Inhoud

• Stappen

Polspijn kan verschillende oorzaken hebben, zoals verwondingen (zoals verstuikingen en verrekkingen), medische aandoeningen (zoals artritis of carpaaltunnelsyndroom) en herhaald gebruik (zoals sporten zoals bowlen of tennis). Daarnaast kunnen fracturen en tendinitis ook veel pijn veroorzaken. Het verbinden van een geblesseerde pols en het uitvoeren van basiszorg kan de pijn verlichten en helpen bij het herstel van een blessure. Voor de meest ernstige problemen, zoals breuken, kunnen spalken of pleisters nodig zijn. Het verbinden van de pols wordt ook gebruikt om blessures bij sommige sporten te voorkomen. Blijf lezen en leer hoe u uw vuist op de juiste manier kunt verbinden volgens zijn toestand.

Stappen

Deel 1 van 5: Een geblesseerde pols verbinden

1. 

   Wikkel de manchet met de band om deze samen te drukken. Compressie minimaliseert zwelling, vermindert pijn en beperkt beweging, waardoor de wond effectiever kan genezen.
   • Gebruik een elastisch verband om de pols samen te drukken en te ondersteunen, beginnend bij het punt van de hand dat het verst van het hart verwijderd is.
   • U moet uw hand vanaf het verste punt gaan verbinden om zwelling van de extremiteit te voorkomen die kan worden veroorzaakt door verband. Compressie helpt veneuze en lymfatische terugkeer naar het hart.

2. 

   
   
   Begin met het verbinden van je hand. Wikkel de band eerst om de vingers, onder de gewrichten en over de handpalmen.
   • Haal de band tussen duim en wijsvinger, ga een paar keer om de pols en blijf naar de elleboog lopen.
   • Het wordt aanbevolen om het gebied tussen de hand en de elleboog te verbinden om de stabiliteit te vergroten, het herstel te bevorderen en verder letsel aan de pols te voorkomen.
   • Elke ronde van de baan moet 50% van de vorige ronde beslaan.

3. 

   
   
   Keer de richting om. Ga bij het bereiken van de elleboog verder met het verbinden in de richting van de hand. Mogelijk moet u meer dan één elastisch verband gebruiken.
   • Breng ten minste één per acht verband aan, waarbij u de strip tussen duim en wijsvinger plaatst.

4. 

   Bevestig het elastische verband. Gebruik clips of de zelfklevende uiteinden van de band om het losse uiteinde op een stabiel punt op het verband op de onderarm te bevestigen.
   • Controleer met uw vingers of de band niet te strak zit. De vingers moeten vrij kunnen bewegen zonder gevoelloosheid. De band moet stevig zijn, maar niet voldoende om de bloedsomloop af te sluiten.

5. 

   
   
   Verwijder de strip. Verwijder het verband wanneer het tijd is om ijs op het gebied aan te brengen.
   • Slaap niet met een verbonden hand. Afhankelijk van het soort letsel, kan de arts een methode aanbevelen om de pols 's nachts te ondersteunen: volg zijn instructies.

6. 

   Ga door met het verbinden van de pols na de eerste drie dagen. Bij sommige verwondingen kan het tot zes weken duren voordat ze hersteld zijn.
   • Als u uw pols in het verband houdt tijdens de herstelperiode, kunt u geleidelijk aan uw activiteiten hervatten zonder uw letsel te riskeren.
   • Het risico op zwelling neemt af na 72 uur letsel.

7. 

