Inhoud

• Stappen
• Tips

Als je meeslepende essays of fictieteksten wilt maken, moet je leren hoe je alinea's samenstelt met levendige en duidelijke beschrijvingen. Dit type alinea heeft meer effect wanneer het creatief is, vetgedrukt zowel qua structuur als inhoud en voorzien is van ongebruikelijke, opvallende zinnen. Breng de beschrijving in verband met een persoon, plaats of object, de lezer moet het gevoel hebben dat hij naast of naast de personages staat, getuige van de scène uit de eerste hand.

Stappen

Methode 1 van 3: Een persoon beschrijven

1. 

   Open de alinea met een algemene zin om iemand voor te stellen. Deze korte inleidende zin heeft de tweeledige functie: de lezer aansporen en zijn aandacht vestigen op de persoon die je gaat beschrijven. Om hem niet te overladen, moet je duidelijk en beknopt zijn en in eerste instantie een enkel visueel aspect van het personage aanspreken. U kunt deze passage in twee zinnen verdelen, voor het geval het meer duidelijkheid en vloeiendheid geeft. Een paar voorbeelden:

   'Meneer Bixler was de langste persoon die ik ooit heb gezien.'
   "Melanie's haar is haar grootste eigenschap."
   'Om Johns gedachten te begrijpen, was het voldoende om naar zijn handen te kijken. Ze bleven bewegen.'

   
   

2. 

   Pak het meest opvallende visuele aspect eerst aan. Betrek de lezer er nog meer bij door direct van de algemene inleiding te gaan naar wat de persoon het meest interessant of buitengewoon heeft. Concentreer u op het detail dat voor de toeschouwer het meest opvallend of indrukwekkend zou zijn. Als het een fictieve tekst is, die de auteur meer vrijheid geeft, kan deze zin als inleiding worden gebruikt. Bijvoorbeeld:
   • 'Ik was niet zo gewild om de huid van andere mensen op te merken, maar Natasha glom. Het was bijna buitenaards. Het kon donker zijn, of we konden in het donkere klaslokaal zitten, en het was er altijd, ook al was het uit mijn zicht, zijn lichte gouden gloed. "
   • 'Hij had armen die te lang waren voor zijn lichaam en onevenredig gespierd, als een paar boa constrictors.'

3. 

   
   
   Focus op fysieke aspecten die persoonlijkheidskenmerken suggereren. Door zorgvuldig beschrijvende termen te kiezen, kan men een betrouwbaar beeld samenstellen, niet alleen qua uiterlijk, maar ook qua karakter. Zoek naar sterke, sonore woorden die het gewenste idee overbrengen op een toon die compatibel is met het beschreven personage.

   Persoonlijkheid blootleggen door middel van fysieke beschrijving

   Vrijgevigheid of vriendelijkheid: 'Hij boog altijd zijn rug en lachte heel dicht in mijn ogen.'

   Onbeschoftheid: 'Zijn geweldige figuur zweefde boven ons en keek naar ieders hoofden alsof hij op zoek was naar iets interessants.'

   
   

   Ambitie: 'Ze liep met een energie die vanaf haar benen door haar lichaam liep, zo ijverig marcherend tot aan haar haar, dat ze zich achter haar waaierde in een onberispelijke paardenstaart.'

4. 

   Sluit het portret met de laatste details. Laat de lezer zich een goed beeld vormen van het personage door de belangrijkste punten te beschrijven. Het zou interessant zijn om ten minste één detail van uw huidskleur of jurk aan te pakken, en één van uw gezicht, wat de belangrijkste informatie is. Denk eraan om termen te gebruiken die uniek, beschrijvend en degelijk zijn.
   • Een gezicht zou als volgt kunnen worden omschreven: 'Ze had haar neus en twee voortanden licht gebogen. Ze schudde constant haar haar heen en weer van haar schouders en knipperde snel met haar ogen toen de pony haar ogen bedekte, alsof ze geen idee had hoe het kwam daar ".
   • Het lichaam of de kleding kan als volgt worden omschreven: "Hij was een grote jongen, maar hij gedroeg zich alsof hij zich daarvoor wilde verontschuldigen. Hij haalde zijn schouders op en boog zich over de telefoon; gekleed in het grijs camoufleerde hij zich bijna tegen de muren".
   • Probeer de details alleen te noemen voor zover ze iets van het karakter of de persoonlijkheid van de drager aangeven. Als bijvoorbeeld de oogkleur van een personage geen symbolische relevantie heeft, is het niet nodig om dat te zeggen.

