Hoe om te gaan met kinderen met ADHD

Schrijver: Mark Sanchez
Datum Van Creatie: 5 Januari 2021
Updatedatum: 26 April 2024
Anonim
ADHD / ADD - Uitleg & Tips hoe om te gaan met AD(H)D - Psycholoog Najla
Video: ADHD / ADD - Uitleg & Tips hoe om te gaan met AD(H)D - Psycholoog Najla

Inhoud

Andere secties

Attention-Deficit / Hyperactivity Disorder (ADHD) is een op de hersenen gebaseerde aandoening die het concentratievermogen en focus van een persoon beïnvloedt. Bovendien kan de persoon moeite hebben om stil te blijven, te friemelen of overdreven te praten. Hoewel ADHD bij kinderen een moeilijke aandoening kan zijn om mee om te gaan, zullen bepaalde strategieën helpen de symptomen onder controle te houden en kinderen goede gewoonten aan te leren. Nadat uw kind een diagnose heeft gekregen, begint u met het opstellen van routines en een consistente structuur om een ​​solide basis te bieden voor het omgaan met zijn of haar ADHD.

Stappen

Methode 1 van 8: Diagnose van ADHD bij kinderen

  1. Bepaal of uw kind symptomen heeft van onoplettende ADHD-presentatie. Er zijn drie soorten presentaties van ADHD. Om voor een diagnose in aanmerking te komen, moeten kinderen van 16 jaar en jonger gedurende minimaal zes maanden ten minste zes symptomen vertonen in meer dan één setting. Symptomen moeten ongepast zijn voor het ontwikkelingsniveau van de persoon en worden gezien als een onderbreking van het normale functioneren in sociale of schoolomgevingen. Symptomen voor ADHD (onoplettende presentatie) zijn onder meer:
    • Maakt onzorgvuldige fouten, let niet op details
    • Heeft moeite om op te letten (taken, spelen)
    • Lijkt niet op te letten als iemand met hem of haar praat
    • Volgt niet (huiswerk, klusjes, banen); gemakkelijk op een zijspoor
    • Wordt organisatorisch uitgedaagd
    • Vermijdt taken die aanhoudende focus vereisen (zoals schoolwerk)
    • Kan sleutels, bril, papieren, gereedschap enz. Niet bijhouden of verliest deze vaak.
    • Wordt snel afgeleid
    • Is vergeetachtig

  2. Bepaal of uw kind symptomen heeft van hyperactief-impulsieve ADHD-presentatie. Sommige symptomen moeten op het niveau van "verstorend" zijn om in een diagnose te kunnen tellen. Houd bij of uw kind ten minste zes symptomen heeft in meer dan één setting, gedurende ten minste zes maanden:
    • Onrustig, kronkelig; tikt op handen of voeten
    • Voelt zich onrustig, loopt of klimt ongepast
    • Heeft moeite om rustig te spelen / rustige activiteiten te doen
    • "Onderweg" alsof "aangedreven door een motor"
    • Overmatig praten
    • Flapt eruit, zelfs voordat er vragen worden gesteld
    • Heeft moeite om op hun beurt te wachten
    • Onderbreekt anderen, voegt zichzelf in de discussies / games van anderen

  3. Bepaal of uw kind een combinatiepresentatie ADHD heeft. De derde presentatie van ADHD is wanneer het onderwerp voldoet aan de criteria om in aanmerking te komen voor zowel onoplettende als hyperactief-impulsieve criteria van ADHD. Als uw kind zes symptomen uit beide categorieën heeft, kan hij of zij een gecombineerde presentatie van ADHD hebben.
    • Vraag het aan andere volwassenen en vrienden van uw kind als u niet zeker bent van het gedrag van uw kind. Bijvoorbeeld de vrienden van uw kind, de ouders van vrienden, de leraar of sportcoach. Opvoeders en professionals in de kinderopvang hebben mogelijk meer context voor het gedrag van uw kind omdat ze met zoveel kinderen hebben gewerkt.

  4. Vraag een diagnose van een professional in de geestelijke gezondheidszorg. Vraag bij het bepalen van het ADHD-niveau van uw kind de hulp van een deskundige in de geestelijke gezondheidszorg om een ​​officiële diagnose te stellen. Deze persoon kan ook vaststellen of de symptomen van uw kind beter verklaard kunnen worden door of toe te schrijven zijn aan een andere psychiatrische aandoening.
  5. Vraag de professional in de geestelijke gezondheidszorg van uw kind naar andere aandoeningen. Praat met uw arts of geestelijke gezondheidswerker over andere aandoeningen of aandoeningen die symptomen kunnen hebben die vergelijkbaar zijn met ADHD. Alsof het hebben van een ADHD-diagnose niet uitdagend genoeg is, krijgt één op de vijf met ADHD de diagnose van een andere ernstige aandoening (depressie en bipolaire stoornis zijn veel voorkomende partners).
    • Een derde van de kinderen met ADHD heeft ook een gedragsstoornis (gedragsstoornis, oppositionele opstandigheidsstoornis).
    • ADHD neigt ook samen te gaan met leerstoornissen en angstgevoelens.