   Gebruik een andere techniek wanneer u terugkeert naar activiteiten. Sommige technieken kunnen meer stabiliteit voor het geblesseerde gebied bevorderen, zodat u gematigde activiteiten kunt hervatten wanneer u er klaar voor bent.
   • Begin met het bevestigen van het elastische verband net boven de blessure, dat wil zeggen dichter bij de elleboog dan bij de pols. Maak nu een ronde of twee.
   • Ga voorbij het geblesseerde gebied en geef een paar rondjes met de arm net onder de blessure. Als u de hand nadert, stabiliseert u het geblesseerde deel van de pols, dat zich nu tussen de twee delen van het elastische verband bevindt.
   • Maak ten minste twee beurten in acht tussen duim en wijsvinger en zet ze vast met een extra lus om de pols.
   • Ga door met het verbinden van de pols naar de elleboog en bedek 50% van de vorige sessies met elke ronde.
   • Keer de richting om en verband in de richting van de hand.
   • Bevestig de uiteinden van het verband met de clips of met het zelfklevende lipje van de band zelf.
   • Om het gebied van de verwonding beter te behouden, moet de band zich uitstrekken van de vingers tot de elleboog.Hiervoor kan meer dan één elastisch verband nodig zijn.

Deel 2 van 5: Een geblesseerde pols behandelen

1. 

   Behandel de blessure thuis. Kleine verwondingen, zoals verstuikingen of verrekkingen, kunnen zonder problemen thuis worden behandeld.
   • Rekken houdt in dat een spier of de pezen die deze met het bot verbinden, overbelast worden.
   • Verdraaien treedt op wanneer een ligament wordt uitgerekt of verstuikt. Ligamenten verbinden het ene bot met het andere.
   • De symptomen van verstuikingen en verstuikingen lijken erg op elkaar. Beide soorten letsel hebben pijn, zwelling en beperkte beweging in het aangetaste gewricht of spier.
   • Kneuzingen verschijnen meestal meer in de verstuikingen, die ook barsten tijdens het letsel. Omdat de spanningen betrekking hebben op de spieren, kunnen er ook spasmen optreden.

2. 

   Pas een koude- en ontspanningsbehandeling toe. Verrekkingen en verstuikingen reageren goed op dit soort therapie.
   • De behandeling bestaat uit rust, kou, compressie en elevatie.

3. 

   Laat je vuist rusten. Gebruik het een paar dagen niet om het herstel te versnellen. Rust is het belangrijkste onderdeel van de behandeling.
   • Uw vuist laten rusten betekent dat u alle activiteiten waarbij u uw hand moet gebruiken, moet vermijden. Verplaats de hendel indien mogelijk helemaal niet.
   • Til geen gewichten op met de aangedane hand en draai of buig uw pols niet. Gebruik de computer ook niet met de aangedane hand, afhankelijk van de ernst van het letsel.
   • Probeer een startonderbrekerhandschoen om u te helpen rusten. Door ondersteuning te bieden en uw hand te immobiliseren, voorkomt u verdere blessures, vooral als u een pees heeft geblesseerd. Vind deze handschoenen bij apotheken.

4. 

   Breng een koud kompres aan. De kou dringt door de buitenste lagen van de huid en bereikt de diepste delen van de weefsels.
   • Koude temperaturen verminderen de bloedtoevoer naar het gebied, waardoor zwelling en ontsteking tot een minimum worden beperkt.
   • Doe ijs in een plastic zak of gebruik een pakje diepvriesgroenten of andere kompressen. Wikkel het kompres in een doek om direct contact met de huid te vermijden.
   • Aanbrengen gedurende 20 minuten en laat het gebied gedurende 90 minuten op kamertemperatuur komen. Herhaal het proces minimaal drie keer per dag gedurende de eerste 72 uur na het letsel.

5. 

   Comprimeer de vuist. Compressie minimaliseert zwelling, zorgt voor stabiliteit en voorkomt pijn bij plotselinge bewegingen.
   • Begin bij het gebruik van een elastisch verband bij de vingers en verbind de pols. Ga naar de elleboog om meer stabiliteit te bieden en herstel te bevorderen.
   • Begin bij het vingergebied om zwelling van de extremiteit tijdens het verband te voorkomen.
   • Elke ronde van de baan moet de helft van de vorige ronde beslaan.
   • Pas op dat u de band niet te strak aandraait en uw hand gevoelloos maakt.
   • Verwijder de band bij het aanbrengen van het ijs.
   • Slaap niet met een verbonden vuist. Afhankelijk van het letsel kan de arts een methode aanbevelen om de pols 's nachts te ondersteunen: volg zijn instructies.