5. 

   Verspreid bijvoeglijke naamwoorden en figuurlijke uitdrukkingen door de alinea. Metaforen, vergelijkingen en krachtige beschrijvende uitdrukkingen zijn interessant voor de lezer en moedigen hem aan om een ​​levendig beeld in zijn hoofd te zetten. Iemands geest en uiterlijk moeten worden belichaamd in een indrukwekkend en zo woordeloos mogelijk schrift. Het goed kiezen van de taal en de zinsstructuur is de beste manier om het te doen. Daag jezelf uit om een ​​uitdrukking te gebruiken die je nog nooit eerder hebt gehoord of een bepaald woord in een verrassende context om een ​​dimensie aan het personage toe te voegen.

   Figuurlijk schrijven

   Vergelijking: stijlfiguur die identificatie tussen twee verschillende elementen vaststelt met behulp van vergelijkende voegwoorden.
   Voorbeeld: "De oren van je baby waren zo delicaat als twee schelpen."

   Metafoor: stijlfiguur die een object presenteert, zonder het gebruik van vergelijkende voegwoorden, als iets dat het in feite niet is.
   Voorbeeld: "Tijdens de lessen was professor Sherman een actrice: ze fladderde gracieus door de klas, schreeuwde het verhaal dat we aan het lezen waren en gaf elk personage een unieke stem en gezichtsuitdrukking".

6. 

   Sluit de alinea af met een indrukwekkende beschrijving of conclusie. Het einde van een alinea is wat de lezer het meest markeert. Maak van dit deel het meest interessante deel, hetzij met een onverwachte beschrijving, hetzij met een verrassende synthese. Laat u inspireren door de onderstaande suggesties:
   • "Lulu en ik kenden elkaar al jaren, maar ik had haar nog nooit met schoenen aan haar voeten gezien. De hele zomer werden haar voeten zwart en eelt van het asfalt, dat, verschroeid door de hete zon, stoomstoten afgeeft. het is mogelijk dat ze zich niet heeft verbrand, maar ze stond gewoon bij haar vingertoppen en glimlachte. "
   • 'Ondanks zijn dreunende stem, zijn imposante schouders en zijn gemakkelijke glimlach was Henry de droevigste man die ik kende.'

Methode 2 van 3: een object beschrijven

1. 

   Geef een idee van de grootte en vorm. De beste manier om een ​​object te beschrijven, is door te beginnen met de afmeting en positie. Hoeveel ruimte neemt het in? Past het in de palm van je hand of steekt het boven de kijker uit? Wordt het lang genoeg op dezelfde plek achtergelaten om stoffig te worden of is het constant in beweging? Verdeel het beschrijvingsgedeelte desgewenst in twee zinnen om meer duidelijkheid en vloeiendheid te geven. Een paar voorbeelden:
   • 'Ze droeg die ketting al zo lang dat hij aan haar huid versmolten leek. Hij had een dunne ketting en een klein juweel, dat op zijn schoot zat, precies op één lijn met het midden van zijn sleutelbeenderen.'
   • 'De waterfles lag op de grond, langs de kant van de weg. Je kon je zijn oorspronkelijke vorm nauwelijks voorstellen, hij was zo gedeukt.'

2. 