Methode 2 van 8: Organisatie en structuur thuis tot stand brengen

  1. Maak van structuur en routine uw standaard. De sleutel tot succes ligt in het opstellen van consistente schema's en routines in combinatie met organisatie en structuur. Dit zal niet alleen de stress voor het kind met ADHD verlichten, het zou ook wangedrag moeten verminderen dat door die stress wordt veroorzaakt. Hoe minder stress, hoe meer succes; hoe meer succes - en de daaruit voortvloeiende lof - hoe beter het gevoel van eigenwaarde, dat een kind klaarstoomt voor extra succes in de toekomst.
    • Zorg voor een whiteboard met het schema voor de dag opgeschreven. Zet het neer in de keuken, woonkamer of ergens anders voor de hand liggend.
    • Door schema's en verantwoordelijkheden in huis weer te geven, worden uw kinderen eraan herinnerd wat ze moeten doen, en wordt hun vermogen om te zeggen 'ik ben het vergeten' verminderd.
  2. Verdeel taken in kleine stukjes. Kinderen met ADHD hebben taken nodig die in stappen worden opgesplitst - stukjes - die een voor een of in schriftelijke vorm worden gegeven. Ouders moeten positieve feedback geven als het kind elke stap voltooit.
  3. Houd structuur tijdens schoolpauzes. Winter-, lente- en zomervakanties kunnen moeilijke tijden zijn voor ouders van kinderen met ADHD: de structuur en het schema van het afgelopen schooljaar loopt plotseling ten einde. Met minder structuur kunnen kinderen met ADHD meer stress ervaren en meer symptomen vertonen. Houd u zoveel mogelijk aan schema's en routines om ieders stress te verminderen.
    • Stel je eens voor dat je negen maanden lang zonder net over een hoge draad loopt, en dan breekt de draad ineens en stort je naar de grond. Dat is de zomervakantie voor een kind met ADHD: vallen zonder net. Probeer te onthouden waar uw kind vandaan komt om in te leven in hun ervaring.
    • U kunt proberen grootvader te zijn in wijzigingen in het schema. Als uw kind bijvoorbeeld tijdens het schooljaar om 7 uur 's ochtends wakker werd, wordt de eerste week van de zomervakantie om 7.30 uur wakker; de tweede week, 8 uur. De geplande verandering op de lange termijn kan uw kind in verschillende schema's helpen.
  4. Help uw kind tijdmanagement te leren. Een kind met ADHD heeft geen goed begrip van tijd. Mensen met ADHD worstelen met klokproblemen, zowel met het meten van de hoeveelheid tijd die nodig is om een ​​taak uit te voeren als met het inschatten van hoeveel tijd er is verstreken. Geef uw kind manieren om aan u te rapporteren of een taak in de juiste hoeveelheid tijd te voltooien. Bijvoorbeeld:
    • Koop een kookwekker om mee naar buiten te nemen als je wilt dat hij of zij na 15 minuten binnenkomt - of speel een cd af en vertel haar dat ze haar klusjes moet afmaken tegen de tijd dat het klaar is.
    • U kunt een kind leren tanden te poetsen gedurende de juiste tijd door het ABC of het gelukkige verjaardagslied te neuriën.
    • Speel tegen de klok door te proberen een klus te klaren voordat een bepaald nummer eindigt.
    • Veeg de vloer op het ritme van een liedje.
  5. Breng opslagbakken tot stand. Kinderen met ADHD proberen constant hun omgeving te begrijpen. Ouders kunnen helpen door het huis te organiseren, met name de slaapkamer en speelruimte van het kind. Breng een opslagsysteem tot stand dat items in categorieën verdeelt en de drukte vermindert die tot overbelasting leidt.
    • Overweeg kleurgecodeerde opbergkubussen en muurhaken, evenals open planken.
    • Gebruik afbeeldingen of woordlabels om ze eraan te herinneren wat waar naartoe gaat.
    • Label opbergbakken met bijbehorende afbeeldingen. Zorg voor aparte opslagkuipen voor verschillend speelgoed (poppen in de gele emmer met een afbeelding van Barbie erop geplakt, My Little Pony-speelgoed in de groene emmer met de paardenfoto eraan bevestigd, enz.). Aparte kleding zodat sokken een eigen la hebben en er een afbeelding van een sok op staat, enzovoort.
    • Bewaar een doos of een opbergbak op een centrale plek in huis waar u het speelgoed, de handschoenen, het papier, de lego's en andere voorwerpen van uw kind kunt stapelen die zich overal verspreiden. Het zal gemakkelijker zijn voor het kind met ADHD om die emmer te legen dan te horen krijgen dat ze al haar spullen uit de woonkamer moeten halen.
    • Je zou ook een regel kunnen opstellen dat de derde keer dat je Darth Vader onbeheerd in de woonkamer aantreft, hij voor een week in beslag wordt genomen - of dat als de emmer vol raakt, er een deksel op wordt gedaan en dat hij een tijdje zal verdwijnen. met al die bijzondere schatten erin.

