Inhoud

• Stappen
• Vragen en antwoorden van de gemeenschap
• Tips

Andere secties

Een cochleair implantaat is een apparaat dat de functie van een gehoorapparaat vervangt bij mensen die doof zijn als gevolg van beschadiging of storing van het binnenoor. Terwijl een hoortoestel geluid versterkt, omzeilt het cochleair implantaat feitelijk het beschadigde binnenoor en stuurt het berichten naar de hersenen om te decoderen en door te geven als geluid voor doven of slechthorenden. Als u een cochleair implantaat overweegt, is het belangrijk om te begrijpen hoe het werkt en wat u zult meemaken terwijl u leert ermee te leven.

Stappen

Deel 1 van 7: Begrijpen hoe een cochleair implantaat werkt

1. 

   Begrijp de technologie. Terwijl conventionele hoortoestellen geluiden versterken, gebruikt een cochleair implantaat elektroden om de gehoorzenuwen te stimuleren. Hierdoor kan het beschadigde deel van het oor, haarvezels genaamd cochlea, volledig worden omzeild. De gehoorzenuwen sturen signalen naar de hersenen, die de signalen op hun beurt in geluid omzetten.
2. Lees meer over horen met een cochleair implantaat. Het is niet direct. Er is een leercurve en revalidatietijd met een cochleair implantaat. Het kost tijd om de signalen die door het implantaat worden gestuurd te leren begrijpen en af ​​te stemmen. Het gehoor zelf zal anders zijn dan u gewend bent, maar het voordeel is dat u zullen pas je aan en hoor!

Deel 2 van 7: Erkennen of u een kandidaat bent

1. 

   
   
   Begrijp wie in aanmerking komt. Er is een lijst met criteria die bepalen of een patiënt in aanmerking komt voor en baat heeft bij een cochleair implantaat:
   • Volwassenen: Een matig tot ernstig of ernstig verlies van perceptief gehoorverlies aantonen.
     • Het gebruik van een gehoorapparaat biedt weinig of geen hulp.
     • Na de geboorte slechthorend geworden, met spraak en gehoor als primaire communicatiebron.
     • Doofheid verworven na vijf jaar.
     • Geen reeds bestaande medische aandoening hebben, die de patiënt zou diskwalificeren.
     • Een realistisch begrip van de procedure hebben en de wens uiten om deel uit te maken van de horende wereld.
   • Kinderen: De leeftijd om in aanmerking te komen is vanaf de geboorte tot 18 jaar. (Tot op heden is de implantatie van een cochleair implantaat gedaan bij een kind vanaf 14 maanden.)
     • Lijdt aan bilateraal perceptief gehoorverlies dat ernstig tot zeer ernstig is.
     • U kunt niet profiteren van traditionele hoortoestellen.
     • Geen reeds bestaande medische aandoening hebben die het kind zou diskwalificeren.
     • Ontvang passend onderwijs, gericht op luister- en spreekvaardigheid.
     • Zorg voor gezinsondersteuning tijdens het revalidatieproces.
2. Begrijp de toewijding. Zodra de operatie voor het cochleair implantaat is voltooid, is er nog steeds de weg naar revalidatie. Dit omvat het bezoeken van de specialist voor het plaatsen van de externe componenten van het implantaat, evenals het activeren en programmeren van de componenten. Jaarlijks zullen er controles, aanpassingen en herprogrammeringsvereisten zijn.
   • Een cochleair implantaat is een levenslange verbintenis. De steun van het chirurgische team en uw gezin is van onschatbare waarde. De ontvanger kan ook baat hebben bij het zoeken naar therapie bij een gekwalificeerde counselor of psychiater voorafgaand aan de procedure en gedurende de weken of maanden die volgen.

Deel 3 van 7: De procedure voorbereiden en ondergaan

1. 

   
   