   

   Gebruik sensorische details zoals kleur, textuur en smaak. Gevoelige details helpen de lezer om zich een object voor te stellen dat hij nog nooit eerder heeft gezien - of om een ​​object te zien dat hem al op een andere manier kent. Een korte omschrijving die een van de vijf zintuigen aanspreekt, geeft leven aan wat je wilt laten zien. Geef een gedetailleerd beeld van het gewicht van het object, of het nu warm of koud aanvoelt, hoe robuust het is, de geur en zelfs de smaak ervan. Wees creatief!

   Zintuiglijke details gebruiken

   Gezichtsvermogen: "Het was een ongelooflijk sterke lamp, zo helder dat het bijna leek alsof hij een violette aura had."

   Horen: 'De tas siste heel hard toen ik hem opende.'

   Tact: 'Het hout aan de boom was bijna scherp ruw; het krabde aan de hand van het meisje toen ze het per ongeluk aanraakte.'

   Gehemelte: 'De pizza was zo zout en zat vol knoflook dat hij alle frisdrank op het eerste stuk dronk.'

   Geur: 'Toen ze de doos openmaakten, ontsnapte er een intense en stagnerende geur van oud papier van binnen.'

3. 

   Spreek of speculeer de functie van het object. Wat zou het nut van dat object zijn - als het er een heeft? Wat maakt het nuttig of waardeloos? Het samenvatten van de functie van het item met sterke en duidelijke bijvoeglijke naamwoorden, waardoor de lezer zich kan voorstellen hoe hij het zelf zou aanpakken, helpt hem een ​​nog duidelijker beeld te vormen.
   • Een functie is als volgt te omschrijven: 'Dat was haar geluksstift, degene die ze altijd gebruikte bij testen en dat daarom in een apart vak van de rugzak werd bewaard. Ze draaide het rustig rond op de puntenslijper en schonk het toen uit verwijder voorzichtig de chips in de prullenbak ".

4. 

   Sluit af met het belang van het object, afhankelijk van de gewenste toon. Als je een hele paragraaf hebt gewijd aan het beschrijven van een enkel object, is het een goed idee om de lezer te laten zien waarom, wat heel direct gezegd kan worden, als je beknopt of heel subtiel wilt zijn, door het belang ervan te demonstreren door suggestieve details of door de manier waarop hij wordt behandeld door een personage.
   • Het belang van het object kan worden gesuggereerd, zoals in het voorbeeld: "Elke avond ging hij naar de badkamer, veegde zijn horloge voorzichtig af met een vochtige zakdoek en legde het op een handdoek op het nachtkastje".
   • Of het kan directer worden uitgedrukt: "Het dagboek, dat al van haar grootmoeder op haar moeder was overgegaan, was hiervan een erfenis aan Katie zelf. Het was haar oudste bezit, en degene die ze het meest koesterde".

Methode 3 van 3: een plaats beschrijven

1. 

   Begin met het beschrijven van het element dat voor iedereen de aandacht trekt. Wat zou je opvallen zodra je de kamer binnenkomt, of het nu een huis, kantoor of straat is? Een constructie, een aankondiging, een raam, een groep mensen? Echt of denkbeeldig, de scène zal een of ander onderscheidend element hebben, en waarschijnlijk moet hij eerst aan de lezer worden getoond. Concentreer u nu op een attribuut dat u later in de alinea gedetailleerder wilt ontwikkelen. Verdeel dit deel van de beschrijving desgewenst in verschillende zinnen om u meer duidelijkheid en vloeiendheid te geven. Een paar voorbeelden:

   "Het meest ongelooflijke was niet zozeer de hoogte van de gebouwen - dat het wonderbaarlijk was; ze kwamen allemaal uit de aarde en verrezen kilometers lang, zelfs de wolken - maar hoe schoon ze waren: bijna transparant. Omdat ze zo lang zijn, leken de torens meer op lucht dan op ijzer. '

   'Het strand was leeg, maar je kon zien dat het niet altijd zo was. Overal lag afval, achtergelaten handdoeken, omgevallen isoporiën en zelfs een openstaande parasol die in een gat in het zand zat.’

2. 