Methode 3 van 8: Uw kind helpen slagen op school

  1. Overleg met de leerkrachten van uw kind. Maak kennis met de leerkracht van uw kind om verschillende onderwerpen met de leerkracht te bespreken. Deze omvatten effectieve beloningen en consequenties, effectieve huiswerkroutines, hoe jij en de leraar regelmatig zullen communiceren over problemen en successen, hoe je kunt weerspiegelen wat de leraar in de klas doet voor meer consistentie, enzovoort.
    • Voor sommige studenten zal succes relatief gemakkelijk worden behaald door consistente schema's, routines en huiswerkcommunicatiemethoden vast te stellen en door effectieve organisatorische hulpmiddelen te gebruiken zoals planners, kleurgecodeerde mappen en checklists.
    • Als je met je leraar op dezelfde pagina zit, kun je het excuus 'leraar zei anders' verwijderen.
  2. Gebruik een dagelijkse planner voor uw kind. Organisatie en consistente routines zullen de dag redden als het gaat om huiswerk, en het is een goed idee om waar mogelijk met docenten te overleggen. Geeft de docent een dagelijkse huiswerklijst of bevordert de school het gebruik van planners? Als dat niet het geval is, koop dan een planner met voldoende ruimte om dagelijkse aantekeningen te maken en uw kind te laten zien hoe hij deze moet gebruiken.
    • Als de docent (en) zich niet kan of willen vastleggen om de planner elke dag te paraferen, vraag de docent dan om te helpen bij het vinden van een verantwoordelijke leerling - een huiswerkmaatje - om de planner elke middag te controleren voordat hij ontslag neemt.
    • Als uw kind moeite heeft met het onthouden van opdrachten, controleer dan als eerste thuis het huiswerkvak van uw kind in de planner. Als uw kind eraan heeft gedacht de huiswerkopdracht op te schrijven, geef hem dan complimenten.
  3. Beloon uw kind met lof. Lofprijs is de beste en gemakkelijkste manier om het leren en goed gedrag van uw kind aan te moedigen. Als u uw kind positieve feedback geeft over iets dat het heeft gedaan waar u trots op bent, kan dit ook uw persoonlijke langdurige relatie ten goede komen.
    • Elke dag komt de planner thuis, geef uw kind complimenten. Zorg er dan voor dat de planner elke ochtend voor school weer in de rugzak zit. Zorg ervoor dat de huiswerkmaatje de ochtendherinneringen geeft om ook het huiswerk in te leveren.
    • Beloon uw kind voor het proberen en worstelen om het juiste te doen, zelfs als het niet lukt. Dit leert uw kind dat arbeidsethos, ondanks dat het mislukt, een goede vaardigheid is om te hebben.
  4. Zorg voor een consistente huiswerkroutine. Huiswerk moet elke dag op dezelfde tijd en op dezelfde plaats worden gemaakt. Zorg dat u voldoende spullen bij de hand heeft, georganiseerd in bakken als u de ruimte heeft.
    • Zorg ervoor dat huiswerk niet begint zodra uw kind binnenkomt. Laat hem of haar de overtollige energie kwijtraken tijdens het fietsen of klimmen in bomen gedurende 20 minuten, of laat hem / haar babbelen en dat overtollige gepraat uit zijn systeem halen voordat hij / zij zegt dat hij / zij zitwerk moet doen.
    • Probeer te voorkomen dat uw kind stilstaat of het werk uitstelt. Sommige kinderen gebruiken afleidingstechnieken zoals om snacks vragen, naar de badkamer gaan of klagen over vermoeidheid en een dutje nodig hebben. Hoewel dit allemaal volledig geldige en normale dingen zijn waar een kind om vraagt, moet u proberen op te merken wanneer uw kind echt probeert om werk te vermijden.
  5. Bekijk samen huiswerkopdrachten. Laat zien hoe u het werk zou organiseren en beveel manieren aan om prioriteiten te stellen bij de opdrachten. Verdeel grote projecten en stel deadlines voor afzonderlijke fasen die moeten worden voltooid.
    • Zorg voor een hersenkraker, zoals pinda's, terwijl je de opdrachten bekijkt.
    • Het is vooral belangrijk dat je met de docent communiceert over hoe een goede huiswerkopdracht eruitziet en hoe het huiswerk er goed uitziet. U wilt uw kind niet iets leren dat in tegenspraak is met de methoden of regels van de leraar, ook al is het maar vanwege de consistentie en structuur.
  6. Help uw kind bij het bijhouden van schoolspullen. Veel kinderen met ADHD hebben moeite om hun bezittingen bij te houden en hebben moeite om te beslissen of te onthouden welke boeken ze elke avond mee naar huis moeten nemen - laat staan ​​dat ze eraan denken om ze de volgende dag weer naar school te brengen.
    • Sommige docenten staan ​​studenten toe om een ​​'thuisset' schoolboeken te hebben. Dit kan ook een aanbeveling zijn voor opname op een IEP.
    • Overweeg om een ​​lijst te hebben met items die uw kind bij de deur zou moeten laten staan. Bekijk deze lijst elke dag voordat uw kind naar school gaat.
    • Het is voor u verleidelijk om alles onder controle te houden en te onthouden, zelfs als uw kind er verantwoordelijk voor zou moeten zijn. Uw kind heeft echter niet alleen zijn of haar studieboeken nodig om huiswerk te maken, maar moet ook zijn of haar studieboeken onthouden om verantwoordelijkheid te leren en een schema te volgen.
    • Probeer indien van toepassing online boeken of bronnen te gebruiken en plaats de wachtwoorden ergens in huis. Sommigen vinden het prettiger om de computer te gebruiken voor huiswerk en lezen.
  7. Stimuleer interacties met leeftijdsgenoten voor uw kind. Een van de grote uitdagingen waarmee mensen met ADHD als volwassenen worden geconfronteerd, is dat ze als kind niet hebben geleerd om op de juiste manier om te gaan. Kies een activiteit die uw kind leuk vindt en die in uw routine past.
    • Moedig uw kind aan om deel te nemen aan interacties met leeftijdsgenoten, zoals scoutingactiviteiten, sportteams en dans.
    • Zoek een organisatie die jou en je kind in staat stelt om samen vrijwilligerswerk te doen, zoals een plaatselijke voedselvoorraad.
    • Organiseer feesten en moedig het bijwonen van feesten aan die uw kind zullen helpen een zo normaal mogelijk leven te leiden. Als uw kind wordt uitgenodigd voor een verjaardagsfeestje, voer dan een openhartig gesprek met de gastouders en leg uit dat u aanwezig moet zijn om als anker te fungeren - en indien nodig disciplinair. Ze zullen uw openhartigheid waarderen en uw kind zal baat hebben bij de ervaring.
  8. Rollenspel om uw kind voor te bereiden op onbekende gebeurtenissen. U kunt het angstpotentieel van uw kind misschien verminderen door de angstwekkende situatie na te spelen. Naast het bieden van vertrouwdheid en een comfortniveau voor de aanstaande gebeurtenis, kunt u met rollenspellen zien hoe uw kind zou kunnen reageren en hem of haar vervolgens begeleiden bij de juiste reacties. Dit is vooral handig bij de voorbereiding om nieuwe mensen te ontmoeten, conflicten met vrienden op te lossen of naar een nieuwe school te gaan.
    • Als uw kind geen rollenspel met u wil spelen, vraag het dan aan een therapeut of een andere vertrouwde volwassene.
    • Identificeer bij rollenspellen expliciet vaardigheden en technieken om door de situatie te navigeren. Schrijf ze op en bespreek waarom ze nuttig zijn.
  9. Kijk naar de speciale diensten van uw school. In de Verenigde Staten komen kinderen in aanmerking voor gratis speciaal onderwijs op basis van een van de twee fundamentele redenen: ze hebben een kwalificerende handicap of zijn academisch ver achterop geraakt bij hun leeftijdsgenoten. Zodra ouders zich ervan bewust worden dat hun kind niet op school slaagt en ze vinden dat er extra hulp nodig is (een mening die meestal in samenwerking met de leraar in de klas wordt gegeven), kunnen ouders om een ​​evaluatie van het speciaal onderwijs vragen. Als u buiten de Verenigde Staten woont, neem dan contact op met uw plaatselijke schoolbestuur voor informatie over speciale diensten.
    • Dit verzoek dient schriftelijk te worden gedaan.
    • De hulp kan verschillende vormen aannemen, van kleine aanpassingen (zoals extra tijd voor het maken van toetsen) tot zelfstandige klaslokalen met leerkrachten en assistenten die speciaal zijn opgeleid om om te gaan met kinderen die gedragsstoornissen vertonen.
    • Eenmaal gekwalificeerd, kan een kind met ADHD ook toegang hebben tot andere op school gebaseerde diensten, zoals naar huis rijden in een kleinere bus met extra personeel dat de studenten beter begeleidt dan een alleenstaande chauffeur kan.
    • Pas op voor de school die u vertelt dat ADHD geen kwalificerende handicap is! Het is waar dat ADHD niet wordt vermeld als een van de 13 handicapcategorieën in de taal van de Individuals with Disabilities Education Act (IDEA), maar categorie 9 is 'andere gezondheidsstoornissen', die later wordt gedefinieerd als '... chronische of acute gezondheid problemen zoals astma, aandachtstekortstoornis of aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit ... die de onderwijsprestaties van een kind nadelig beïnvloeden. "
  10. Ontvang een geïndividualiseerd onderwijsplan (IEP) voor uw kind. Een IEP is een geformaliseerd document gemaakt door schoolpersoneel en ouders dat de academische, gedrags- en sociale doelen van studenten met een speciale opleiding beschrijft. Het bevat hoe resultaten worden bepaald, evenals specifieke interventies die zullen worden gebruikt om de doelen te bereiken. Het IEP geeft een overzicht van de beslissingen die zijn genomen met betrekking tot zelfstandige klaslokalen, het percentage tijd in reguliere klaslokalen, accommodatie, discipline, testen en meer.
    • In de Verenigde Staten moet u documentatie verstrekken over de ADHD-diagnose van uw kind om een ​​IEP te krijgen. Maak een speciale onderwijsevaluatie die aantoont dat de handicap van het kind zijn of haar onderwijs belemmert. Vervolgens vraagt ​​de school u om deel te nemen aan een IEP-conferentie. Als u buiten de Verenigde Staten woont, neem dan contact op met uw plaatselijke schoolbestuur voor informatie over speciale diensten. De school moet ouders uitnodigen voor regelmatige IEP-conferenties om de voortgang van het kind en de effectiviteit van het plan te evalueren. Vervolgens kunnen er indien nodig aanpassingen worden gemaakt. De school is wettelijk verplicht om de richtlijnen van het IEP te volgen. Leraren die het IEP niet volgen, kunnen aansprakelijk worden gesteld.
    • Zorg ervoor dat het IEP specifiek is voor uw kind en dat uw input in het formulier is opgenomen. Onderteken een voltooid IEP niet voordat u het hebt beoordeeld en uw invoer hebt toegevoegd.
    • Zodra een kind een initieel IEP heeft, wordt het gemakkelijker om speciale onderwijsdiensten op te zetten bij het wisselen van school of bij het overstappen naar een nieuw schooldistrict.