   Zie de juiste specialisten. Uw arts heeft u doorgestuurd naar een KNO-arts (keel, neus, keel) of een specialist die bekend staat als KNO-arts om vast te stellen dat u een geschikte kandidaat bent. De tests die ze zullen doen, zijn onder meer:
   • Onderzoek van het oor, inclusief de uitwendige, midden- en binnenkant van het oor, op zoek naar afwijkingen of infectie.
   • Gehoortests, inclusief een audiogram (meestal jaarlijks uitgevoerd, totdat de resultaten bepalen dat u klaar bent voor de implantatie).
   • CT- (computertomografie) en MRI-testen (magnetische resonantiebeeldvorming). Deze tests worden gebruikt om te bepalen welk oor het meest geschikt is voor implantatie. Als u aandoeningen als meningitis heeft gehad, zal de CT-scan ook bepalen of er veranderingen in uw binnenoor zijn opgetreden, die tijdens de operatie moeten worden gecompenseerd.
2. Onderga een psychologisch onderzoek. Dit wordt gedaan om ervoor te zorgen dat de kandidaat het hoofd kan bieden aan een operatie aan het cochleaire implantaat en aan de postoperatieve therapie.
   • Een lichamelijk onderzoek, ter voorbereiding op de algehele anesthesie die tijdens de operatie moet worden gebruikt, is ook vereist.
3. Onderga de operatie. De eerste stap voor de patiënt om te worden aangesloten op een intraveneuze buis. Vervolgens scheert en verwijdert een verpleegkundige de wortels van de haarzakjes rond het geplande gebied voor het implantaat. Ondertussen worden verschillende monitoren op de patiënt geplaatst om de vitale functies tijdens de procedure te bewaken. Anesthesie wordt toegediend via een masker dat over de mond en neus van de patiënt wordt geplaatst, of via de IV-slang.
   • Terwijl u slaapt, maakt de chirurg een kleine incisie, meestal achter uw oor. Dit is om een ​​klein ontvangerapparaat onder de huid te plaatsen, dat deel uitmaakt van het cochleair implantaat. Zodra het implantaat is geplaatst en alle interne procedures zijn voltooid, wordt de operatieplaats gehecht. Dit proces duurt doorgaans drie tot vier uur.
4. Wakker worden uit de procedure. Zodra de implantatieprocedure is voltooid, stopt de anesthesist met het toedienen van anesthesie en wordt de patiënt langzaam wakker.De patiënt wordt dan verplaatst naar de verkoeverkamer, waar ze zullen blijven totdat de verdoving hun systeem volledig heeft gewist.

Deel 4 van 7: Herstel na de procedure

1. 

   
   
   Herstel van de onmiddellijke postoperatieve symptomen. Als u de procedure volgt, kunt u last krijgen van:
   • pijn in de keel als gevolg van de beademingsslang die tijdens de procedure wordt gebruikt.
   • ongemak of druk boven het oor waar het implantaat is geplaatst
   • misselijkheid en duizeligheid
   • verwarring of desoriëntatie
2. Herstel in de volgende dagen en weken. Er zullen verbanden zijn die tijdens het genezingsproces moeten blijven zitten en ze kunnen wat bloedvlekken vertonen. Dit is normaal.
   • U kunt ongeveer een dag na de operatie naar huis worden gestuurd met instructies over de algemene zorg voor de hechtingen, wassen, douchen en voedingssuggesties.
3. Houd alle vervolgafspraken bij:
   • De chirurg zal ongeveer een week na de operatie een afspraak maken om de hechtingen te verwijderen en het operatiegebied te onderzoeken.
   • Ongeveer drie tot zes weken later wordt er een afspraak gemaakt om het implantaat te laten activeren.

Deel 5 van 7: Het implantaat laten activeren

1. Sluit de spraakprocessor aan. Zodra de chirurg heeft bevestigd dat het operatiegebied is genezen, maakt hij of zij een afspraak voor het plaatsen van een spraakprocessor. Mogelijk is er een microfoon aangesloten die achter het oor gedragen kan worden.

2. 

   Begin met het gehoorproces. Geluiden om je heen worden door de microfoon opgevangen en naar de processor gestuurd. De processor zet deze geluiden om in een code die de ontvanger kan begrijpen. De ontvanger stuurt vervolgens de juiste signalen naar geïmplanteerde elektroden, die de gehoorzenuw triggeren om signalen naar de hersenen te sturen. De hersenen zetten de signalen om in geluid.
3. Woon uw vervolgafspraken bij: Voor een effectieve programmering van een implantaat zijn een aantal afspraken nodig. Er is ook een onderwijsproces om te leren horen met een cochleair implantaat, aangezien het iets heel anders is. Ook wordt instructie gegeven over de juiste zorg voor het cochleair implantaat.
   • Activeren bij kinderen: Het is erg belangrijk dat ten minste één gezinslid actief betrokken is bij het revalidatieproces. Naast het leren over het apparaat, is het belangrijk dat een gezinslid begrijpt hoe het gehoorproces moet worden beheerd en ondersteund terwijl een kind leert.

Deel 6 van 7: Erkenning van de voor- en nadelen

1. 

