedig uw kind aan om te spelen. Veel kinderafdelingen hebben een speelkamer die kinderen tijdens bepaalde uren kunnen gebruiken. Als uw kind zin heeft om te bewegen en zijn zorgteam het daarmee eens is, moedig hem dan aan om te spelen. Dit zal hun gedachten wegnemen van ongemak en angst, hen helpen een beetje actief te zijn en verbonden blijven met hun normale routine. Dit is ook een waardevolle tijd om uw kind te observeren op gedragsveranderingen - als uw kind te jong is om u te vertellen hoe het zich voelt, kan het al dan niet deelnemen aan hun normale spelactiviteiten aangeven of het zich gestrest of onwel voelt.
- Als er geen speelkamer beschikbaar is, breng dan speelgoed, spelletjes en boeken mee naar de kamer van uw kind. Moedig de hele dag speeltijd aan om de geest van uw kind actief te houden.
- Sommige ziekenhuizen organiseren zelfs speeltijd; vraag dit aan uw verpleegkundige of Child Life Specialist.
- Als uw kind een operatie heeft ondergaan, kan uw kind mogelijk alleen de gang op en af lopen. Zorg ervoor dat u weet wat de beperkingen van uw kind zijn door met de verpleegkundige te praten voordat u gaat spelen of wandelen
Geef uw kind keuzes. Zelfs als het zo simpel is als een pleister-kleur of welke arm ze moeten gebruiken om hun bloeddruk te controleren, zal het helpen van uw kind om waar mogelijk keuzes te maken, hem helpen meer controle over de situatie te hebben. Dit kan hen helpen zich minder bang en zelfverzekerder te voelen.
Respecteer de privacy van oudere kinderen. Oudere kinderen en tieners kunnen angstig zijn over hun lichaam en hebben een sterke behoefte aan privacy. Respecteer dit zoveel mogelijk door op hun deur te kloppen voordat je naar binnen gaat, let goed op wie er in de buurt is als je kind wordt onderzocht of een procedure heeft, en vraag je kind of het oké is om informatie met buitenstaanders te delen voordat je dit doet.
Help uw kind in contact te blijven met zijn vrienden. Oudere kinderen kunnen zich geïsoleerd en eenzaam voelen in het ziekenhuis. Help ze contact te houden met vrienden via de telefoon of internet, zodat ze zich meer verbonden voelen met hun normale leven en routine. U kunt een smartphone met FaceTime of een vergelijkbare videofoon-app gebruiken, als die beschikbaar is.
- Als uw kind goed genoeg is om bezoekers te krijgen, moedig hem dan aan om zijn vrienden te vragen om op bezoek te komen. Dit kan hen echt opbeuren en een goede afleiding zijn. Bedenk dat sommige ziekenhuizen limieten hebben voor de leeftijden en het aantal bezoekers in een kamer tegelijk.
Methode 3 van 4: Uw kind helpen om met pijn om te gaan
Zorg voor fysiek comfort. Pijn kan onvermijdelijk zijn tijdens het verblijf van uw kind in het ziekenhuis, of dit nu te wijten is aan hun toestand of aan invasieve procedures die moeten worden uitgevoerd voor hun behandeling. Door een zachte, kalmerende aanraking te geven, kunnen angstgevoelens worden verlicht en hun aandacht worden verlegd naar goede, in plaats van pijnlijke gevoelens. Schommel of wieg jongere kinderen, streel hun haar of wrijf zachtjes over hun rug. Houd de handen vast van oudere kinderen en zeg dat ze zo hard mogelijk in uw hand moeten knijpen.
Wees er voor uw kind tijdens stressvolle procedures. Het starten van een infuus, het laten afnemen van bloed en vele andere procedures kunnen beangstigend en ongemakkelijk zijn. Probeer aanwezig te zijn voor procedures om troost te bieden, en geef uw kind daarna een dikke knuffel. Vertel ze dat ze dapper zijn en geweldig werk hebben geleverd - positieve bekrachtiging kan ervoor zorgen dat ze zich minder bang voelen voor de volgende procedure.
- Vertel uw kind niet dat er iets niet pijn zal doen als het dat wel doet. Praat in plaats daarvan met hen over manieren om met angst en ongemak om te gaan. Je kunt iets zeggen als: "Het zal waarschijnlijk een beetje pijn doen als een bijensteek, maar het is binnen een seconde voorbij en omdat je zo dapper bent, zal het geen probleem zijn."