  11. Overweeg een 504-plan. Veel kinderen die niet in aanmerking komen voor een IEP, komen in aanmerking voor een 504-plan, een plan dat mildere accommodatie biedt voor studenten met een handicap die een ‘belangrijke levensfunctie’ beïnvloedt.
    • Een 504-plan bestaat meestal uit een of twee pagina's met de leerverschillen van uw kind en de services die worden geboden om hen te helpen. In tegenstelling tot een IEP worden doelen en aanpassingen voor na de middelbare school niet meegerekend.

  12. Handel in het belang van uw kind. Helaas zullen veel kinderen, zelfs met uitstekende medewerking en inzet van de volwassenen, nog steeds niet slagen. Ze hebben mogelijk intensievere diensten nodig die beschikbaar zijn via de afdeling speciaal onderwijs van de school of het district. In sommige gevallen zijn starre onderwijsmethoden door onbuigzame leraren het probleem en moeten ouders administratieve ondersteuning zoeken of kijken naar wisselende leraren, van school veranderen of speciale onderwijsopties onderzoeken. Kies de beste paden voor uw omstandigheden om maximaal succes voor uw kind te garanderen.

Methode 4 van 8: Klusjes succesvol maken


  1. Vermijd klusoorlogen met routines en consistentie. Verminder de argumenten en prikkelbaarheid van het toewijzen van klusjes door een consistente tijd vast te stellen en af ​​te dwingen. Bind ze waar mogelijk vast aan een vaste beloning. Bijvoorbeeld:
    • In plaats van het dessert te serveren aan het einde van het diner, serveert u het nadat de tafel is leeggemaakt en de vaatwasser is geladen.
    • Middagsnacks komen op tafel nadat het afval is verwijderd.
    • De bedden moeten zijn opgemaakt voordat u naar buiten gaat om te spelen.
    • Het familiehuisdier moet worden gevoerd voordat mensen ontbijten.
  2. Geef instructies stap voor stap. Stel routines op rond klusjes die consistente instructies weerspiegelen die stap voor stap worden gegeven. Laat uw kind vervolgens de instructie herhalen en bij elke stap complimenten krijgen. Bijvoorbeeld:
    • Inladen van de vaatwasser: Laad eerst alle borden op de bodem. ("Goed werk!"). Laad nu alle glazen bovenop. ("Uitstekend!"). Het volgende is zilverwerk ...
    • Wasgoed: Zoek eerst alle broeken en leg ze hier op een stapel. ("Geweldig!") Leg de shirts daar nu op een stapel. ("Super-duper!"). Sokken… laat het kind dan elke stapel vouwen en de stapels stap voor stap in zijn of haar kamer leggen.
  3. Plaats visuele aanwijzingen als herinnering. Gebruik kalenders, schriftelijke schema's en klusborden om uw kind te herinneren aan klusjes die gedaan moeten worden. Deze tools verwijderen het excuus 'Ik ben het vergeten'.

  4. Maak klusjes leuker voor uw kind. Zoek waar mogelijk manieren om klusjes leuker te maken en help de stress van de taak weg te nemen. U moet uw kind compliancy, teamwerk en de noodzaak om aan zijn gewicht te trekken bijbrengen, maar er is geen reden waarom het tegelijkertijd niet leuk kan zijn.
    • Geef instructies met allerlei domme stemmen of laat poppen bevelen geven.
    • Loop achteruit om de voortgang te controleren en maak back-up "piepjes".
    • Laat uw kind zich tijdens een klusmorgen als Assepoester kleden en muziek spelen uit de film waar ze voor kan zingen terwijl ze aan het werk is.
    • Houd de houding van uw kind in de gaten. Als je merkt dat hij of zij uitgeput raakt, maak de volgende klus dan super dom of wijs er beweging aan toe. Zeg tegen je kind: "Doe net alsof je een haai bent terwijl je dit boek op mijn bureau legt." Of bel gewoon om een ​​koekjespauze.

