Inhoud

• Tips
• Waarschuwingen
• Benodigde materialen

Methode 2 van 2: Embossing op staal

1. 

   Kies de afbeelding die u wilt opnemen. U kunt uit de vrije hand tekenen of een bestaande afbeelding repliceren. Afhankelijk van de gebruikte overdrachtsmethode, kunt u een heel eenvoudig of complex ontwerp hebben.
   • Als je een bestaand project wilt repliceren, kies dan iets met een hoog contrast in zwart-wit.
   • Als u van plan bent kopieën van de afdruk te maken en te verkopen, kies dan een afbeelding uit het publieke domein of verkrijg toestemming van de copyrighthouder, indien die bestaat.

2. 

   
   
   Breng het ontwerp over op het stalen oppervlak. Het is mogelijk om de tekening op verschillende manieren door te geven, zoals hieronder beschreven. Houd er rekening mee dat bij het overbrengen van het ontwerp het in omgekeerde richting zal worden gedrukt, in verhouding tot het gegraveerde op staal. Als u van plan bent het bord alleen als decoratie te gebruiken, zonder afdrukken te maken, maakt het u niet uit.
   • De oudste methode om het over te brengen is om het stalen oppervlak te bedekken met een vloeibare vernis of een wasachtige substantie (zoals bijenwas), of zelfs met emailverf of nagellak. Deze coating wordt een basis genoemd. Vervolgens kras je de illustratie of tekst op het oppervlak met grotere naalden of snijgereedschap (dit is vergelijkbaar met hout zagen). De basis dient om het etszuur vast te houden zonder de rest van het staal dat het bedekt te raken.
   • Een andere methode is om het stalen oppervlak te bedekken met permanente markers op plaatsen waar u niet wilt graveren en het blootgestelde gebied te laten waar u het staal wilt markeren. Mogelijk moet u verschillende merken en kleuren testen om te bepalen welke markers hiervoor het beste zijn.
   • Een derde methode is om een ​​geschikte afdruk te maken met ijzer, een afbeelding te printen op transferpapier of glanzend fotopapier, met een laserprinter. Leg het papier op het stalen oppervlak, met de afbeelding naar beneden, en gebruik een 'hoog' strijkijzer met zachte cirkelvormige bewegingen gedurende 2 tot 5 minuten (druk zachtjes als je transferpapier gebruikt; druk hard als je fotopapier gebruikt). U kunt dan het papier verwijderen (het transferpapier komt er vanzelf uit, maar de foto moet worden ondergedompeld in een bak met heet water om zachter te worden, waardoor het gemakkelijker te verwijderen is.). De overgebrachte inkt wordt de weerstand om het etszuur te ontvangen.

3. 

   
   
   Bedek de randen van het staal. U kunt plakband over de randen laten lopen of ze schilderen. Beide methoden voorkomen dat het zuur in deze gebieden etst.

4. 

   Kies het zuur om op het staal te graveren. Mogelijke zuren zijn zoutzuur (zoutzuur - HCL), salpeterzuur (HNO3) of zwavelzuur (H2SO4). Bepaalde zuurvormende zouten in water, zoals ijzerchloride (FeCl3) of kopersulfaat (CuSO4), kunnen ook worden gebruikt. De sterkte van het zuur bepaalt meestal hoe snel het staal wordt geëtst, of 'gebeten'. U kunt zuren en chemicaliën krijgen in dergelijke warenhuizen of elektronicawinkels.
   • IJzerchloride wordt gewoonlijk in gelijke delen met water gemengd om zoutzuur in oplossing te vormen. Het wordt het meest gebruikt om koper te graveren, maar het werkt ook goed voor roestvrij staal. Het is ook effectief met een breder scala aan weerstandsmaterialen in vergelijking met zuivere zuren; het kan echter het oppervlak doorboren als het niet correct wordt aangebracht.
   • Kopersulfaat is geschikter voor het beitsen van licht staal dan voor roestvast staal. Het werkt het best gemengd in een verhouding van 1: 1 met natriumchloride (NaCl - het gewone keukenzout) om te voorkomen dat kopersulfaat een metaalafzetting vormt die het graveerproces stopt. De blauwe oplossing verdwijnt geleidelijk naarmate de conditionering vordert en wordt kleurloos als het klaar is.
   • Salpeterzuur wordt meestal gemengd in een verhouding van 1 deel op 3 delen water. Het kan ook worden gemengd met azijnzuur (azijn), in een verhouding van 1 op 1, of met zoutzuur.
   • Zwavelzuur mag alleen worden gebruikt in concentraties van 10% tot 25%. Over het algemeen zijn verdunde oplossingen effectiever dan geconcentreerde verbindingen. Zuren hebben over het algemeen meer tijd nodig om op staal te graveren dan chemicaliën die in water zuren vormen.