Leer uw kind diep ademhalen. Diepe ademhaling ontspant het lichaam, verlicht angst en vermindert pijn. Als uw kind oud genoeg is om mee te werken, leer hem dan diep in te ademen en langzaam uit te ademen. Het kan helpen om ze te laten tellen tijdens inademing en uitademing. Een goed algemeen plan is om twee keer zo lang uit te ademen als ze inademen.
- Bij jonge kinderen kun je een vuurrad of bellen gebruiken om ze diep uit te laten ademen.
Zorg voor afleiding. Help uw kind zijn gedachten en aandacht af te leiden van zijn pijn naar iets anders dat aangenamer is. Muziek, boeken, films, speelgoed, spelletjes - alles wat hen van de pijn afleidt, is nuttig. Hoe meer ze zich op de taak moeten concentreren, hoe beter. Oudere kinderen kunnen baat hebben bij uitdagingen zoals schaken, kruiswoordpuzzels of Sudoku. Leid jonge kinderen af door ze een verhaal te vertellen of hun favoriete liedje te zingen.
- De meeste kinderen hebben waarschijnlijk een tv in hun kamer die ze kunnen gebruiken als ze zich goed genoeg voelen om ernaar te kijken.
Leer ze geleide beelden te maken. Bootst de rol van geleide beelden als ontspanningstechniek na door de verbeelding van uw jongere kind te gebruiken. Laat ze een verhaal lezen of verzinnen en zich concentreren op zeer fijne details, herinner hun favoriete tv-programma of film en vertel je de verhaallijn, of laat ze in detail een tijd of plaats onthouden die ze erg leuk vonden.
- Oudere kinderen kunnen visualisatie gebruiken tijdens diepe ademhalingsoefeningen. Zeg dat ze zich moeten voorstellen dat ze helder, genezend licht inademen dat hun hele lichaam vult. Stel je dan voor dat je gevoelens van spanning en ongemak uitademt.
Moedig spelen aan, zelfs als ze pijn hebben. Jonge kinderen leren en groeien door te spelen, en dit mag niet stoppen als ze in het ziekenhuis zijn. Speeltijd kan een broodnodige afleiding zijn, een manier om emoties los te laten, en zal hun dag normaler laten aanvoelen.
Methode 4 van 4: Uw kind helpen begrijpen wat er gebeurt
Verzeker uw kind dat ze niet gestraft worden. Het is normaal dat zieke of gewonde kinderen in het ziekenhuis het gevoel krijgen dat ze worden gestraft omdat ze iets verkeerds hebben gedaan. Praat met uw kind en laat ze weten dat ze niets hebben gedaan om te 'verdienen' of 'verdienen' als ze ziek of gekwetst zijn. Laat ze weten dat iedereen ziek wordt en soms hulp nodig heeft. Het kan helpen om te praten over een keer dat u of een andere geliefde in het ziekenhuis was, beter werd en gelukkig naar huis ging.
- Probeer de verbeelding van uw kind op een positieve manier aan te spreken. Vertel ze een verhaal over een groot wit kasteel vol magische genezers die mensen graag helpen zich beter te voelen. Gebruik de namen van uw zorgteam en andere gegevens van het ziekenhuis. Probeer uw kind te laten zien dat het ziekenhuis een positieve omgeving is, geen straf.
- Het kan vooral een uitdaging zijn om uw kind ervan te overtuigen dat pijnlijke procedures zoals infuusstaafjes en bloedafname 'goed voor hen' zijn. Gebruik positieve taal over behandeling. Als uw kind bijvoorbeeld bang is om een infuus te krijgen, leg dan uit dat het een medicijn is om het zich beter te laten voelen. Gebruik termen als 'toverdrank' of 'beter sap' om positieve associaties met medicijnen te creëren.
Stel de medische staf voor aan uw kind. Voor uw kind lijken doktoren en verpleegsters waarschijnlijk gewoon vreemden in enge kleren die dingen doen waar ze zich ongemakkelijk bij voelen. Zoek de namen van het personeel van uw kind op, stel ze voor en laat uw kind vragen stellen. Het veranderen van de verpleegster van een vreemde in een persoon met een naam, hobby's en misschien eigen kinderen kan de relatie tussen uw kind en het zorgteam verbeteren.