Methode 5 van 8: Uw kind disciplineren


  1. Wees consistent met discipline. Alle kinderen hebben discipline nodig en om te leren dat slecht gedrag gevolgen heeft. Om effectief te zijn in het veranderen van gedrag, moet discipline consistent zijn. Een gebrek aan consistentie kan ertoe leiden dat een kind verwarring of eigenzinnigheid ontwikkelt.
    • Uw kind moet de regels kennen en de gevolgen van het overtreden van de regels.
    • De consequentie zou hetzelfde moeten gebeuren elke keer dat de regel wordt overtreden.
    • Bovendien moet het gevolg gelden of het wangedrag nu thuis of in het openbaar plaatsvindt.
    • Het is cruciaal dat alle verzorgers aan boord zijn en op dezelfde manier disciplineren. Wanneer één persoon een zwakke schakel is onder de volwassenen in de kinderwereld, zal die zwakte elke keer worden uitgebuit. Hij of zij zal "winkelen voor een beter antwoord" of het spel "verdeel en heers" spelen. Zorg ervoor dat de babysitter, kinderopvang of buitenschoolse opvang, grootouders en andere volwassenen die de leiding hebben over uw kind, aan boord zijn met uw verlangen naar consequente, onmiddellijke en krachtige consequenties.

  2. Dwing de discipline onmiddellijk af. De consequentie voor een probleemgedrag heeft een onmiddellijke impact. Het is niet vertraagd. Mensen met ADHD worstelen vaak met tijdsconcepten, dus het uitstellen van een gevolg heeft geen zin. Het nodigt uit tot een explosie als het kind een vergeten gevolg krijgt van een eerdere overtreding die net zo goed een jaar geleden had kunnen gebeuren.
  3. Zorg ervoor dat uw gevolg krachtig is. Als het gevolg van te hard rijden was het betalen van een boete van een dollar voor elke mijl per uur boven de snelheidslimiet, dan renden we allemaal constant. Dit is niet een krachtig genoeg gevolg om ons gedrag te veranderen.
    • We hebben de neiging om onze snelheid in de gaten te houden om een ​​kaartje van $ 200 plus hogere verzekeringspremies te vermijden. Hetzelfde geldt voor kinderen met ADHD. De consequentie moet krachtig genoeg zijn om afschrikwekkend te werken.
    • Wees krachtig, maar eerlijk. Soms kunt u uw kind vragen wat hij of zij redelijk vindt om een ​​indruk te krijgen van wat een krachtig gevolg kan zijn.
  4. Beheers uw eigen emoties. Veel gemakkelijker te zeggen dan te doen, je moet niet emotioneel reageren op wangedrag. Je woede of verheven stem kan angst veroorzaken of een bericht sturen dat je kind je kan beheersen door je boos te maken. Kalm en liefdevol blijven, zal de boodschap overbrengen die je wilt. Voer voordat u actie onderneemt een zelfcontrole uit om er zeker van te zijn dat u reageert op de manier waarop u wilt reageren.
    • Als je tijd nodig hebt om te kalmeren, maar ook een onmiddellijk gevolg nodig hebt, kun je tegen je kind zeggen: “Ik ben zo boos op je dat ik op dit moment niet kan praten over de gevolgen van je actie. We zullen het morgen bespreken, maar geloof dat je vanaf nu in de problemen zit. " Zeg dit op een rustige en feitelijke toon, niet op een dreigende toon.
    • Herken het belang van emoties, terwijl u niet emotioneel bent. Er is een dunne lijn tussen het erkennen van de invloed van emoties en gevoelens op onze liefde voor onze kinderen, en het laten beheersen van de belangrijke beslissingen die we nemen om voor onze kinderen te zorgen.
    • Creëer mechanismen voor jezelf om te kalmeren en met je eigen emoties om te gaan voordat je emotioneel op de situatie reageert.
  5. Wees standvastig en houd u aan uw regels. Uw kind vraagt ​​u misschien tien keer om een ​​speciaal voorrecht en u zegt negen keer nee. Maar als je uiteindelijk toegeeft aan het einde, is het verzonden en ontvangen bericht dat een plaag zijn zijn vruchten zal afwerpen.
    • Als uw kind op dit moment volhardend is, kunt u reageren met: 'Als u er genoeg om geeft, kunnen we later dit weekend een discussie voeren over het wijzigen van de regels. Maar nu gaan we de regels volgen die we hebben besloten op eerder. "
  6. Beloon slecht gedrag niet met aandacht. Sommige kinderen hunkeren slecht genoeg naar aandacht om zich slecht te gedragen, zodat ze die aandacht krijgen. Beloon in plaats daarvan goed gedrag met een overvloed aan aandacht, maar als gevolg daarvan slecht gedrag met beperkte focus, anders wordt je aandacht geïnterpreteerd als een beloning!
  7. Weiger te discussiëren of aarzelen. Als u eenmaal een specifieke instructie hebt gegeven, moet deze zonder uitzondering worden opgevolgd, omdat u de verantwoordelijke volwassene bent. Als u uw kind toestaat ruzie te maken, ziet hij of zij dat als een kans om te winnen. Veel kinderen zijn bereid ruzie te maken totdat de andere partij uitgeput is en instort. Geef uw kind die kans niet door regels te stellen die u als objectieve precedenten kunt gebruiken.
    • Als uw kind de autoriteit van uw regels niet erkent, kunt u uw regels misschien aanpassen. Vraag uw kind in een rustigere, andere omgeving wat hij of zij denkt dat eerlijke regels zijn. Kijk of je compromissen kunt sluiten, zodat je kind de regels beter volgt en jullie allebei gelukkiger zijn met het resultaat.
  8. Ga door met consequenties. Als u een nijpend gevolg dreigt en het slechte gedrag zich voordoet, volg dan de beloofde straf op. Als u het niet opvolgt, luistert uw kind de volgende keer dat u probeert goed gedrag af te dwingen of slecht gedrag te voorkomen, niet. Dit komt omdat je al een trackrecord in zijn of haar ogen hebt.
  9. Spreek alleen als de aandacht van uw kind op u gericht is. Zorg ervoor dat uw kind oogcontact met u maakt. Als u een taak toewijst, maak de instructies dan kort en laat hem / haar deze aan u herhalen. Wacht tot de klus is geklaard voordat je hem / haar met iets anders afleidt.
  10. Onthoud dat uw kind uniek is. Vermijd vergelijkingen met andere kinderen, vooral broers en zussen, zelfs als uw kind andere broers en zussen heeft. Kinderen met ADHD hebben op de hersenen gebaseerde verschillen die vaak aanpassingen vereisen. Over het algemeen zul je merken dat je een kind met ADHD meerdere herinneringen moet geven, de taak korter moet maken, een andere voltooiingsstandaard vereist, en meer. Zelfs dan vertonen kinderen met ADHD symptomen en leven ze heel anders dan elkaar. Uw kind is anders en zal zich anders gedragen.
  11. Gebruik time-outs effectief. In plaats van dat een time-out een gevangenisstraf is, kunt u deze tijd gebruiken als een gelegenheid voor het kind om zichzelf te kalmeren en over de situatie na te denken. Vervolgens zal hij of zij met u bespreken hoe deze situatie tot stand is gekomen, hoe u deze kunt oplossen en hoe u kunt voorkomen dat dit in de toekomst opnieuw gebeurt. Je zult het ook hebben over de gevolgen als het zich opnieuw zou voordoen.
    • Kies een aangewezen plek in uw huis waar uw kind rustig zal staan ​​of zitten. Dit moet een plek zijn waar hij of zij de televisie niet kan zien of op een andere manier kan worden afgeleid.
    • Wijs een hoeveelheid tijd toe om rustig op zijn plaats te blijven, zelfkalmerend (gewoonlijk niet meer dan een minuut per leeftijd van het kind). Naarmate het systeem comfortabeler wordt, kan het kind gewoon op zijn plaats blijven totdat het een rustige toestand heeft bereikt.
    • Vraag dan toestemming om erover te komen praten. De sleutel is om het kind tijd en rust te gunnen; loven voor een goed gedaan werk. Beschouw time-out niet als een straf; beschouw het als een herstart.
  12. Anticipeer op problemen. U moet zo bedreven worden in het voorzien van de toekomst als u een kind met ADHD heeft. Anticipeer op de problemen die u kunt tegenkomen en plan interventies om deze te voorkomen.
    • Help uw kind oorzaak-gevolg- en probleemoplossende vaardigheden te ontwikkelen door mogelijke problemen samen op te lossen. Maak er een gewoonte van om na te denken over mogelijke valkuilen en deze met uw kind te bespreken voordat u naar het avondeten, de supermarkt, een film, de kerk of andere openbare gelegenheden gaat.
    • Laat uw kind, voordat u vertrekt, hardop herhalen wat er is besloten met betrekking tot beloningen voor gedrag en de gevolgen van slecht gedrag. Als u vervolgens ziet dat uw kind op die locatie worstelt met gedrag, kunt u hem of haar vragen de afgesproken beloning te herhalen of de toe te dienen consequentie; het is misschien net genoeg om u erdoorheen te helpen!