   Benadruk kleine details om de beschrijving interessanter te maken. Iedereen kent duizenden kamers, klaslokalen, supermarkten. Wat de lezer in staat stelt deze plek te mentaliseren, is precies wat het uniek maakt in verhouding tot alle andere in dezelfde categorie. Hier zijn enkele voorbeelden:
   • 'De rivier stroomde over het bed; het stroomde door de keermuren heen en goot bruin water op het asfalt, wat bij niemand enige ongerustheid leek te veroorzaken. Ik zag een man heel dicht bij de muur fietsen, die door het enorme plassen water. "
   • 'Het was een perfecte buitenwijk, maar een tweerichtingsweg was precies wat het scheidde van kilometers korenvelden, enorme velden met groene takken die wiegden in de wind, hier en daar onderbroken door een verlaten boerderij.'

3. 

   Breng de plek tot leven door een exotische, verrassende taal. Zelfs de meest banale scenario's lijken interessant als ze met de juiste woorden worden beschreven.Of het nu gaat om een ​​tienerkamer of een excentriek oud herenhuis, kies woorden die de sfeer van de plek weerspiegelen. Probeer woorden te gebruiken die u normaal niet zou gebruiken en kijk hoe ze in de alinea passen - het resultaat zal u misschien verbazen.
   • Dus Margaret Atwood beschrijft een kamer in Het verhaal van de meid: "Een stoel, een tafel, een lamp. Boven, op het witte plafond, een hoog reliëf in de vorm van een krans met als middelpunt een lege, afgeplatte ruimte, als het deel van een gezicht waar één oog over was".

4. 

   Verbeter de beschrijving met details die verband houden met de zintuigen. Geef de lezer het exacte gevoel op die plek te zijn, van de wind in het gezicht tot het geblaf van honden en het lawaai van auto's. Welke geur zou de lezer daar ruiken? Welke visie zou je hebben? Wat zou je horen?
   • Voorbeeld: 'Hij herinnerde zich de laatste keer dat het in huis stil was geweest niet meer. Er was altijd wel iemand die met kletterende laarzen de trap op of af ging, de koelkastdeur dichtsloeg, naar een honkbalwedstrijd op de radio luisterde of schreeuwde dat de radio is uitgeschakeld ".

5. 

   Beschrijf de reactie van jou of je personage op de plek. De pure beschrijving van scenario's kan zelfs de meest tolerante lezers van streek maken. Trek hun aandacht door het met actie te besprenkelen. Door een persoon in de omgeving te plaatsen, zelfs als het een algemene 'jij' is, wordt de lezer geholpen om in de huid te kruipen en met zijn omgeving om te gaan, en wordt lezen bovendien meer tot nadenken stemmend en uniek. Hier zijn enkele voorbeelden:
   • 'Toen ik daar stond, aan de voet van de Rockies en voor het eerst de bergen zag, was het alsof de hele wereld aan het krimpen was, vooral ikzelf. Ik was duizelig, ik was zo klein dat ik me voelde.'
   • 'De regen viel meedogenloos om hen heen, staande bij de bushalte, in de zwakke cirkel van geel licht. Ze klampte zich vast aan haar jas, haar vingertoppen koud, en zag de jongen worstelen om luider te praten dan het geluid van de regen.'

6. 

   Neem alleen de belangrijkste details op om de lezer niet te overweldigen. Voorkom extrapolatie van drie of vier zinnen, en behandel alleen de belangrijkste aspecten ervan. Maak de lezer niet vol met details die hij niet hoeft te weten! De functie van de beschrijvende paragraaf is om een ​​duidelijk beeld te geven, de toon van de tekst te consolideren of informatie te verstrekken die later belangrijk zal zijn.

Tips

• Het gebruik van zinnen en woorden met een zintuiglijke lading, in plaats van de lezer simpelweg te vertellen welke sensaties hij zich moet voorstellen, verbetert de beschrijving ervan.
• Als u klaar bent, zoekt u naar grammatica-, spelling- en interpunctiefouten in de tekst. Vraag een derde partij om het werk te beoordelen.