- Dit kan uw kind helpen de mensen om hem heen te leren kennen en een vriendelijke, geruststellende relatie op te bouwen.
Leg uw kind uit dat het mogelijk regelmatig door een verpleegkundige of arts moet worden gecontroleerd. Het is waarschijnlijk dat om de paar uur een zorgverlener langskomt om uw kind te controleren. Ze kunnen de bloeddruk controleren, een nieuwe infuuslijn starten of bloed afnemen zoals voorgeschreven door de arts van uw kind. Leg uw kind uit dat dit gebeurt om ervoor te zorgen dat het beter wordt.
Vraag een Child Life Specialist aan, indien beschikbaar. Sommige ziekenhuizen hebben een Child Life Specialist in dienst, een teamlid dat beschikbaar is om de stress en angst van in het ziekenhuis opgenomen kinderen te verlichten en te pleiten voor hun behoeften. Kijk of deze professional beschikbaar is in uw ziekenhuis; als dat het geval is, kunnen ze een waardevol bezit zijn.
- Veel ziekenhuizen kunnen ook informatie en ondersteuning bieden aan ouders en familie als u zich overweldigd voelt.
Vragen en antwoorden van de gemeenschap
Hoe moet ik mijn kind ondersteunen als het een tijdje in het ziekenhuis zal liggen?
Pediatrische longarts en medisch adviseur Dr.Ran D.Anbar is een pediatrisch medisch adviseur en is gecertificeerd in zowel pediatrische pulmonologie als algemene kindergeneeskunde, en biedt klinische hypnose- en counselingdiensten bij Center Point Medicine in La Jolla, Californië en Syracuse, New York. Met meer dan 30 jaar medische opleiding en praktijk heeft Dr. Anbar ook gediend als hoogleraar kindergeneeskunde en geneeskunde en de directeur van pediatrische pulmonologie aan de SUNY Upstate Medical University. Dr. Anbar heeft een BS in biologie en psychologie van de University of California, San Diego en een MD van de Pritzker School of Medicine van de University of Chicago. Dr. Anbar voltooide zijn pediatrische residentie en pediatrische pulmonale fellowship-training in het Massachusetts General Hospital en de Harvard Medical School en is ook een voormalig president, fellow en goedgekeurd consulent van de American Society of Clinical Hypnosis.
Hoe troost ik mijn kind tijdens een ingreep als er huilbuien zijn?
Om een kind tijdens een medische ingreep te troosten, kunt u veel dingen proberen, zoals zijn / haar favoriete speelgoed of knuffeldier meenemen om mee te knuffelen, in de hand knijpen en troostende woorden in het oor fluisteren, gekke gezichten trekken om ze aan het lachen te maken, of een video op een telefoon of laptop vasthouden die ze kunnen bekijken terwijl de procedure aan de gang is.
Tips
- Soms, wanneer een kind bang is, 'vallen' ze terug naar een eerdere levensfase - bijvoorbeeld praten in babypraatjes of terugkeren naar gewoonten die ze jaren geleden hadden doorbroken. Moedig dit niet aan, maar weet dat het een natuurlijk coping-mechanisme is voor kinderen. Laat ze rustig weten dat je ze niet begrijpt als ze zo praten, en moedig hun normale gedrag aan.
- Houd er rekening mee dat het schema en de gewoonten van een kind kunnen veranderen terwijl ze in het ziekenhuis zijn, zoals wanneer ze eten, hoelang ze slapen of welke activiteiten ze doen. Het is waarschijnlijk dat dit allemaal weer normaal wordt zodra ze weer thuis zijn.
Bij wikiHow werken we er elke dag hard aan om je toegang te geven tot instructies en informatie die je zullen helpen een beter leven te leiden, of het nu gaat om je veiliger, gezonder of om je welzijn te verbeteren. Temidden van de huidige volksgezondheid en economische crises, wanneer de wereld dramatisch verandert en we allemaal leren en ons aanpassen aan veranderingen in het dagelijks leven, hebben mensen wikiHow meer dan ooit nodig. Uw steun helpt wikiHow om meer diepgaande geïllustreerde artikelen en video's te maken en om ons vertrouwde merk van educatieve inhoud te delen met miljoenen mensen over de hele wereld. Overweeg om vandaag nog een bijdrage te leveren aan wikiHow.