Methode 6 van 8: Positieve bekrachtiging gebruiken

  1. Gebruik positieve input. Je kunt iemand beter laten meewerken door het netjes te vragen dan door te eisen of te bedreigen. Mensen met ADHD zijn zelfs nog gevoeliger voor de bedreigingen of eisen, omdat ze de neiging hebben het gevoel te hebben dat ze "altijd" in de problemen zitten of in de problemen zitten. Ongeacht uw opvoedingsstijl of persoonlijkheid, is het buitengewoon belangrijk dat u de inputratio naar de positieve kant laat wegen: een kind met ADHD moet het gevoel hebben dat hij of zij vaker wordt geprezen dan bekritiseerd. De positieve input moet aanzienlijk opwegen tegen de negatieve input om alle gevoelens van mislukking op een doorsnee dag te compenseren.
    • Prijs uw kind voor het worstelen en proberen iets goeds te doen, in plaats van voor succes.
  2. Schrijf huisregels als positieve uitspraken. Keer de huisregels waar mogelijk om, zodat ze als positief worden gelezen.
    • Bijvoorbeeld, in plaats van te vermanen: "Onderbreek niet!" de regel kan eraan worden herinnerd als 'Wacht op je beurt' of 'Laat je zus afmaken wat ze zei'.
    • Het kan wat oefening kosten om die negatieven om te draaien van "Praat niet met je mond vol!" om af te maken wat er in je mond zit voordat je het deelt. Maar werk eraan om er een gewoonte van te maken.
  3. Gebruik prikkels. Gebruik bij jonge kinderen tastbare beloningen om kinderen te motiveren routines en aanwijzingen te volgen. Naarmate kinderen ouder worden, kunt u doorgaan naar meer abstracte beloningen. Hieronder wordt dit idee geschetst met voorbeelden en een metafoor.
    • Er is een adagium over een ezel die sneller beweegt voor een wortel (beloning) dan voor een stok (straf). Heeft u moeite om uw kind op tijd naar bed te krijgen? Je kunt een stok aanbieden ("Wees klaar om naar bed te gaan om 20.00 uur of anders ...") of je kunt een wortel zoeken: "Als je om 19:45 uur klaar bent om naar bed te gaan, heb je 15 minuten om ..."
    • Koop een kleine emmer en bewaar deze met "wortelen". Dit kunnen kleine beloningen zijn die u kunt uitdelen als uw kind zich aan een richtlijn houdt of zich correct gedraagt. Koop een rol stickers, een zak met 20 plastic legerjongens bij een dollarwinkel of een zak met 12 glinsterende ringen uit het verjaardagsfeestje.
    • Wees creatief en voeg zelfgemaakte kortingsbonnen toe die goed zijn voor een ijslolly, 10 minuten op de computer, een spelletje spelen op de telefoon van mama, 15 minuten later opblijven, een bubbelbad nemen in plaats van een douche te nemen, enz.
    • Na verloop van tijd kunt u bezuinigen op intermitterende tastbare beloningen. Gebruik in plaats daarvan verbale complimenten, knuffels en high-fives waardoor je een hoge mate van positieve input kunt blijven geven die je kind zal motiveren om zich te gedragen terwijl het zijn of haar zelfrespect opbouwt.

  4. Overgang naar een puntensysteem om goed gedrag te belonen. Als je eenmaal succes hebt gehad met de wortelemmer, geef je kind dan concrete beloningen (speelgoed, stickers) om te prijzen ('Goed gedaan!' En high-fives). Dan zou je kunnen overwegen om een ​​puntensysteem voor positief gedrag te ontwerpen. Dit systeem fungeert als een bank waar uw kind punten kan verdienen om privileges te kopen.
    • Naleving levert punten op en niet-naleving verliest punten. Noteer deze punten op een blad of poster die toegankelijk is voor het kind.
    • Ontwerp uw schema met inachtneming van de unieke aspecten van het ADHD-brein. Door een succesvoller schema te maken, krijgt uw kind meer kans op complimenten en zelfrespect. Maak een checklist op basis van het schema van het kind en laat de deadlines zien voor het voltooien van taken.
    • Kies mogelijke beloningen die uw kind zullen motiveren. Dit systeem dient ook om die motivaties naar buiten te brengen.