5. 

   Dompel het staal in een etszuurbad. Normaal gesproken wordt de stalen plaat met de voorkant naar beneden in de oplossing gelegd, zodat de metaalvlokken erop vallen en de plaat verlaten. Dit levert schonere lijnen op bij het graveren van het staal. Als u de plaat met de voorkant naar boven legt, veeg dan de vlokken weg wanneer ze zich vormen met een lichte borstel of stofdoek; hierdoor worden ook de bellen verwijderd die verschijnen (ze vertragen het graveerproces, maar kunnen ook interessante ontwerpen opleveren als ze in de oplossing blijven). Laat de stalen plaat in het etszuur totdat de lijnen de gewenste diepte bereiken.
   • Hang de stalen plaat bij het plaatsen in het etszuur op de een of andere manier aan de bodem van de container (dit is vooral nodig als de plaat naar beneden is gericht).
   • Raak de container met het chemische bad regelmatig aan om de oplossing geroerd te houden.

6. 

   Verwijder en reinig de stalen plaat. Was het af met water om het zuur te verwijderen. Als u een sterk zuur gebruikt, kan het ook nodig zijn om zuiveringszout aan te brengen om het te neutraliseren. Vervolgens moet het weerstandsmateriaal worden verwijderd. Gebruik een van de volgende methoden:
   • Gebruik terpentijn om verf en lak te verwijderen. (Gebruik aceton als je nagellak aanbrengt.)
   • Gebruik alcohol, methylhydraat of staalwol voor wasbases.
   • Gebruik stromend water voor in water oplosbare verven en alcohol voor niet in water oplosbare verven.

Tips

• Graveerzuren kunnen meerdere keren worden gebruikt om stalen platen te graveren. Elke keer dat het wordt aangebracht, duurt het langer om een ​​stuk staal met dezelfde diepte als voorheen te graveren.
• Een andere manier om staal te etsen wordt anodische of galvanische corrosie genoemd. Bij deze methode wordt de staalplaat verbonden met de pluspool van een 12 volt accu en voor de minpool in een chemisch beitsbad geplaatst. De bijtende verbinding (of elektrolyt) in deze methode is geen zuur, maar een chemische stof die als zodanig kan werken wanneer ze wordt geïoniseerd door de elektrische stroom.

Waarschuwingen

• Werk altijd in een goed geventileerde ruimte en draag rubberen handschoenen en een veiligheidsbril om uw huid en ogen te beschermen tegen etsend zuur. Het is ook een goed idee om schoon water bij de hand te hebben om uw ogen of huid te wassen als deze per ongeluk aan zuur worden blootgesteld.
• Giet het zuur bij het verdunnen in het water, niet andersom. Door water aan het geconcentreerde zuur toe te voegen, warmt het op en spat het uit de container. Door het tegenovergestelde te doen, draagt ​​water warmte veilig.
• Als het bijtende zuur te zwak wordt om te gebruiken voor het graveren van staal, breng het dan naar een plaats waar gevaarlijk afval wordt verzameld. Giet het niet in de afvoer.

Benodigde materialen

• Stuk te graveren staal (plaat of lemmet)
• Gravure zuur (zoutzuur, salpeterzuur of zwavelzuur) of chemische verbindingen (ijzerchloride of kopersulfaat)
• Rubberen handschoenen
• Veiligheidsbril