6. 

   Hef uw vuist. Naast het verminderen van pijn, voorkomt u ook zwelling en blauwe plekken.
   • Houd uw vuist boven het hart wanneer u ijs aanbrengt en rust. Verhoog het ook vóór compressie.

7. 

   Ga door met het verbinden van de pols na de eerste drie dagen van het letsel. De wond heeft mogelijk enkele weken nodig om volledig te herstellen en als u de wond in verband houdt, kunt u geleidelijk aan uw activiteiten hervatten en verdere schade voorkomen.

8. 

   Keer terug naar normale activiteiten. Ga na verloop van tijd terug naar de niveaus van activiteiten die u vroeger deed met uw geblesseerde pols.
   • Het is normaal dat u enig ongemak ervaart bij het herstellen van de mobiliteit of het uitvoeren van reconditioneringsactiviteiten.
   • Neem niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen zoals tylenol, ibuprofen of aspirine als u pijn heeft.
   • Vermijd activiteiten die pijn veroorzaken. Begin ze geleidelijk te oefenen.
   • Elke blessure is anders, net als elke persoon. De hersteltijd zou tussen de vier en zes weken moeten duren, maar het kan variëren.

Deel 3 van 5: Een vuist verbinden om te sporten

1. 

   Voorkom hyperextensie en hyperflexie. Dit zijn de twee meest voorkomende soorten blessures die voorkomen kunnen worden met een verband voor het sporten.
   • Hyperextensie is een veel voorkomende verwonding die optreedt wanneer u uw handpalm gebruikt om een ​​val te stoppen.
   • Dit type val buigt de pols te veel om het gewicht en de impact van het lichaam te weerstaan.
   • Hyperflexie treedt op wanneer de buitenkant van de hand wordt gebruikt om een ​​val te stoppen, waardoor de pols naar binnen draait.

2. 

   Verbind uw pols om hyperextensie te voorkomen. Letsel komt vaker voor bij sommige sporten en atleten verbinden vaak hun vuisten om dit te voorkomen of om herhaling te voorkomen.
   • Begin met het voorverpakken.
   • Gebruik een licht klevend verband om de huid te beschermen tegen irritatie veroorzaakt door sterke kleefmiddelen die worden gebruikt in sport- en medische verbanden.
   • De bandages die worden gebruikt bij het voorverpakken, ook wel bekend onder de Engelse term underwrap, hebben een standaardmaat van 5 cm breed en zijn te vinden in verschillende kleuren en texturen. Sommige modellen zijn dikker of voelen schuimig aan.
   • Wikkel het verband in het midden van de afstand tussen de pols en de elleboog.
   • De applicatie moet stevig zijn, maar niet strak. Ga meerdere keren om de pols en kruis uw hand, waarbij u de band minstens één keer tussen uw duim en wijsvinger haalt. Ga verder richting de onderarm en ga nog een paar keer om de pols en arm.

3. 

   Zet het verband vast op zijn plaats. Knip een zelfklevend atletisch verband in kleine stukjes en gebruik deze om de basis op zijn plaats te houden.
   • Wikkel de zelfklevende verbanden rond de manchet om de basis vast te zetten.
   • Begin de zelfklevende verbanden dicht bij de elleboog te wikkelen en blijf de basisband langs de pols en onderarm bedekken.
   • Bevestig ook het basisverband dat de hand kruist volgens hetzelfde bandenpatroon als het zelfklevende verband.

4. 

   Begin met het verbinden van je vuist. Gebruik een standaard sport- of medisch verband om het gebied bij de elleboog te verbinden en beweeg in een continue beweging naar de pols toe. Rol het rolverband zo nodig uit om het hele gebied te bedekken.
   • Volg het patroon van het verbinden van de basis, inclusief de stappen tussen duim en wijsvinger.
   • Ga door met het verbinden van de manchet totdat het hele basisverband is bedekt.

5. 