Methode 7 van 8: ADHD beheren met voeding


  1. Praat met de kinderarts van uw kind over veranderingen in het voedingspatroon. Zorg ervoor dat de kinderarts van uw kind belangrijke veranderingen in het dieet laat uitvoeren. Dit omvat veranderingen met betrekking tot vitamines en supplementen.
    • Vraag uw arts naar eventuele conflicten die een negatieve invloed kunnen hebben op uw ADHD-medicatie.
    • De kinderarts kan ook aanbevolen doseringen van verschillende supplementen voorstellen en waarschuwen voor mogelijke bijwerkingen. Melatonine kan bijvoorbeeld de slaap verbeteren bij mensen met ADHD, maar het kan ook levendige dromen opwekken die onaangenaam kunnen zijn.

  2. Serveer complexe koolhydraten om de serotoninespiegel te verhogen. Mensen met ADHD hebben de neiging om lagere serotonine- en dopaminegehaltes te hebben. U kunt experimenteren met veranderingen in het voedingspatroon van uw kind om deze tekortkomingen enigszins tegen te gaan.
    • Experts raden een dieet met complexe koolhydraten aan om serotonine een boost te geven voor een betere stemming, slaap en eetlust.
    • Sla eenvoudige koolhydraten over (alles met toegevoegde suiker, vruchtensap, honing, gelei, snoep, frisdrank) die een tijdelijke serotonine-piek veroorzaken.
    • Kies in plaats daarvan voor complexe koolhydraten zoals volle granen, groene groenten, zetmeelrijke groenten en bonen. Deze worden allemaal langzamer verteerd en suikers worden 'in de tijd vrijgegeven' in de bloedbaan van uw kind.
  3. Serveer proteïne om de focus van uw kind te vergroten. Dien een eiwitrijk dieet met verschillende eiwitten in de loop van de dag om het dopaminegehalte hoog te houden. Dit zal uw kind helpen zijn focus te verbeteren.
    • Eiwitten zijn onder meer vlees, vis en noten, evenals verschillende voedingsmiddelen die ook dienst doen als complexe koolhydraten: peulvruchten en bonen.
    • Kip, tonijn in blik, eieren en bonen zijn allemaal geweldige voorbeelden van eiwitbronnen die meestal goedkoop en betaalbaar zijn in de Verenigde Staten.
  4. Kies omega-3-vetten. ADHD-experts raden aan om de hersenen te verbeteren door 'slechte vetten' te vermijden, zoals die in transvetten en gefrituurd voedsel, hamburgers en pizza's. Kies in plaats daarvan omega-3-vetten uit zalm, walnoten en avocado's. Deze voedingsmiddelen kunnen hyperactiviteit helpen verminderen en tegelijkertijd de organisatorische vaardigheden verbeteren.
  5. Verhoog de inname van zink door uw kind. Zeevruchten, gevogelte, verrijkte granen en andere voedingsmiddelen met een hoog zinkgehalte of het nemen van zinksupplementen worden in sommige onderzoeken in verband gebracht met lagere niveaus van hyperactiviteit en impulsiviteit; Er is echter beperkt onderzoek naar gedaan en u dient met de arts van uw kind te praten over eventuele voordelen.
  6. Voeg kruiden toe aan het eten van uw kind. Vergeet niet dat sommige kruiden meer doen dan smaak toevoegen. Saffraan gaat bijvoorbeeld depressies tegen, terwijl kaneel helpt bij aandacht.
  7. Experimenteer met het elimineren van bepaalde voedingsmiddelen. Sommige onderzoeken tonen aan dat het elimineren van tarwe en zuivelproducten, evenals bewerkte voedingsmiddelen, suikers, additieven en kleurstoffen (vooral rode kleurstof), een positief effect kan hebben op het gedrag van kinderen met ADHD. Hoewel niet iedereen zo ver wil of kan gaan, kunnen sommige experimenten verbeteringen opleveren die een verschil maken.

Methode 8 van 8: Medicatie proberen

  1. Vraag de arts, een geestelijke gezondheidswerker van uw kind naar medicijnen. Er zijn twee basiscategorieën van ADHD-medicatie: stimulerende middelen (zoals methylfenidaat en amfetamine) en niet-stimulerende middelen (zoals guanfacine en atomoxetine).
    • Hyperactiviteit wordt met succes behandeld met stimulerende medicatie omdat het gestimuleerde hersencircuit verantwoordelijk is voor het beheersen van impulsiviteit en het verbeteren van de focus. Stimulerende middelen (Ritalin, Concerta en Adderall) helpen bij het reguleren van neurotransmitters (norepinefrine en dopamine). Deze medicijnen kunnen kortwerkend of langerwerkend zijn. Dit betekent dat de effecten van de medicatie een korte tijd kunnen aanhouden, wat handig kan zijn voor mensen die hun ADHD het grootste deel van de tijd kunnen beheersen, of dat sommige medicijnen de hele dag kunnen aanhouden.
    • Niet-stimulerende middelen stimuleren norepinefrine, een chemische stof in de hersenen die lijkt te helpen bij de aandachtsspanne. Dit soort medicijnen gaat ook langer mee.
  2. Houd de bijwerkingen van stimulerende middelen in de gaten. Stimulerende middelen hebben vrij vaak voorkomende bijwerkingen van verminderde eetlust en slaapproblemen. Slaapproblemen kunnen vaak worden opgelost door de dosering te verlagen.
    • De psychiater of kinderarts van uw kind kan ook een recept toevoegen om het slapen te verbeteren, zoals clonidine of melatonine.
    • Voor kinderen van 4-5 jaar is de aanbevolen primaire behandelmethode gedragsmodificatie en oudertraining, met de optie om methylfenidaat te gebruiken als gedragstechnieken de symptomen niet volledig beheersen.
    • Voor alle leeftijdsgroepen wordt een combinatie van gedragstherapie en medicatie aanbevolen
  3. Vraag naar niet-stimulerende medicatie. Niet-stimulerende medicijnen werken mogelijk beter voor sommige personen met ADHD. Niet-stimulerende antidepressiva worden vaak gebruikt om ADHD te behandelen. Deze helpen bij het reguleren van neurotransmitters (norepinefrine en dopamine).
    • Sommige bijwerkingen zijn zorgwekkender dan andere. Jongeren die atomoxetine gebruiken, moeten bijvoorbeeld nauwlettend worden gevolgd om te zien of ze zelfmoordgedachten kunnen hebben.
    • Enkele bijwerkingen van guanfacine zijn slaperigheid, hoofdpijn en prikkelbaarheid.
  4. Vind de juiste medicatie. Het bepalen van de juiste vorm, dosering en specifiek voorschrijven van medicatie is lastig omdat mensen uniek reageren op verschillende medicijnen. Werk samen met de arts van uw kind en het meest recente onderzoek om de juiste vorm en dosering voor uw kind te vinden.
    • Veel medicijnen kunnen bijvoorbeeld worden ingenomen in een formaat met verlengde afgifte, waardoor de noodzaak om op school te gaan met doseren overbodig is.
    • Sommige mensen weigeren regelmatig medicatie te gebruiken en nemen het alleen in situaties waarin ze de medicatie nodig hebben. In deze gevallen willen individuen een snelwerkende versie.
    • Voor oudere kinderen die leren om hun ADHD-uitdagingen te compenseren, kan medicatie overbodig worden of worden gereserveerd voor gebruik tijdens speciale gelegenheden, zoals het afleggen van toelatingsexamens voor de universiteit of finales.
  5. Gebruik een pillendoosje. Kinderen hebben waarschijnlijk extra herinneringen en hulp nodig om hun medicatie regelmatig in te nemen. Een wekelijkse pilcontainer kan ouders helpen om hun medicatie bij te houden. Als uw kind stimulerende medicatie gebruikt, wordt het ten zeerste aanbevolen dat ouders de opslag van medicatie controleren en het gebruik ervan controleren, omdat de DEA stimulerende middelen classificeert als met een hoog misbruikpotentieel.
  6. Neem regelmatig contact op met de kinderarts van uw kind om het recept te beoordelen. De effectiviteit van het medicijn kan veranderen afhankelijk van bepaalde factoren. De effectiviteit kan veranderen afhankelijk van groeispurten, hormonale schommelingen, veranderingen in voeding en gewicht, en hoe snel de weerstand van uw kind tegen het medicijn zich opbouwt.