   Accepteer het goede en het slechte. Chirurgische ingrepen brengen risico's met zich mee. Er is altijd een kans op een negatieve reactie op bijvoorbeeld de verdoving. De belangrijke vraag die gesteld moet worden is deze: Zijn de potentiële risico's waard om te nemen voor de potentiële voordelen die de kans krijgen om weer te kunnen horen?
   • Voor sommige mensen is het onmiddellijke antwoord ja. Voor anderen lijken de risico's misschien verontrustend en kunnen ze ervoor kiezen om niet mee te doen aan de operatie. Om het dilemma waarmee u wordt geconfronteerd beter te begrijpen, volgen hier enkele voor- en nadelen van het ondergaan van een cochleair implantaat:
2. Overweeg de voordelen:
   • De mogelijkheid krijgen om een ​​gewone telefoon te gebruiken.
   • Beter begrip van familie en vrienden, evenals de mogelijkheid om deel te nemen aan gesprekken.
   • Verbeteringen in spraakperceptie, waardoor één-op-één-gesprekken, in een rustige omgeving, gemakkelijker worden.
   • Carrièremogelijkheden die voorheen onmogelijk waren, worden nu haalbaar.
   • Verhoogd vermogen om deel te nemen in de klas en andere leeromgevingen, zonder hulp van buitenaf.
   • Verhoogde veiligheid, het kunnen horen van geluiden zoals sirenes en brandalarmen.
3. Overweeg de nadelen.
   • Nogmaals, zoals vermeld, brengen alle chirurgische ingrepen risico's met zich mee.
   • Achtergrondgeluid, zoals de gesprekken van anderen of omgevingslawaai, kan problemen veroorzaken bij het verstaan ​​van een gesprek. Met technologische vooruitgang zijn er altijd verbeteringen, maar voorlopig blijft het een probleem.
   • Wees voorzichtig bij deelname aan sportevenementen met een hoog contact of activiteiten in en rond het water.
   • Dit apparaat heeft regelmatig onderhoud nodig met de bedradingstechniek. Het werkt ook op batterijen. Het kan ook af en toe een herprogrammering vereisen, bekend als opnieuw toewijzen.
   • Het geluid dat je hoort is anders. Het kost tijd en training om te leren begrijpen wat je bent horen.
     • Muziek kan niet worden gehoord via een cochleair implantaat, omdat het niet goed kan worden overgedragen of gedecodeerd.
   • Wennen aan het apparaat kost tijd en irritatie op de plaats van de ontvanger kan optreden. Hoewel het zeldzaam is, zijn gevoelloosheid, spierspasmen en verlamming in het gezicht opgetreden.
   • Het is mogelijk dat het implantatieproces niet werkt. Daarmee, wat voor rest je ook hoort deed hebben voorafgaand aan de procedure verloren.
   • Zodra de procedure voor cochleaire implantatie is voltooid, is die er geen kans om ooit weer in dat oor te horen. Dit betekent dat als de procedure doet niet werk, er is geen manier van ooit het gehoor aan dat oor herstellen, met elke technologie die vandaag beschikbaar is.

Deel 7 van 7: Erkenning van dovencultuur

1. 

   Realiseer je dat niet iedereen doof zijn als een handicap beschouwt. Veel mensen die deel uitmaken van de dovengemeenschap zijn beledigd door de term onbekwaamheid. Ze geloven dat doof zijn een cultuur is. Het ondergaan van een cochleair implantaat wordt beschouwd als een schending of verraad van de dovencultuur.
2. Erken dat het krijgen van een implantaat niet betekent dat iemand niet doof is. Een implantaat kan nooit het gehoor herstellen waarmee men geboren is. Het helpt om te kunnen horen, maar een persoon wordt nog steeds als doof beschouwd, zelfs met de implantatie van een cochleair implantaat.
3. Begrijp dat het krijgen van een implantaat een persoonlijke beslissing is. Er zijn veel overwegingen: in aanmerking komen om een ​​ontvanger te worden, de operatie zelf en vele uren revalidatie. Als een persoon ervoor kiest om de procedure te ondergaan, is dat hun (of hun ouders) recht. Niemand mag de keuze die ze maken bekritiseren of bagatelliseren.

Vragen en antwoorden van de gemeenschap

Tips

• In 1961 begonnen Californische onderzoekers te experimenteren met het vooruitzicht om een ​​cochleair apparaat te gebruiken om een ​​gehoorimplantaat te maken. Verdere aanpassingen en ontwikkelingen gingen door in de jaren zeventig. In 1973 werd er in San Francisco een internationale conferentie gehouden over extreme perceptieve doofheid.(Perceptief gehoorverlies of doofheid wordt gedefinieerd als het resultaat van schade aan het binnenoor (of zintuiglijk orgaan) of naar de nervus vestibulocochlearis.) De gedachte was dat door elektrische prikkeling van de akoestische zenuwen cochleaire implantaten kunnen worden gebruikt als behandeling voor perceptieve doofheid.
• Het jaar 1972 markeerde de eerste succesvolle implantatie van een enkelkanaals cochleair apparaat. Halverwege de jaren tachtig hadden meer dan 1000 patiënten soortgelijke implantaten gekregen, waaronder enkele honderden kinderen. In 1984 werd een meerkanaals implantaat ontwikkeld dat verbeterde en duidelijkere kwaliteit mogelijk maakte. In de loop van de decennia worden verbeteringen steeds verder ontwikkeld.
• Tegenwoordig zijn er in de Verenigde Staten drie door de FDA goedgekeurde fabrikanten van cochleaire implantaten, die elk de kwaliteit voor patiënten continu willen bijwerken en verbeteren.