   Beperk uw bewegingen. Het is belangrijk om een ​​verband te gebruiken om, naast het versterken van het verband, stabiliteit aan de hand te geven en blessures te voorkomen. Koop er een als je wilt functioneel verband voor hetzelfde doel.
   • Maak een kruispatroon dat eruitziet als een vlinderdas. Begin met een stuk verband dat lang genoeg is om de handpalm en de pols te kruisen en tot 1/3 van de onderarm uit te strekken.
   • Leg een stuk op een schoon, vlak oppervlak. Bedek het met een ander verband van dezelfde maat en kruis het in het midden onder een kleine hoek.
   • Herhaal de procedure, maar plaats het derde stuk aan de andere kant van het tweede, in een omgekeerde hoek. Het resultaat moet een vorm hebben die lijkt op een vlinderdas.
   • Leg nog een stuk verband over de eerste om meer kracht te geven.

6. 

   Plaats een uiteinde van het verband over uw handpalm. Buig uw hand lichtjes en rek het verband uit om het aan de binnenkant van de pols te plakken.
   • Buig uw hand niet te ver naar binnen, dit kan uw gebruik tijdens het sporten belemmeren. Door de hand in een licht gebogen positie te houden, voorkomt de tape hyperextensie en zorgt het voor normaal gebruik van de ledemaat.
   • Na het verlijmen van het verband, de arm een ​​volledige draai geven met een andere band om het vast te zetten.

7. 

   Verbind uw pols om hyperflexie te voorkomen. De procedure is identiek aan die van verbandmiddelen om hyperextensie te voorkomen, behalve bij bewegingsbeperking.
   • De band die de bewegingen beperkt, wordt op dezelfde manier gemonteerd, in de vorm van een vlinderdas.
   • Plaats het aan de buitenkant van uw hand. Open uw hand een beetje en strek de band naar uw onderarm.
   • Zet het verband vast door de pols nog een keer te draaien met een gewoon sportverband. Vergeet niet alle uiteinden van de band goed vast te zetten.

8. 

   Gebruik een minder beperkend verband. Sommige gevallen hebben alleen een licht verband nodig.
   • Breng een strook aan underwrap in de hand, de gewrichten van de vingers volgen en tussen duim en wijsvinger passeren.
   • Breng een tweede laag van de band aan onder de pols, richting de elleboog.
   • Plaats twee gekruiste stukken verband aan de buitenkant van de hand en bevestig het uiteinde van een van de stukken aan de underwrap dat gaat tussen de vingers en het andere uiteinde in het verband onder de pols.
   • Herhaal de bovenstaande procedure aan de binnenkant van de hand en onderarm.
   • Gebruik hetzelfde verband als underwrap, ga door met het verbinden van de onderarm en pols. Bedek het verband met een kruispatroon in het gebied tussen duim en wijsvinger en rond de vingergewrichten voordat u terugkeert naar de pols.
   • Ga door met het verbinden om het kruispatroon in en uit de hand te voltooien, waarbij u alle windingen op de pols en onderarm vastzet.
   • Rond de applicatie af door de banden te bevestigen met een zelfklevend of medisch sportverband. Begin bij de onderarm en beweeg naar de hand, volgens hetzelfde patroon als de underwrap.
   • Als het verband is bevestigd, wikkel dan de arm met een enkele band volgens het patroon van de underwrap.
   • Het is belangrijk om alles te behandelen underwrap en losse eindjes.

Deel 4 van 5: Medische hulp zoeken

1. 

   Controleer of het handvat niet gebroken is. Een fractuur vereist onmiddellijke medische aandacht en heeft de volgende symptomen:
   • Extreme pijn die erger wordt als je iets vastpakt of knijpt.
   • Zwelling, stijfheid en moeite met het bewegen van uw hand of vingers.
   • Gevoeligheid en pijn bij het uitoefenen van druk op de regio.
   • Gevoelloosheid in de hand.
   • Duidelijke misvorming, zoals het plaatsen van de hand in een vreemde hoek.
   • Een ernstige breuk kan de huid scheuren en bloedingen veroorzaken. In sommige gevallen is het mogelijk om het gebroken bot te zien.