Vragen en antwoorden van de gemeenschap



Bij mijn 12-jarige zoon werd onlangs ADHD vastgesteld. Hij acteert op school en ze willen hem schorsen. Wat moet ik doen?

Vraag de diagnosticerende arts of counselor om hulp bij het opstellen van een plan voor de school om hem te huisvesten via een IEP of 504. Zoek daarnaast gedragstherapie om te helpen bij ADHD, gedragsbeheer en zelfbeheersing.


  • Wat moet ik doen als de school suggereert dat mijn zoon medicijnen gebruikt, maar ik wil niet dat hij dat doet?

    Als ouder heeft u het laatste woord over hoe u met de gezondheid van uw kind om moet gaan. Als je niet wilt dat je zoon medicijnen gebruikt, laat de school je dan niet laten denken dat hij dat wel zou moeten doen.


  • Bij mijn zoon van 11 jaar is onlangs de diagnose ADHD gesteld. Hij speelt cricket en oefent dagelijks vier uur lang. Mijn vraag aan jou is: tegen de tijd dat hij terugkomt, is hij helemaal uitgeput en krijgt hij geen tijd om te studeren of andere klusjes te doen. Hoe moet het worden aangepakt?

    Dit lijkt meer op fysieke en sportieve problemen dan op een ADHD-probleem. Zorg ervoor dat hij een lekkere en gezonde maaltijd na de training eet en meteen aan het werk gaat. Stimuleer hem met een gezonde snack en veel water, het houdt de aandacht en de focus vast. Zorg ervoor dat uw kind daadwerkelijk aan huiswerk begint terwijl u in de buurt bent, omdat hij meestal niet zelf kan beginnen.


  • Ik ben 10 jaar oud en ik denk dat ik ADHD heb. Wat moet ik doen? Ik kan niet stoppen met friemelen en ik verlies super, super gemakkelijk mijn focus.

    Bekijk Hoe u erachter kunt komen of u ADHD heeft en bespreek dit met uw ouders. Leg uw symptomen en uw zorgen uit en vraag hen om een ​​afspraak te maken met uw arts of specialist.


  • Mijn broer is 10 jaar oud en hij heeft ADHD. Hij doet ons lichamelijk pijn binnen en buiten het huis. Hoe moeten we zijn gedrag aanpakken in plaats van terug te slaan?

    Zeg hem met vaste stem "Je slaat je moeder / zus / vader niet. Als je dat nog meer doet, verlies je een voorrecht." Het is nooit gepast om een ​​kind anderen pijn te laten doen. Hij moet begrijpen dat zijn gedrag niet gepast is. Verloren privileges kunnen computertijd zijn of naar een gezinsuitje gaan.

  • Tips

    • Het is vermoeiend - mentaal, emotioneel en fysiek - om de ouder te zijn van een kind met ADHD. Zorg ervoor dat u voor uzelf zorgt als individu en als koppel. Neem pauzes van uw kind, hoeveel u ook van hem of haar houdt. U zult niet op uw best zijn voor uw kind als u zich zonder pauze laat vervallen. Zoek een manier om regelmatig wat rustige tijd door te brengen en misschien een diner en een show te houden zonder dat het kind af en toe meegaat.
    • Er is een gezegde: "er is een dorp voor nodig om een ​​kind groot te brengen." Zoek hulp wanneer die beschikbaar is om het leven van uw kind consistenter te maken.

    Waarschuwingen

    • Raadpleeg altijd een arts voordat u medicijnen gebruikt of voorgeschreven krijgt.
    • Niet elk kind met ADHD leert / handelt hetzelfde.
    • Alleen vechten met en schreeuwen tegen het kind met ADHD leidt tot mogelijke angst en verdriet.

    Hoe rozen langer meegaan

    Robert Simon

    April 2024

    Een mooi boeket rozen fleurt altijd de feer op, maar naarmate het zijn friheid verliet, verliet het ook wat van zijn charme. Gelukkig zijn er enkele eenvoudige methoden om de houdbaarheid van rozen zo...

    Potherpetiche neuralgie (PHN) i een uitert pijnlijke aandoening die om voorkomt bij het herpe zoter-viru. Deze pijn doet zich voor in de delen van het lichaam waar de herpeuitlag aanwezig i geweet. Ov...

    Verse Artikelen