2. 

   Stel een medische behandeling niet uit. Hoe langer u wacht met het zoeken naar een passende behandeling, hoe slechter het herstel.
   • De vertraging kan de terugkeer naar de normale beweging en het vermogen om voorwerpen met de hand op te pakken, belemmeren.
   • De arts moet de pols onderzoeken en een röntgenfoto maken om te controleren op breuken.

3. 

   Let op tekenen van een scafoïd-botbreuk. Het scafoïdbot bevindt zich aan de buitenkant van de pols, dicht bij de duim. Zijn breuk vertoont geen duidelijk teken: de pols is niet vervormd en er is nauwelijks zwelling. Symptomen van een scafoïd-botbreuk zijn onder meer:
   • Pijn en gevoeligheid voor aanraking.
   • Moeilijkheden om voorwerpen vast te pakken.
   • De pijn zal na een paar dagen verbeteren, maar zal zwakker worden.
   • Extreme pijn en gevoeligheid met druk op de pezen tussen de duim en de hand.
   • Raadpleeg een arts als u een van de bovenstaande symptomen ervaart. Omdat het geen erg duidelijke tekenen heeft, is het noodzakelijk dat een professional een diagnose stelt van een fractuur in het scafoïdbot.

4. 

   Roep medische hulp in als u ernstige symptomen heeft. Als er bloeding, overmatige zwelling en ernstige pijn is, moet u zo snel mogelijk een arts raadplegen.
   • Andere symptomen die door een arts moeten worden onderzocht, zijn pijn bij het bewegen van de pols, hand of vingers.
   • U moet onmiddellijk worden onderzocht als u uw pols, hand of vingers niet kunt bewegen.
   • Raadpleeg een arts als een ogenschijnlijk lichte verwonding na enkele dagen thuisbehandeling niet verbetert of als de symptomen erger worden.

Deel 5 van 5: Polsblessures voorkomen

1. 

   Neem calcium. Calcium staat erom bekend botten te versterken.
   • De meeste mensen hebben dagelijks minstens 1000 mg calcium nodig. Voor vrouwen ouder dan 50 jaar is de aanbevolen dagelijkse dosis 1200 mg.

2. 

   Voorkom vallen. "Gedempte" valpartijen met de handen zijn de belangrijkste oorzaken van polsblessures.
   • Draag geschikt schoeisel en loop alleen op goed verlichte trottoirs om vallen te voorkomen.
   • Installeer leuningen op trappen of gebieden met oneffen vloeren.
   • Overweeg ook om leuningen in de badkamer te installeren.

3. 

   Gebruik ergonomische apparaten. Als u veel tijd achter de computer doorbrengt, zoek dan naar een ergonomisch toetsenbord of een muismat schuim om de handvatten natuurlijker te positioneren.
   • Neem regelmatig een pauze en plaats uw tafel zo dat uw armen in een neutrale en ontspannen positie kunnen worden ondersteund.

4. 

   Gebruik beschermingsmiddelen. Bescherm uzelf met uw eigen uitrusting als u sporten beoefent met vuisten.
   • Veel sporten kunnen polsblessures veroorzaken. Gebruik steunen en afschermingen om letsel te minimaliseren en in veel gevallen te voorkomen.
   • De sporten die het meest worden geassocieerd met polsblessures zijn American football, bowlen, golf, tennis, snowboarden, skiën, schaatsen en schaatsen.

5. 

   Conditioneer de spieren. Spierversterkende, strek- en conditioneringsactiviteiten kunnen u helpen uw spieren te ontwikkelen en letsel te voorkomen.
   • Door de juiste spierspanning te ontwikkelen, kunt u veiliger deelnemen aan de sporten die u wilt.
   • Overweeg om met een sporttrainer te werken om blessures te voorkomen. De professional kan u helpen uw lichaam te ontwikkelen en van de sport te genieten door het risico op blessures te minimaliseren.